Το μονοπάτι του Αθέρα και το ζεν 😚


.
.
«The Trail of Atheras» – painted on a wall of concrete blocks in Oxe village, Ikaria Χαίρετε και πάλι
αγαπητοί αναγνώστες
του μπλογκ του αγριμιού.
Είμαι ο Άγγελος και με κάλεσε ξανά η αγαπημένη μου Νανά για να γράψω τις εντυπώσεις μου από την πρόσφατη εθελοντική εργασία που κάναμε στο μεγάλο Μονοπάτι του Αθέρα που διασχίζει τη θεαματική επιμήκη κορυφογραμμή του νησιού μας από το ανατολικό ακρωτήριο Δράκανο ως το δυτικό ακρωτήριο, τον Κάβο Πάπα.
Φυσικά, και πάλι εφέτος, δεν δουλέψαμε παρά μόνο σε ένα κομμάτι αυτής της μεγάλης διάσχισης. Είναι όμως ένα κομμάτι που εγώ προσωπικά αγαπώ πολύ διότι η διαδρομή αυτή τη φορά περνάει μέσα από τα οροπέδια του Δυτικού Αθέρα πάνω από την περιοχή των Ραχών, δηλαδή, τον Ζηζόκαμπο, τα Αμμούδια, την Εριφή και το Πέζι, με τα οποία με συνδέει σχέση τόσο προγονική, καθώς είμαι Ραχιώτης, όσο και αισθητική, αφού μου αρέσει η ισιάδα κι η άπλα τους, οι πολύ εντυπωσιακές και ιδιαίτερες βραχοσυνθέσεις με τις οποίες είναι σπαρμένα τα τοπία τους, καθώς και οι συστάδες από βελανιδιές που βλέπει κανείς εδώ κι εκεί – απομεινάρια των πυκνών δρυοδασών που κάλυπταν άλλοτε το νησί από τα βουνά μέχρι τη θάλασσα.
Όπως και οι προηγούμενες, η φετινή εθελοντική εργασία στον Αθέρα αφορούσε κατά κύριο λόγο την καλή σηματοδότηση του μονοπατιού. Εγώ όμως τώρα εδώ δεν θα γράψω γι’ αυτό. Θα προσθέσω μόνο μερικές προσωπικές εντυπώσεις μου τις οποίες θα τις δείτε στις παρακάτω δημοσιεύσεις στο φέησμπουκ μετά από εκείνες του Ορειβατικού Πεζοπορικού Συλλόγου Ικαρίας.
Αντί για εισαγωγή σε αυτές (τις δικές μου) θα γράψω εδώ μόνο μία: την απάντηση που έδωσα σε μια καινούργια φίλη, την Έρση, που μας βοήθησε πολύ στη δουλειά, η οποία με ρώτησε κάποια στιγμή:

«Καθαρίζουμε, σηματοδοτούμε, αλλά κάποια στιγμή τα σημάδια θα σβήσουν, οι κούκοι θα πέσουν κι οι πινακίδες θα σαπίσουν. Τι κάνουμε; Πάμε πάλι και καθαρίζουμε και ξαναβάζουμε σημάδια, και ούτω καθεξής; Ωραίο είναι, ωραία περνάμε, αλλά έχει κάποιο νόημα αυτό; Το ίδιο πάλι ξανά και ξανά;»

«Όχι, δεν έχει νόημα» μου ήρθε επιφοίτηση και απάντησα:
«Είναι ζεν!»
Πανέξυπνη η φίλη μου κατάλαβε αμέσως τι ήθελα να πω και μου είπε:

«Δηλαδή, ναι, αν θέλαμε κάτι μόνιμο και λογικό, θα βάζαμε μπουλντόζες και μπετονιέρες και θα φτιάχναμε έναν δρόμο που θα κρατούσε για πολλές δεκαετίες. Αλλά τότε θα χάναμε την ουσία. Αυτό δεν θέλεις να πεις;»

Ναι, αυτό ήθελα να πω, Έρση. Θα χάναμε την ουσία, που είναι η δράση, η άμεση εμπειρία, η συμμετοχή, το κτίσιμο με τα χέρια μας απλών κατασκευών που μας συνδέουν με τον χώρο και με τους ανθρώπους που θα τις χρησιμοποιήσουν.
Ναι, θα πηγαίνουμε στον Αθέρα ξανά και ξανά, να μπήγουμε πασσάλους, να στήνουμε κούκους, να βάφουμε βούλες, γιατί ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ.
Αυτό που κάνουμε ταιριάζει με την ελευθερία και την άγρια ομορφιά του βουνού.
Αυτό που κάνουμε είναι επίσης ένα κάλεσμα από εμάς τους ίδιους προσωπικά (όχι από κάποιο πρόγραμμα ή μηχανισμό) προς τους ανθρώπους να έρθουν, να την γνωρίσουν και να την αισθανθούν.

Αυτή η συζήτηση με την Έρση την ώρα της δουλειάς ήταν για μένα η κυριότερη εντύπωση από τη φετινή εθελοντική εργασία στο Μονοπάτι του Αθέρα. Σε αυτό το καταπληκτικό ιστολόγιο θα βρείτε πολλά πολύ πιο συναρπαστικά άρθρα από αυτό το ελάχιστο που έγραψα εδώ, ωστόσο γι’ αυτό με κάλεσε η Νανά να πω, κι αυτό είπα. Δεν ξέρω πως θα σας φανεί…
.
Πατώντας σε αυτό το πορτρέτο που μου έβγαλε κάποτε η Νανά στου 'Καλού' στην Ικαρία, βλέπεις και άλλα δημοσιεύματά μου σε αυτό το ιστολόγιο Ευχαριστώ
Άγγ. Κ.
.
.
.
Παρακάτω βλέπετε δημοσιεύσεις του Συλλόγου μας στο φέησμπουκ σχετικά με την προσφατη δουλειά μας στον Αθέρα, ενώ πιο κάτω βλέπετε και δύο δικές μου:
.
.
.
.
.
.

.
Όποιος κατάφερε να φτάσει το διάβασμα μέχρι εδώ θα μπορούσε ενδεχομένως να δει και δύο παλαιότερα σχετικά άρθρα στο μπλογκ της Ελένης. Το ένα είναι για τον Σύλλογό μας και το άλλο είναι πολύ παλιό – μια δική μου «συνέντευξη» στη Νανά για τα μονοπάτια της Ικαρίας. Κάνοντας κλικ στις εικόνες, ανοίγουν και τα διαβάζετε:
.
Στο μπλογκ της Ελένης: Αχ, αυτός ο Συλλογος! 😚 Στο μπλογκ της Ελένης: ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ, μια συνέντευξη με τον Άγγελο
Πέμπτη, 11 Μαΐου 2023

Next post : «Τα βίντεο του ΟΠΣ Ικαρίας στο youtube ❤️»

Previous post : «Νότια Σκέψη»
.

Longer jumps 🏃 ↔


~
Nana big on Google
~
~
Atheras Ikaria – dancing on the shark’s dorsal fin
~

~
~After the affluent rainfalls in winter,
summer in Ikaria will be beautiful.
I also wish for it to be active
and alive and free and
absolutely elastic!

😋 Like last year! 😋


Thank you for looking me up!
Thank you for reading me!



~

'Niña voladora en Ikaria' by A v r i l on Instagram
~
'Σαλτάροντας...' by hliaskost on Instagram
~
First Love Yourself ———-🚀, by George Kanakis on Instagram
~
Jumping in the canyon, Ikaria, August 2023, by Nasma Sefiyah on Facebook
~


In Eleni's blog in Ikaria, 'Keep it till last summer' an article reporting the adventures of last summer on the island through photos on Instagram In Eleni's blog in Ikaria, 'Keep it till last summer' an article reporting the adventures of last summer on the island through photos on Instagram In Eleni's blog in Ikaria, 'Keep it till last summer' an article reporting the adventures of last summer on the island through photos on Instagram In Eleni's blog in Ikaria, 'Keep it till last summer' an article reporting the adventures of last summer on the island through photos on Instagram In Eleni's blog in Ikaria, 'Keep it till last summer' an article reporting the adventures of last summer on the island through photos on Instagram

^^’

.
.
.
Saturday, February 16,, 2019
.
.
.
.

Νύχτα παπί τρικάβαλο


 

~

Γεια σας
Ακόμα ένας Αύγουστος κι ακόμα ένα hype και γενικό τσεκ-ιν στην Ικαρία αυτόν το μήνα. Πως το διασκεδάζω! Αυτό σου λέω μόνο, και ούτε κουβέντα δεν θα πω περί «κοινωνικού φαινομένου» ή περί «προβλημάτων». Συμβαίνει ό,τι συμβαίνει, τελεία και παύλα.
Όσο για μένα, δεν είναι μαθόν και λίγο πράγμα ο μικρός κόσμος μου να γίνεται μεγάλος – θαρρώ το έχω ξαναπεί κάπου αυτό – έστω και για 30 μέρες.
Να κοίτα τι έγινε προχτές.
Περίμενε όμως πρώτα να τσοντάρω δύο φωτογραφίες.


Η πρώτη είναι από τη σκόνη που σηκώναμε κάμποσα χρόνια πριν καθώς χορεύαμε στο Πανηγύρι της Λαγκάδας. Γ4/4 Souvenir shots from the panigiri of Langada, Ikaria 2014ίππιιι!


Η δεύτερη είναι φρέσκια, δική μου, ένα στιγμιότυπο βουτιάς σε ερημικό βραχοκολπίσκο που πήγαμε μαζί με παλιό φίλο, να μου τον δείξει είπε που έκανε εκεί μικρός τον Ροβινσώνα. Ας είναι καλά αυτές οι καβάτζες, τέτοιες έχει πολλές η Ικαρία. Ακόμα κι αν γίνετRobinson's private resort, by Nana agrimi on Flickrαι κακός χαμός λίγο πιο πέρα, σε τέτοια μέρη βρίσκεις την ησυχία σου, ακούς μόνο τα κύματα και τα τζιτζίκια.


Λοιπόν προχτές τη νύχτα που γινόταν ένα πανηγύρι σε κάποιο χωριό όχι πολύ μακριά από εκεί που μένω, μπουκάρει στην αυλή ένα παπί κινέζικο, χωρίς φώτα, με χαλασμένη εξάτμιση και λάστιχα καμένα.
«Βρε καλώς τους», λέω, κι ανάβω τη μεγάλη λάμπα της αυλής.
Τρεις οι καβαλάρηδες, δυο κορίτσια κι ένα αγόρι, 22-24 χρονών τους έκοψα.
Κοκκίνησαν, άρχισαν τα ‘εεε’ και τα ‘αααα’ και ‘μας συχωρείτε’.
«Αφήστε τα αυτά κι ελάτε μέσα. Δεν είναι και τόσο καλό το πανηγύρι που πηγαίνετε».
Και ήρθαν στην αυλή και κάτσαμε και τα είπαμε και στάθηκα φιλόξενη, όχι μόνο σαν Καριωτίνα, αλλά σαν Κρητικιά – που είναι η καταγωγή μου – δηλαδή φιλόξενη σε βαθμό υστερίας. Ήταν τρεις κι εγώ έστρωσα τραπέζι – φαγητά, πιοτά – και κρεβάτια με στρωσίδια για δέκα.
Κοντολογίς στο πανηγύρι δεν πήγαν. Καθίσαμε μέχρι το πρωί – την ώρα που πήγα να ποτίσω – και τα ΄παμε. Δηλαδή εγώ έλεγα κι αυτοί άκουγαν. Πως μου ‘ρθε μάγκες σε κείνα τα κοπέλια ν’ ανοίξω τη ψυχή μου; Στους ξένους, στους κατάξενους, στους άγουρους, στους άπραγους, εμένα τη μπαρουτοκαπνισμένη πως μου ‘ρθε και τους είπα τη ζωή μου, τα πέντε χρόνια στο νησί, χειμώνα-καλοκαίρι, τη μοναξιά μου, τις τρέλες μου, τα γλέντια, τα βάσανά μου;
Πως μου ‘ρθε;
Αργότερα, ενώ κοιμούνταν, τους βόλεψα λίγο και το παπί (τα καταφέρνω με τα μηχανάκια), This isn't the Garden of Epicurus, by Nana agrimi on Flickrκαλώδιο για τα φώτα, συρματάκι στην εξάτμιση, έφτιαξα πρωινό – φιλοξενία, μιλάμε. Και όταν ξύπνησαν, ντρεπόμουν σαν γκομενίτσα για τις εξομολογήσεις μου, έκατσα στον υπολογιστή, καμώθηκα πως δούλευα, σοβαρή-σοβαρή, λίγα τα λόγια μέχρι να φύγουν.
Αγαπώ τον Αύγουστο στην Ικαρία. Βλέπεις κι ακούς πολλά. Δείχνεις κι εσύ και λες πολλά. Ο Αύγουστος είναι μια γιορτή. Για κριτική κι ανάλυση θα έχουμε μπόλικο χρόνο το χειμώνα.

Άστο να κυλάει, λοιπόν,
νύχτα παπί τρικάβαλο
(πολλές φορές μισόγυμνο
και κατακαυλωμένο)
κι όπου σε πάει

😌 😋


~

~

Ikaria Ikaria Keep the titties safe Girls just wanna have fun ~μόνο αγάπη ρε~ Φαράγγι Νας! Ikaria Τhings look always better in the sun. ο ναυαγος I found my inner goat Ikaria η Γιούκι και η άλλη Unbeaten paths Ikaria, Cyclades de l'Est, face a la Mer Egee. Une journee face a soi, l'horizon infini, l'outremer des le reveil et les reves plein la tete, la torpeur la felicite et l'amitie comme moteurs du jour. Postcards from paradise Ikaria La mia estate con gli occhi Dell amore Μια αιώρα τα απογεύματα Ρομαντικοί και πάνω απ' όλα καλοί χορευτές.. storta per sempre, occhiaie per sempre Η ικαρια σε μια φωτογραφία Otan ikariara2 You don't take a photography. You make it. Εκεί που φύτευε η γιαγιά τις ντομάτες. The Ikarian way of life .. Στη Λαγκάδα Ικαρίας Από τα πιο δύσκολα μονοπάτια, νομίζω. Φαράγγι της Χάλαρης. «Λένα να με βγάλεις και μία πάνω;» My happy place 31 Ιουλίου «...Έφερα τη ζωή μου ως εδώ Στο σημάδι ετούτο που παλεύει Πάντα κοντά στη θάλασσα...» jamaikaria happy music plays qhupidhi edο mwre xalaro ypnako Ικαρία Πέντε ευρόπουλα στην τράκα απ’ τη mother και δύο Marlboro στην τσέπη την κωλό Sleeping like this Η τσανάκα.... Ύπνος βαρύς The feast of Langadha on the day of Virgin Mary in Ikaria. Ikaria, Greece, 15 August, 2018. The feast of Langadha on the day of Virgin Mary in Ikaria. Ikaria, Greece, 15 August, 2018. Ikaria Surf School Ikaria Nas Ikaria Lost in Ikaria Ikaria Βάλτε το καλοκαίρι ανάμεσα στο όνομα και το επίθετο μου επιτέλους Please don't tell what I Can't do AGAIN The dog cabal.. ... .. . Local damagers Tumblr fash Evdhilos, Ikaria, Greece Island life Drakano Κλείστε τα μάτια, άφησε το μυαλό, ανοιχτά τα χέρια, πιάσε τον ουρανό Ικαρία love Ηanging out in a old mill water lost in a greek island πηγάδια, βράχια αθέατα, ρουφήχτρες, καρχαρίες, μέδουσες Those who don't jump,will never fly. There is always that one summer, that changes you. At Nas

~



~

dutygorn alla sagra Young people enjoy panigyri of Langada Fam hippie camping ikaria ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ NYLON Στις Σεϋχέλλες μια φορά... High by the beach Ikaria Surf School Όμορφα μπρατανια Ikaria by night ποιος μας εκανε φωτομπομπινγκ στο καλυτερο πανηγυρι της ικαριας; Καλε πού είναι αυτό το (κ)Αυλάκι? Ακραία Ικαρία Tarataram Ικαρία Jeg er en pusehvisker JIkaria, summer2k18 Faros Beach, Ikaria Ammos Beach, Armenistis, ikaria island Heading to Lagada while two people enjoying the ride on the top of the front car! Nameday... με φωνάζουνε τρελή που την nikaria αγάπησα πολύ!!! Grown at ikaria Ikaria pictures with statements Καθουρα Κάμπος Ικαρίας Almost swept away... Σεϋχέλλες, Ικαρία λιτες στα περιπτερα, μπατσοι στα πανηγυρια a blissful beef baby Κάβο Πάπας Η Ικαρία Άναψε το τσιγάρο Δως μου φωτιά Έχω μεγάλο ντέρτι μες την καρδιά.. Ikaria Το σταφύλι που εκλάπη, μπήκε σε οτοστόπ και φαγώθηκε μέχρι τελευταίας ρώγας Ikaria Diaries ~Νησιώτης~ La journee de repos Μεσακτή Dove finisce il mare e inizia il cielo? Ikaria ... Look deep into nature,and then you 'll understand everything better Μούστε να γίνεις δυνατός Να μπείς μες'την ψυχή μου Να πεταχτώ σαν κάκαβρος Στην αγαπητική μου....!!! Φαράγγι χαλαρη! Vivrei cosi, disse, salendo sulla nave Cool Καλό καλοκαίρι είπαμε?? * C E N S O R E D * Portrait, Ikaria mpixlotsiblocamping fun Free! rien de neuf Diaries of Ikaria - in the picture: too many people born in December. (One of them not born yet). For days like this, ευχαριστίες in the picture, in no particular order: Orfeo R. , Valentina L. , the sun mater Όλου του κόσμου οι Κυριακές Ain't bad beach days Αγία Κυριακή Landscape stress level 0 since 1994... Nas Ikaria summer faraggi

~



Hip and with the youthsΟι παραπάνω 120+ φωτογραφίες που ενσωμάτωσα εδώ όπως έκανα και σε περσινό άρθρο προέρχονται από το Instagram. Ανέβηκαν οι περισσότερες στη διάρκεια του τρέχοντος Αύγουστου και είναι τοποθετημένες λίγο-πολύ με χρονολογική σειρά, εκτός από μερικά flashback που ξεφύτρωσαν αιφνιδίως μέσα στο χάος αυτού του μέσου. Πατώντας πάνω τους, ανοίγουν κατευθείαν στην πηγή. Τα κριτήρια που τις διάλεξα ανάμεσα σε τόσες και τόσες, ελπίζω να τα καταλάβετε μόνοι σας.
Enjoy! Να ‘μαστε όλοι καλά κι εμείς και όλα τα παιδιά!
Ραντεβού του χρόνου!
Νανά

❤ ❤ ❤

.
.
Δευτέρα, 27 Αυγούστου, 2018
.
.
.
.

Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία


.
hipawty-ikaria-011Έχω πολύ καιρό να γράψω. Τον χειμώνα που μας πέρασε, ήμουν κλεισμένη στα δικά μου, όμως από τα λίγα που είδα, δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω κάτι που άξιζε τον κόπο να το γράψω. Ένα γεγονός, δηλαδή, πραγματικά αξιοσημείωτο, κάτι τρελό, που να ‘χει φάση, να ‘χει πνοή κι αέρα, ΠΟΛΥ ΑΕΡΑ, κάτι που να μην έχει σχέση με… τίποτα! Ούτε με πολιτική, ούτε με χρήμα, ούτε με το εγώ του καθενός. Κι αυτό το κάτι να γίνει σε τόπο που μόνο λίγοι πάνε, σε τόπο που οι πολλοί δεν τον καταλαβαίνουν.
Dance Atheras Ridge IkariaΚαι να ‘το, έγινε!
Αναδημοσιεύω εδώ άρθρο στο μπλογκ του Ορειβατικού Πεζοπορικού Συλλόγου Ικαρίας που λέει ότι πολλοί εθελοντές και σύλλογοι μαζί ξεκίνησαν δουλειά στο Μονοπάτι του Αθέρα κι αφού πρώτα Dance Kako Katavasidi Ikaria ξεδιάλυναν ποια πρέπει να ‘ναι η σωστή διαδρομή, σιγά-σιγά καθάρισαν και σηματοδότησαν τα πρώτα της χιλιόμετρα κι έχουν σκοπό να συνεχίσουν!
Πολύ καλογραμμένο κείμενο για ένα σπουδαίο θέμα, αλλά και να μην ήτανε καλό, πάλι θα το μπλογκάριζα. Γιατί Atheras Ikaria – dancing on the shark’s dorsal fin αρχίζει με το σωστό τρόπο – με δυο στίχους. Γιατί, γαμώτο, μια φορά κάποτε χόρεψα κι εγώ, τρελή κι αδέσποτη, επάνω στο «φτερό του καρχαρία»!
.
ΖΗΤΩ Ο ΑΘΕΡΑΣ
το ελεύθερο βουνό της Ικαρίας!
.
.

«Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία.
Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα.»

.
Ikaria Atheras Ridge

«Μετά από πολλές πεζοπορίες και έρευνες που κατέληξαν στον καθορισμό της διαδρομής, μετά από μία επική επιχείρηση σηματοδότησης όπου συμμετείχαν πολλοί εθελοντές, ο Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας παρουσιάζει με υπερηφάνια τον ψηφιακό χάρτη»
.
Δράκανο – Φάρος – Καταφύγι (Ξύλινο)
Οξέ – Μαυράτο – Καψαλινό Κάστρο
.
.
«Τι να πούμε γι’ αυτό το μονοπάτι;
Ήταν όνειρο πολλών χρόνων. Πρώτη φορά ακούσαμε γι’ αυτό το 2004 όταν κάποιοι Ελβετοί έδειξαν ενδιαφέρον να το περπατήσουν, κατασκηνώνοντας σε διάφορα σημεία για ξεκούραση, όμως ποτέ δεν μάθαμε αν πράγματι το έκαναν. Λίγο αργότερα μια φίλη, δραπετεύοντας απ’ τη βουή μιας ξένης μεγαλούπολης, περπάτησε ένα μεγάλο μέρος του. Γοητεύτηκε και μέχρι και σήμερα γράφει πολλά άρθρα για τον Αθέρα στο μπλογκ της. Ταυτόχρονα σχεδόν ένας φίλος Σλοβένος περπάτησε κι αυτός το μεγαλύτερο μέρος αυτής της διαδρομής και έγραψε κι αυτός τις εντυπώσεις του στο μπλογκ του.
Έτσι άρχισαν όλα.
Το Μονοπάτι της Κορυφογραμμής του Αθέρα ή «Atheras Ridge Walk» ή «TransIkarian Trail» με μήκος γύρω στα 65 χλμ. από το ακρωτήριο «Δράκανο» μέχρι το ακρωτήριο «Κάβο Πάπας» της Ικαρίας έφτασε να γίνει θρυλικό.
Διάφοροι έμπειροι Έλληνες και ξένοι πεζοπόροι κι ορειβάτες το περπάτησαν, καθώς και αρκετές ομάδες και Σύλλογοι, ακόμα και Δημοτικές παρατάξεις το περιέλαβαν στις προεκλογικές εξαγγελίες τους, παρόλα αυτά, η χαρτογράφηση και η σηματοδότηση αυτής της τόσο δημοφιλούς διαδρομής παρέμενε μέχρι σήμερα πολύ ελλιπής, αν όχι εντελώς αποσπασματική.
Φυσικά, δεν είναι εύκολη δουλειά. «Αθέρας» πάει να πει «λεπίδα», κόψη του μαχαιριού, του ξυραφιού, του δρεπανιού. Κι αυτή η «λεπίδα» που πάνω και γύρω της φιδοσέρνεται το μονοπάτι, έχει μεγάλο μήκος. Επίσης έχει και μεγάλο ύψος, αφού το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής «τρέχει» σε μέσο υψόμετρο 800 μέτρων, ενώ σε ορισμένα σημεία οι κλίσεις του εδάφους ένθεν κακείθεν του μονοπατιού είναι συχνά ιλιγγιώδεις.
Επίσης, εκτός από τα μεγάλα υψόμετρα, τους ανοιχτούς θαλάσσιους ορίζοντες, τις ευμετάβλητες καιρικές συνθήκες, το Μονοπάτι του Αθέρα διασχίζει πάμπολλα, πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, φυσικά τοπία: φρυγανότοπους, ασβεστολιθικούς γκρεμούς, πρινοδάση, ανεμοδαρμένα, πετρώδη οροπέδια, αρχαία δάση βελανιδιάς, αμμώδεις «ερήμους» εξαιτίας της υπερβόσκησης, πυκνά πευκοδάση, παράξενα τοπία με στρογγυλούς γρανιτένιους βράχους, και τόσα άλλα.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς σήμερα ότι αποτελούσε κάποτε «κεντρική λεωφόρο», γι’ αυτό και υπήρχαν τουλάχιστον δύο καταφύγια στη διαδρομή, το ένα από τα οποία -όπως ξέρετε- βρίσκεται σε φάση ανακατασκευής. Πολλά σημεία του συνδέονται επίσης με πολλές ιστορίες, θρύλους αλλά και διάφορα ιστορικά περιστατικά.
Όμως, για σταθείτε. Δεν θα γράψουμε εμείς το βιβλίο που θ’ άξιζε να γραφτεί κάποτε γι’ αυτό το συναρπαστικό, μεγάλο μονοπάτι. Εμείς μόνο θα πούμε ότι επιτέλους αρχίσαμε δουλειά και φιλοδοξούμε να το σηματοδοτήσουμε και να το χαρτογραφήσουμε μια μέρα όλο!
Όπως γράψαμε στην προηγούμενη ανάρτηση (βλ. 3 Φεβρουαρίου και 4 Μαΐου), σε συνεργασία όχι μόνο με τους «Friends of Ikaria», αλλά και με το Σύλλογο Φάρου και τον Σύλλογο Αρέθουσας, έχοντας προηγουμένως ερευνήσει και επιλέξει διάφορα καλύτερα «περάσματα», οριστικοποιήσαμε τα 14 πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής και καταφέραμε να την σηματοδοτήσουμε όλη!»
.
Depiction of the 1st part of the Trail of Atheras or Transikarian Trail
.

«Η μορφή της διαγράφεται καθαρά στον ψηφιακό χάρτη ο οποίος, μετά την δουλειά που κάναμε, επικαιροποιήθηκε, ενώ επίσης προστέθηκαν σε διάφορα σημεία οι πάρα πολλές φωτογραφίες που τράβηξαν οι εθελοντές. Δεν είναι καλλιτεχνικές εικόνες – σε άλλους πέφτει αυτό το έργο. Είναι εικόνες, οι περισσότερες, από διάφορες φάσεις της δουλειάς, από τα πρόσωπα της παρέας που δουλέψαμε μαζί, είναι αναμνήσεις.»

.
Trail of Atheras Volunteers Groupshot
.
«Γιατί το Μονοπάτι του Αθέρα, όπως μας το τόνισαν πολλοί εθελοντές, δεν είναι πεζοπορία, είναι εμπειρία!»
😇
.
Trail of Atheras Volunteers Groupshot
.

«Ενδιαφέρουσες αναρτήσεις στο γκρουπ των Πεζοπόρων της Ικαρίας στο φέησμπουκ που έγιναν στη διάρκεια της δουλειάς μπορείτε να δείτε εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ
«Οι πηγές των φωτογραφιών που περιέχονται στο χάρτη, αναγράφονται στη λεζάντα μέσα στον χάρτη. Τις νέες φωτογραφίες που προστέθηκαν, τις πήραμε κατόπιν αδείας από εδώ, εδώ κι εδώ

.
The big sign about the Trail of Atheras in Faros village
.
«Όπως γράφει και η μεγάλη πινακίδα που τοποθετήθηκε στο χωριό «Φάρος», εκεί που το μονοπάτι διασχίζει το δρόμο προς το Αεροδρόμιο Ικαρίας, το μήκος της διαδρομής είναι 13.374 χλμ., το μέγιστο ύψος είναι 865 μ., ο ελάχιστος χρόνος για να τη διανύσει κανείς είναι 6,5 ώρες περίπου, ενώ ο βαθμός δυσκολίας είναι γενικά μέτριος.
H διαδρομή χωρίζεται συμβατικά σε 5 μέρη.
1)Από το Δράκανο στο χωριό «Φάρος» ακολουθώντας διάφορους δρόμους και δρομάκια μέχρι την περιοχή «Έξω Φάρος» στον κεντρικό δρόμο που οδηγεί στο Αεροδρόμιο Ικαρίας.
2)Από τον Φάρο στο χωριό «Καταφύγι», συγκεκριμένα στη γειτονιά «Ξύλινο», ακολουθώντας ένα ωραίο, πανάρχαιο μονοπάτι.
3)Από το Καταφύγι (Ξύλινο) στο χωριό «Οξέ» όπου η διαδρομή ακολουθεί το κεντρικό ασφαλτόδρομο.
4)Από την Οξέ στο χωριό «Μαυράτο», ακολουθώντας ένα πανάρχαιο μονοπάτι που διασχίζει πυκνό δάσος, κινούμενο παράλληλα με τον κεντρικό δρόμο.
5)Από το Μαυράτο στο «Καψαλινό Κάστρο», λιθόστρωτο άλλοτε, σήμερα είναι ένα ανηφορικό ορειβατικό μονοπάτι που οδηγεί στις κορυφές του Αθέρα. Προς το παρόν η σηματοδότηση σταματάει εκεί, δηλαδή, κάτω από τους βράχους του μεσαιωνικού οχυρού.
Για όποιον δεν θέλει να επιστρέψει στο Μαυράτο, μια πολύ ενδιαφέρουσα προτεινόμενη διέξοδος είναι προς το χωριό «Αρέθουσα» στη βόρεια πλευρά του νησιού.
Προσοχή όμως στο «Κακό Καταβασίδι»!» 💀
.
.
.
Crossing the 'Kako Katavasidi' on Atheras Ridge, August 2017, photo by Stefanos Kranas
.
«Το πρώτο μέρος του Μονοπατιού του Αθέρα συνιστάται για όλους τους μήνες του χρόνου, ακόμα και το κατακαλόκαιρο, καθώς στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής φυσούν θαλάσσιες αύρες, αλλά δεν λείπουν και περιοχές με δέντρα που προσφέρουν αρκετή σκιά στον πεζοπόρο.»

«Σας προσκαλούμε να δοκιμάσετε αυτή τη διαδρομή και να μας πείτε τις εντυπώσεις σας!»


😀😀😀


.

.


~*~
Πέμπτη 17 Μαίου 2018

.


.
.
Πέμπτη, 14 Μάη, 2018
.
.
.
.

Ηip and with the youths


 

~


Hip and with the youths: Βeing hip and with it, understanding slang, keeping up with the ever changing terms the y
Nana sto Naouths use and find hilarious even though they will still look at you funny for understanding their language.
[Urban Dictionary]

 

Γεια σας
λοιπόν, καθώς σκεφτόμουν να κάνω reblog τα δύο πρόσφατα, απανωτά και μεγαλειώδη ποστ της Ελένης, μίλησα για το θέμα με ένα ξένο παιδί και μου είπε αυτή την Αγγλική φράση που σημαίνει ότι παρόλο που ανήκω σε άλλη γενιά, παρακολουθώ και καταλαβαίνω τη νεανική αντικουλτούρα. Δεν είμαι σίγουρη αν είναι ακριβώς κολακευτικό, μάλλον έχει διπλή σημασία, π.χ. μπορεί και να σημαίνει «μη μας τα πρήζεις παλιόγρια». Όπως και να ΄ναι, εμένα μου άρεσε. Θεώρησα ότι με χαρακτηρίζει, χαρακτηρίζει και τούτο το ποστ, συνάμα ταιριάζει και με τη θεώρηση της Ελένης, γι’ αυτό και έβαλα αυτή τη φράση για τίτλο.
Λοιπόν, να μην πολυλογώ, το θέμα της Ελένης, άρα και το δικό μου, είναι η Ικαρία, οι νέοι, το καλοκαίρι, κι αυτάIn Eleni's blog: «Adventures, Fun & Attitude: Selected grams from Ikaria ♥ Part 1» - a post about the spirit of young generation who flock together in Ikaria for the summer as it is expressed in their favorite service: Instagram! 😳 τα τρία μαζί όπως βγαίνουν στο Ίνσταγκραμ. Αυτό.
Αν κάνεις κλικ στα δύο κολάζ που βλέπεις, θα οδηγήθείς στα ποστ της Ελένης. Πιο κάτω πρόσθεσα κι εγώ καμιά 100αριά επιλέον εικόνες που βρήκα. Φυσικά δεν τις έκλεψα, αλλά τις ενσωμάτωσα. Προκύπτουν δηλαδή κατευθείαν από την πηγή -το Ίνσταγκραμ- και τα δικαιώματα ανήκουν στους/τις δημιουργούς. Κάπου ανάμεσά τους, έτσι για πλάκα, έκρυψα και δύο από μένα, μια παλιά και μια πιο παλιά, που λόγω θολούρας, φίλτρων και θέματος, θα μπορούσανIn Eleni's blog: «Adventures, Fun & Attitude: Selected grams from Ikaria ♥ Part 2» - The story of the young travellers to Ikaria in the summer is all loaded on Instagram. Enjoy and respect. This is the new DIY generation who are not looking for ready-made things but for the true experience, for whatever that takes.' να είναι Ίνσταγκραμ, αν είχα. Αλλά δεν έχω. Μόνο καμιά φορά πάω εκεί και χαζεύω. Δείτε κι εσείς.
Be hip with the youths
😏 😏 😏

~

~

~

~

Living life on the edge Free Underwater meditation Ikaria Armenistis river frog Raxounia No surf Arethousa Our definition of zen In my blog: 'Ready to run to Randi' Καλοκαιρινές διακοπές ταμ.ταμ.του.ρου.ρου για πάντα Gazing at the mountains... Samurai 4x4 Σαγαπω Ikaria Ikaria water reflection Στα ραξουνια που πλενεσααι Zoveel rust daar 'Alleen maar liefde joh' take me back Coofyshop There's something about this little yard that really makes my heart stop feel free it's summer Πανιγυρ-ing Chalares canyon View from the top Still searching for the best sunset!!! My new house take me back to Ikaria eimaste gia ta paniguria SunnySundaeSmile Tipi da Ikaria - stilepuro - swag - loveatfirstsight storm Best dinner date ever Ινδίες Εδώ με τα παιδιά Summer smile and love at Drakano Trip to the end of the... At water pools in Kalou To jump or NOT to jump Thug Life sthn ikaria Αγναντευοντας μια ανατολή Με την πλάτη τους το τριβουν Ikariagram Hi-five jump attempt - successful Today was filled with stand up paddle boarding, 5-mile hike up into the Ikaria mountains, local wine tasting, and soccer watching I love you Throwback to that time when I spent the summer living in a forest on a secret beach on a magical island in Greece with my magical forest friends Σειρήνα/Siren In the midst of hope for a ride... Amazing Drakano, amazing friend The eye is always caught by light but shadows have more to say

~



~

Ξαναγυρίζω εκει Meet me where the sky touches the sea making wine from self-picked grapes Elinle cozemedigin ise disini bilemektir... Mesakti beach Hip and with the youths music jam Endless blue Festivities got as like Πάρανταϊς Forever young Tattoo Watermill, Ikaria island Into the ikarian wild eating some flowers Tiny hold high feet technical climbing on tropical ikarian island and conditions Ikaria bouldering Remind your bones that they dance within something worthy. Q.Gibson know thy self Just rock jumpin GR So we tried to Greek dance, but may have needed more wine A hard day for Thomas Ikaria - Owatonna Get your vitamin D folks Masha on the peach tree Αγάπη για όλους! Love for all Ανέκδοτο: Πιο από όλα τα φρούτα δε σε αφήνει ποτέ να κάτσεις κάτω; The Big Dipper! The Ikarian night sky is spectacular!! There's also a shooting star in the picture...see it? Make a wish! :) This morning we know the Randi Forest. It was +2 hours of hiking in a unique ecosystem in the world. The oak that grows in this forest is endemic and most of the trees are centennial. It is believed that the species has evolved millions of years ago and so it remained. Very different from the aridity typical of the Mediterranean / Greece. One more day to be impressed with this place! Our Serpentijn cap on an island adventure! Our Serpentijn cap on an island adventure! psychedelic Κάμπος, Ικαρία He aqui mi cara de felicidad Discover your soul Pretty girl & Nice bag. Delicious food with the love of my life Last day on Ikaria, jungle path to the hippie camp Hippies on the Rocks Girls from the pool say hi φιλί Στην καντίνα του παπά... only summer vacations ikaria happy peoples τρικάβαλο Ikaria Give some #colours to your life! Ikaria 2014 summertime Nas, Ikaria 2014 Amazing Drakano, amazing friend χταπόδι, ικαρία 2013 Enjoy the moment while it lasts... The fangorn forest.... Ikaria Greece Just a lost one...not ready to be found Λαγκάδα 2k17 Aegean Sea the hippie way

~

~


Αρχαίος Ικαριώτης μάγοςΑυτά αγαπητοί φίλοι αναγνώστες.
Και όπως φαίνεται ολοκάθαρα στα παραπάνω, ο καλός μας Θεοδώριχος στο  σχόλιό του σε ένα από τα δύο άρθρα της Ελένης που αναπαράγω εδώ πέρα, είχε μεγάλο δίκιο:

«Το πιο τέλειο πράγμα!
100+100 εικόνες και ούτε λέξη για μακροζωία!»

😌 😋

.
.
Κυριακή, 10 Δκέμβρη, 2017
.
.
.
.

 


Έκθεση βραχομορφών και φυσικών θαυμάτων


.

Ikaria 083 - from living in Ikaria in a place that's often covered with snow in the winter; not for too long though...Γεια σας εκεί έξω😋
Τώρα κανονικά θα ‘πρεπε ν’ ανέβαζα Από Ορειβατικό Πεζοπορικό Σύλλογο Ικαρίας χάρτης στο Google maps της διαδρομής: Καραβόσταμο - Αρέθουσα - Δοκίμι - Χρυσόστομο χάρτες μονοπατιών στο μπλογκ, Sudden Vineyard αλλά που καιρός;
Είναι σε εξέλιξη οι αγροτικές εργασίες της  Our old rototiller still tilling in Ikaria άνοιξης και συνάμα γίνονται πολλά πράγματα, καλά, κακά ή αδιάφορα, απορώ που γίνονται τόσα, τέλος πάντων, αυτό το ποστ είναι για να μη λένε οι φίλοι ότι τους ξέχασα και πιάνουν τα τηλέφωνα, καλά είμαι, ρε παιδιά, ορίστε και αυτές οι φανταστικές φωτογραφίες από μια εκδρομή A day at an exhibition, Cape Papas, Ikaria, March 2017 - Slideshow of 29 pictures by angeloska, on Flickr που έγινε πριν δύο εβδομάδες, έτσι για να βλέπετε, να μη λέτε ότι δεν έχουμε κουλτούρα στο νησί, έχουμε και παραέχουμε.
Π.χ. έχουμε γλυπτική της φύσης, ζωγραφική του πελάγου, θεατρικά εμπνευσμένα απ’ το τοπίο κι  Little Sandra running barefooted εξερευνήσεις ερειπίων οικισμών που μοιάζουν σαν προϊστορικοί. Και έχουμε και σπορ, π.χ. ξυπόλητο τρέξιμο παιδιών στα μονοπάτια, κολύμπι σε άγρια νερά, σκαρφάλωμα σε βράχια και πότε-πότε άσκοπες περιπλανήσεις που είναι για μένα οι καλύτερες.
😋
Άντε γεια τώρα, σκάβαμε και μαγειρεύαμε όλη μέρα, ελπίζουμε να βρέξει λίγο αυτές τις μέρες, να ποτιστεί ηArticle in Eleni's 💗 blog: «A Day at an Exhibition» : «Hard hiking, wild swimming and admiring rocks scuptured by nature in Cape Papas, Ikaria». 29 pictures from a wild hiking and swimming adventure in a fascinating coast full of natural wonders under Ikaria's westernmost Cape Papas undertaken by the Mountain Climbing & Hiking Club of Ikaria γη, να ξεκουραστούμε κι εμείς. Αυτά από μένα, πάτε στο μπλογκ της Ελένης να δείτε το ωραίο φωτο-ποστ που λέγεται: «A Day at an Exhibition» που πάει να πει «Μια Μέρα σε μια Έκθεση». Τι έκθεση; Μια έκθεση βραχομορφών και φυσικών θαυμάτων που βλέπει κανείς μόνο με τα πόδια και που αν είναι τολμηρός μπορεί να κάνει και μπάνιο!

Φιλιά💋
Νανά
..
⭐ ⭐ ⭐
Πέμπτη, 30 Μάρτη, 2017
_
⭐ ⭐ ⭐
.
Previous post: «τα ζώα μου»
.
.

Two Long Traveling Visitors


.
'Role the World' - Chris and Sara May's blog about their trip from Greece to India by bicycle
.
Hi, we are Chris and Sara-may and we are going to travel to India by bike! On our way we are going to make stops to work on farms and volunteer in different projects to help local people a hand and get a great experience and a bed and food in return.Hello
In March 2016 Chris and Sara-May passed from our island on their way from Greece to India by bicycle! Isn’t it amazing? I am sharing Aside from the adventure, the freedom, and to get in good shape for summer – just kidding-, we both crave to learn life through practice after years of studying. In order to get a deeper understanding in who we are and what we want. Biking long distances can get you in a meditative state and gets you to places you otherwise might never end up.with you the part of their blog ‘Role the World’ related to Ikaria. It was a great pleasure for me to assemble this entry. I wish these two long traveling visitors all the good luck from the bottom of my heart!

Nana

😊
.

View of the Ikarian coast from the road

«Icaria turned out to be a whole different story. However the island is almost next to Mykonos it has a different climate and is therefore very foresty and has a lot of variety in the landscape. We could pick the food of the ground, and picked herbs like sage, rosemary, thyme, bay leaf, a camomille variety, malve, and vegetables like wild carrot for our dishes. But it is not only the climate that makes Icaria special. It is also the course of history that gave Icaria a special identity.»

1st night in Ikaria: camp in Fytema

«Icarian people did not had it easy in the course of history due to famines, the wars in the 1940s and constant piracy and Turkish occupation. These circumstances made them also innovative, brave and authentic. For example they destroyed their ports to protect themselves against pirates. Consequently this made them one of the best boat engineers in the Cyclades, because they needed to develop special trics to come on shore.»

Only Love

«In 1912 they also had their own revolution against the Turkish and declared independence for five months. These months they also had their own flag, national anthem, own stemps etc. However, they were occupied by Turkey again while the rest of Greece became a united country. During the Greek civil war (1946-1949) the exiled communists were send to the island which gave Icaria the nickname ‘the Red rock”.»

Idyllic camping spot in the mountains of Ikaria

«Anthony J. Papalas wrote an interesting book about the history of the island titled, «Rebels and Radicals». And somehow you can feel this identity when you wonder around the island. An island that for a long time did not have a lot of connections with the outside world, except for some trade with the neighbouring islands. In the 1970s the Greek government started to invest in the island to boost touristy industry. And however summer can be busy, Icaria remained under the radar of many tourists.»

«Icarian communities»

Campfire in Kiparissi beach north Ikaria

«The night we arrived it was rainy and stormy. We found a beach recommended by an Icarian we found through couchsurfing. Camping life started here, so we discovered that we had only a few tent pins and that our old tent was not waterproof. The tent got blown away almost two times, until we found an old building we could hide under. The next day was full of sunshine so we could dry our stuff and call our first contact: Lefteris from couchsurfing.»

Lefteris and Kaira

«Lefteris responded that we were welcome to stay at his house. We were very lucky to meet him and his girlfriend Irini and not only because we were save from story nights. After cycling some pretty challenging mountain Lefteris picked us up to bring us to a music jam session at his friends house. We arrived in a beautiful little cottage house. Niko the owner transformed four old walls into a cousy house filled with soul.»

Improvised fiesta gathering in Ikaria

«We were lucky to arrive that weekend because there were several fiestas before the Greek fasting period of 40 days. Friends gather together make delicious food, bring their own wine and their music instruments for some cousy evenings. We were offered some great food, wine and company. Thereby the music jam sessions with typical Greek instruments was amazing to experience.»

In the soup lab of our second couchsurfing hosts Lefteris and Irini (Icaria, Greece). Great people who showed us the nice icarian spirit with a lot of hospitality people.

«The night after we visited the second house where many people gathered and the table was filled with fava, the meat of their own pig, bulgur salads, rice, roasted bread, potatoes and of course local strong red wines. These fiesta gatherings were really amazing and we met many great people. We could stay three nights at Lefteris place. He showed us the area and Irini showed us her little soap factory. Which can be read here. We said goodbye and started our cycling journey around the island.»

Swimming in Seychelles beach in March.

«We camped at some amazing places. Also at the famous Seychelles beach with water so blue, you have to wear sunglasses. However at this beach we endured a very stormy night again where Sara was afraid we would get caught between the sea and the rocks. However everything turned out to be fine and we woke up at one of the most beautiful beaches of the islands.»

Camping at paradise but stormy “Seychelles” beach in south Icaria.

«During camping we built campfires and cook our vegetables with rice and bouillon: a delicious meal. We have breakfast with three different kind of fruits and oats. We need to stay healthy for the mountains we have to climb.»

Relaxing in the warm springs of Lefkada Ikaria in March.

«When we ask people to fill up our water we often get many treats. In ten days we cycled form north Icaria to south, to north again to pick up the forgotten phone at the post office and to south again where our ferry would leave. In the south we discovered the amazing hot springs: for free, nobody there, where you can chill in a hot bath in the sea.»

This cute lady invited us for pizza and shared her life story’s with us (Icaria, Greece).

«Near Agios Kerykos, the capital we met the 76-year old Helene in a dark street. A lonely lady who speaks English fluently because she lived and married in America for a while. She could not walk well but that did not keep her from giving us a tour and telling about her growing up on the island. A tough time. According to Helen the second world war was not such a bad period compared to the Greek civil war. And also the conservative climate and strict education made it hard for her, especially because she was an orphan. Her bad marriage with the American tha did not want to have children with an orthodox christian woman did not made it a lot easier afterwards.»

Windsafe camping spot in south Ikaria.

«She was so happy to meet us that she insisted to treat us ” the best pizza in Icaria”. We exchanged phone numbers and the next day we met Helene at restaurant Feloti. Where she told us she is a joker. She wants to make jokes all the time, but at night she cries in her bed she says. Being strucked by all kind of diseases like artritos. We enjoyed her stories so much and are very happy to meet this chatty and lively old lady in the dark streets of Icaria.»

We met this french guy in a old greek tavern with life music and shared food. He invited us for a night in his house (Icaria, Greece).

«In two days we managed to go from south to north to pick up our phone. It started to rain pretty bad and the way was longer than we imagined. However we did manage to see the Icarian carnaval parade in Evdilos. We contacted Yannis, a friend of Lefteris who saved us and took us on our last night to another fiesta with again great food, wine and people. A perfect goodbye to this special island. We could spend the night at a french guy we met a the party and after some nice breakfast we left for our way back to the other side of the island where we would leave by ferry to our third island: Chios.»

Additional pictures

a wonderful old lady who likes to gives cookies when blond strangers cycle in front of her house… (Icaria, Greece). Lefteris just started his own project with friends: He offers hiking tours and can tell about the islands and its ecological environment. Irini is a graduated sociologist. Since three years she moved from Athens to Icaria and is now busy with starting a soap business. Her hobby: making soaps got out of hand and she is now ready to start her Syneme soaps in shops. Syneme is Icarian slang for something like: if its meant to happen, it will happen. However it is very difficult to sell soaps without official papers. We were lucky to see her little working place next to the house where you can totally work in serenity with clean herbal smells. Couchsurfing at Lefteris place. With the supercute dog Kaira and a Rummikub session. Chris having breakfast in Seychelles beach. “Industrial style” in Icaria’s capital Ag. Kirikos.

.

.


.

People like Chris and Sara May who visited Ikaria:

In my blog: 'Jurgen the Nomad' In my blog: 'Adam, the wandering farmer and seed collector' In my blog: Two traveling marine scientists, Benjamin and Josephine, on a short holiday in Ikaria - photostory In Eleni's blog: 'Evan from Milwawkee Wisconsin USA rides his bicycle from Turkey to Greece and finds paradise in Ikaria'

.
.

.

⭐ ⭐ ⭐
.

.

Saturday, November 19 2016

Next post: «omnia magica»

Previous post: «Τι θα κάνουμε το φετινό χειμώνα»

.
k.


Τα σέβη μου σ’εκείνους που επιμένουν


.

 

lol cow girl nanaΓεια σας
Είναι ένας καλός Φλεβάρης κι εγώ συνεχίζω να νιώθω δοτική, γεμάτη ευγνωμοσύνη για τούτο το νησί. Έλεγα πως ήταν ώρα να δημοσίεHiking around Radi forest Ikaria - Google mapυα κάτι πρακτικό όπως ας πούμε έναν καινούριο ψηφιακό χάρτη, π.χ. σαν αυτόν εδώ, όμως μαθαίνω ότι η έρευνα πεδίου δεν έχει τελειώσει ακόμα.
  Περιμένοντας, και μιας και έχω μεγάλη όρεξη να δημοσιεύσω κάτι, διάλεξα ένα άρθρο που έγραψε για το ikariamag μια γερμανίδα που ονομάζεται Birgit Urban η οποία προτΤης Birgit Urban στο ikariamag: 'Τα σέβη μου σ’εκείνους που επιμένουν'ιμά να επισκέπτεται την Ικαρία το χειμώνα. Το αναδημοσιεύω γιατί είναι ένα κείμενο που με εκφράζει κι απ’ όσο ξέρω εκφράζει τη σκέψη και τη στάση πολλών ανθρώπων σαν κι εμένα που έχουν επιλέξει να ζουν μόνιμα στο νησί.
  Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου, το ίδιο και για τις εμβόλιμες εικόνες είμαι υπεύθυνη εγώ. Παραπέμπουν σε σχετικές αναρτήσεις στο μπλογκ μου ή της Ελένης σχετικές με – ναι; να το πω; – τον επαναποικισμό της Ικαρίας. 
^^’
.

Τα σέβη μου σ’εκείνους που επιμένουν

Στο μπλογκ της Ελένης: 'Σε Δίλημμα'

«Έχετε μάλλον βρεθεί σε παρόμοια θέση: Χριστούγεννα, η οικογένεια και οι φίλοι συγκεντρώνονται και όλοι προσπαθείτε να ενημερωθείτε για τα νέα των δικών σας, γύρω από το γιορταστικό τραπέζι.
Φέτος βρέθηκα αντιμέτωπη (σημ. στη Γερμανία) με πολλές περίεργες και «ελαφρώς ειρωνικές» ερωτήσεις: «Γειά σου Μπίργκιτ, πώς πάει η ελληνική σου περιπέτεια; Εξακολουθείς να ταξιδεύεις σ ’αυτό το  μακρινό νησί – θύμισέ μου το όνομά του γιατί το ξέχασα – Δεν έχεις βαρεθεί να πηγαίνεις πάντα στο ίδιο μέρος και να βλέπεις τα ίδια πρόσωπα; Τι στο καλό κάνεις εκεί όλη την ημέρα;»»

In Eleni's blog: 'Qua poena dunc? Deportatio ad isolam!'

«Πώς να απαντήσω; Πώς να βάλω τις εμπειρίες μου σ ’ένα σπιρτόκουτο; Πρώτον: το όνομα του νησιού είναι Ικαρία και, όχι δεν βαριέμαι να πηγαίνω εκεί συχνά. Τι κάνω; Είναι απλό: Γνωρίζω – και με γνωρίζουν διάφοροι άνθρωποι και, αν και τα ελληνικά μου είναι ακόμα φτωχά, μαθαίνω κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον:
Υπάρχει μια αυξανόμενη ομάδα ανθρώπων, γύρω στα 30 με 50 χρονών, που έχουν διαλέξει το νησί για μόνιμο τόπο κατοικίας και προσπαθούν να το αναπτύξουν.  Καταλαβαίνω ότι προέρχονται από διάφορες κοινωνικές κατηγορίες και έχουν ποικίλα κίνητρα.  Άλλοι κατάγονται από το νησί και ζούσαν κάπου μακριά ώσπου κάποια στιγμή στη ζωή τους αποφάσισαν να γυρίσουν πίσω στις ρίζες τους.  Υπάρχουν κι άλλοι, που διάλεξαν την Ικαρία για να μείνουν μόνιμα, αν και δεν είναι Ικαριώτες.»

In Eleni's blog: 'Rediscover The Countryside'

«Φαίνεται ότι αυτοί οι διαφορετικοί άνθρωποι συμφωνούν σε κάτι βασικό:
Η Ικαρία τούς προσφέρει μια ευκαιρία να ζήσουν μια ζωή που επικεντρώνεται στις βασικές τους ανάγκες, ισορροπημένη, ακολουθώντας το ρυθμό της φύσης και με λιγότερο στρες. Όμως, ας μη κάνουμε το λάθος να χαρακτηρίσουμε αυτή την επιλογή ρομαντισμό ή αφέλεια. Τα άτομα που γνωρίζω εργάζονται σκληρά, γιατί η Ικαρία δεν προσφέρει αυτή την καλή ζωή αβασάνιστα.»

In Eleni's blog: 'φree αssoσiation'

«Υπάρχουν μερικοί που ασχολούνται με τον τουρισμό και προσπαθούν να τον αναπτύξουν με διάφορους τρόπους, όπως π.χ. οργανώνοντας περιπάτους, που δείχνουν με διαφορετική οπτική τα κρυφά διαμάντια του νησιού, όπως τους αμπελώνες του, όπου μπορεί κάποιος να δοκιμάσει ένα εξαιρετικής ποιότητας ντόπιο κρασί. Άλλοι οργανώνουν περπάτημα στο βουνό, κάτι νέο για μερικούς καλοκαιρινούς τουρίστες, που ξέρουν μόνο τις ηλιόλουστες παραλίες και αγνοούν τις δυνατότητες μιας βόλτας στο εσωτερικό του νησιού ή τις χαρές που προσφέρουν τα πανάρχαια μονοπάτια που πρόσφατα συντηρήθηκαν.»

Στο μπλογκ μου: 'Μετανάστευση ή επανεποικισμός'

«Κάποιοι άλλοι κάνουν ό,τι μπορούν για να κάνουν την Ικαρία έναν παράδεισο της γεύσης, ανοίγοντας μικρά εστιατόρια που προσφέρουν όλο το χρόνο μενού με παραδοσιακές συνταγές.
Κάποιοι άλλοι επικεντρώνονται σε βιολογικές καλλιέργειες, παράγουν εξαιρετικά κρασιά, λαχανικά, φρούτα και μέλι. Τέλος, μερικοί ξεκινούν μικρές επιχειρήσεις για την παραγωγή και πώληση καλλυντικών, κεραμικών κλπ. Όταν απαριθμώ όλες αυτές τις δραστηριότητες, βλέπω τα πρόσωπα γύρω από το τραπέζι μου να εκφράζουν τον θαυμασμό τους. Δραστηριότητες, που θεωρούνται «συνηθισμένες» στη Βόρεια Ευρώπη παίρνουν μια διαφορετική προοπτική σε μια χώρα που έχει «στεγνώσει» από την οικονομική κρίση. Έτσι, με ακούνε πιο προσεκτικά όταν τους αποκαλύπτω τα υπόλοιπα ευρήματά μου.»

Στο μπλογκ μου: 'Αντίο Αθήνα'

  «Η Ικαρία μοιάζει σαν το κουτί των θησαυρών για τα δημιουργικά άτομα.
Συγκεντρώνει έναν μεγάλο αριθμό κινηματογραφιστών, φωτογράφων και ζωγράφων, οι οποίοι εμπνέονται από την ατμόσφαιρα του νησιού και προσπαθούν να τη συλλάβουν ο καθένας με τον τρόπο του. Συναντάει επίσης κάποιος φιλοσόφους και συγγραφείς, που βρίσκουν τη δημιουργική τους έμπνευση στις ακτές της Ικαρίας. Υπάρχουν ηθοποιοί, χορευτές και μουσικοί, που ανακαλύπτουν μεγάλη ποικιλία γεγονότων στις ιστορίες που αφηγούνται οι γέροντες του νησιού και μπορούν να τις εξερευνήσουν και να τις προσαρμόσουν για το μοντέρνο κοινό.»

Στο μπλογκ μου: 'Freelander'

  «Απ’ όσο μπορώ να καταλάβω, αυτές οι καλλιτεχνικές παρουσιάσεις στοχεύουν στο να αποκαλύψουν και να συντηρήσουν την αυθεντικότητα, την ομορφιά και την μοναδικότητα του νησιού και όχι να τα εκμεταλλευτούν για ποταπούς διαφημιστικούς λόγους.»

Στο μπλογκ μου: 'Τι πιστεύουμε'

«Πριν οι φίλοι γύρω από το τραπέζι μου παρακουραστούν από τις Ικαριώτικες ιστορίες μου, μπορώ να χωρέσω το 2015 μου σε μια φράση: σ’ ένα μακρινό νησί – που τ’ όνομά του δύσκολα το θυμούνται όσοι δεν το γνωρίζουν – μου έτυχε να γνωρίσω μερικούς ανθρώπους, που τους σέβομαι εξαιρετικά, επειδή σε μια περίοδο κρίσης και ενώ είναι εκτεθειμένοι στα αποτελέσματα μιας εξαιρετικά αυστηρής πολιτικής λιτότητας, προσπαθούν να παραμείνουν στο νησί, πιστοί στις ιδέες και τις αποφάσεις τους.»

«Τους εύχομαι τα καλύτερα για το 2016!»

Birgit Urban, για το ikariamag, 01/02/2016

.

.

Αγαπητή Μπίρκιτ, τα σέβη μας.
Καμιά φορά οι ξένοι βλέπουν πιο καθαρά απ’τους φίλους
. Γι’ αυτό σ’ευχαριστούμε. Δεν χρειαζόταν να γράψεις όλ’ αυτά. Δεν ξέρω για τους Γερμανούς, αλλά για μας, θέλω να ξέρεις, μόνο που έρχεσαι χειμώνα στη Νικαριά, είσαι πολύ εντάξει. 🙂

Ήμεσσαν πολλοί ψυχεροί ελόου μας…

In Eleni's blog: 'Xenia, the ikarian mountain guide' In Eleni's blog: 'Gathering samphire at the brink of the waves' Στο μπλογκ της Ελένης: 'Κλείνει προς τα έξω, ανοίγει προς τα μέσα' In Eleni's blog: 'The day we took over the mountains!'

.
.κτλ., κτλ., κτλ.

.

⭐ ⭐ ⭐
.

Σάββατο, 6 Φεβρουαρίου 2016

Next post: «Hiking routes by OPS Ikarias in Google maps»

Previous post: «Το 2015 μου στην Ικαρία»

.
 k.