Τα βίντεο του ΟΠΣ Ικαρίας στο youtube ❤️
Δημοσιεύθηκε: 14 Δεκεμβρίου, 2023 Filed under: aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία | Tags: Aegean, events, Greece, hiking trails, Ikaria, πεζοπορία, Ελλάδα, Ικαρία, Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας, ΟΠΣ Ικαρίας, εθελοντές, ικαρία, μονοπάτια, nature, OPS Ikarias, video 5 Σχόλια-
.
Χειμώνιασε στην Ικαρία και κλεινόμαστε στα βουνά και στις αγροτικές και τις άλλες δουλειές μας και τα βράδια βλέπουμε τα βίντεο στο κανάλι του @opsikarias στο youtube που σε μερικά από αυτά είμαι μέσα κι εγώ. 😉 Δώστε προσοχή στην ωραία μουσική! ❤️
.Και για όσες και όσους βρέθηκαν τυχαία εδώ, τις/τους χαρίζω τους Καταλανούς Trio Feta που παίζουν ένα μπιτάτο Ικαριώτικο χορό που τον λάτρεψα και τον χόρεψα κι ακόμα τον χορεύω! Μπράβο Trio Feta!
.
..
Το μονοπάτι του Αθέρα και το ζεν 😚
Δημοσιεύθηκε: 11 Μαΐου, 2023 Filed under: aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, sport, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized | Tags: Aegean, angelos, direct approach, for nature in nature, freedom, Greece, hiking Ikaria, hiking trails, Ikaria, πεζοπορία, χαρά, Μονοπάτι του Αθέρα, Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας, ΟΠΣ Ικαρίας, μονοπάτια, ξεθέωμα, OPS Ikarias, Trail of Atheras, zen 13 Σχόλιααγαπητοί αναγνώστες
του μπλογκ του αγριμιού.
Είμαι ο Άγγελος και με κάλεσε ξανά η αγαπημένη μου Νανά για να γράψω τις εντυπώσεις μου από την πρόσφατη εθελοντική εργασία που κάναμε στο μεγάλο Μονοπάτι του Αθέρα που διασχίζει τη θεαματική επιμήκη κορυφογραμμή του νησιού μας από το ανατολικό ακρωτήριο Δράκανο ως το δυτικό ακρωτήριο, τον Κάβο Πάπα.
Φυσικά, και πάλι εφέτος, δεν δουλέψαμε παρά μόνο σε ένα κομμάτι αυτής της μεγάλης διάσχισης. Είναι όμως ένα κομμάτι που εγώ προσωπικά αγαπώ πολύ διότι η διαδρομή αυτή τη φορά περνάει μέσα από τα οροπέδια του Δυτικού Αθέρα πάνω από την περιοχή των Ραχών, δηλαδή, τον Ζηζόκαμπο, τα Αμμούδια, την Εριφή και το Πέζι, με τα οποία με συνδέει σχέση τόσο προγονική, καθώς είμαι Ραχιώτης, όσο και αισθητική, αφού μου αρέσει η ισιάδα κι η άπλα τους, οι πολύ εντυπωσιακές και ιδιαίτερες βραχοσυνθέσεις με τις οποίες είναι σπαρμένα τα τοπία τους, καθώς και οι συστάδες από βελανιδιές που βλέπει κανείς εδώ κι εκεί – απομεινάρια των πυκνών δρυοδασών που κάλυπταν άλλοτε το νησί από τα βουνά μέχρι τη θάλασσα.
Αντί για εισαγωγή σε αυτές (τις δικές μου) θα γράψω εδώ μόνο μία: την απάντηση που έδωσα σε μια καινούργια φίλη, την Έρση, που μας βοήθησε πολύ στη δουλειά, η οποία με ρώτησε κάποια στιγμή:
«Καθαρίζουμε, σηματοδοτούμε, αλλά κάποια στιγμή τα σημάδια θα σβήσουν, οι κούκοι θα πέσουν κι οι πινακίδες θα σαπίσουν. Τι κάνουμε; Πάμε πάλι και καθαρίζουμε και ξαναβάζουμε σημάδια, και ούτω καθεξής; Ωραίο είναι, ωραία περνάμε, αλλά έχει κάποιο νόημα αυτό; Το ίδιο πάλι ξανά και ξανά;»
«Όχι, δεν έχει νόημα» μου ήρθε επιφοίτηση και απάντησα:
«Είναι ζεν!»
Πανέξυπνη η φίλη μου κατάλαβε αμέσως τι ήθελα να πω και μου είπε:
«Δηλαδή, ναι, αν θέλαμε κάτι μόνιμο και λογικό, θα βάζαμε μπουλντόζες και μπετονιέρες και θα φτιάχναμε έναν δρόμο που θα κρατούσε για πολλές δεκαετίες. Αλλά τότε θα χάναμε την ουσία. Αυτό δεν θέλεις να πεις;»
Ναι, αυτό ήθελα να πω, Έρση. Θα χάναμε την ουσία, που είναι η δράση, η άμεση εμπειρία, η συμμετοχή, το κτίσιμο με τα χέρια μας απλών κατασκευών που μας συνδέουν με τον χώρο και με τους ανθρώπους που θα τις χρησιμοποιήσουν.
Ναι, θα πηγαίνουμε στον Αθέρα ξανά και ξανά, να μπήγουμε πασσάλους, να στήνουμε κούκους, να βάφουμε βούλες, γιατί ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ.
Αυτό που κάνουμε ταιριάζει με την ελευθερία και την άγρια ομορφιά του βουνού.
Αυτό που κάνουμε είναι επίσης ένα κάλεσμα από εμάς τους ίδιους προσωπικά (όχι από κάποιο πρόγραμμα ή μηχανισμό) προς τους ανθρώπους να έρθουν, να την γνωρίσουν και να την αισθανθούν.
Πέμπτη, 11 Μαΐου 2023 Next post : «Τα βίντεο του ΟΠΣ Ικαρίας στο youtube ❤️» Previous post : «Νότια Σκέψη»
Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία
Δημοσιεύθηκε: 24 Μαΐου, 2018 Filed under: aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, photography, scouting, sport, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized | Tags: action shots, Aegean, Atheras, direct approach, for nature in nature, Greece, hiking, hiking trails, Ikaria, περιβάλλον, πεζοπορία, χαρά, Αθέρας, Μονοπάτι του Αθέρα, Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας, ΟΠΣ Ικαρίας, αγριότοποι, εθελοντές, ικαρία, μονοπάτια, ξεθέωμα, OPS Ikarias, Save Atheras, Trail of Atheras, trail running, TransIkarian Trail, volunteers, wilderness 9 ΣχόλιαΚαι να ‘το, έγινε!
Αναδημοσιεύω εδώ άρθρο στο μπλογκ του Ορειβατικού Πεζοπορικού Συλλόγου Ικαρίας που λέει ότι πολλοί εθελοντές και σύλλογοι μαζί ξεκίνησαν δουλειά στο Μονοπάτι του Αθέρα κι αφού πρώτα ξεδιάλυναν ποια πρέπει να ‘ναι η σωστή διαδρομή, σιγά-σιγά καθάρισαν και σηματοδότησαν τα πρώτα της χιλιόμετρα κι έχουν σκοπό να συνεχίσουν!
Πολύ καλογραμμένο κείμενο για ένα σπουδαίο θέμα, αλλά και να μην ήτανε καλό, πάλι θα το μπλογκάριζα. Γιατί αρχίζει με το σωστό τρόπο – με δυο στίχους. Γιατί, γαμώτο, μια φορά κάποτε χόρεψα κι εγώ, τρελή κι αδέσποτη, επάνω στο «φτερό του καρχαρία»!
το ελεύθερο βουνό της Ικαρίας!
«Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία.
Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα.»
Οξέ – Μαυράτο – Καψαλινό Κάστρο
Ήταν όνειρο πολλών χρόνων. Πρώτη φορά ακούσαμε γι’ αυτό το 2004 όταν κάποιοι Ελβετοί έδειξαν ενδιαφέρον να το περπατήσουν, κατασκηνώνοντας σε διάφορα σημεία για ξεκούραση, όμως ποτέ δεν μάθαμε αν πράγματι το έκαναν. Λίγο αργότερα μια φίλη, δραπετεύοντας απ’ τη βουή μιας ξένης μεγαλούπολης, περπάτησε ένα μεγάλο μέρος του. Γοητεύτηκε και μέχρι και σήμερα γράφει πολλά άρθρα για τον Αθέρα στο μπλογκ της. Ταυτόχρονα σχεδόν ένας φίλος Σλοβένος περπάτησε κι αυτός το μεγαλύτερο μέρος αυτής της διαδρομής και έγραψε κι αυτός τις εντυπώσεις του στο μπλογκ του.
Έτσι άρχισαν όλα.
Το Μονοπάτι της Κορυφογραμμής του Αθέρα ή «Atheras Ridge Walk» ή «TransIkarian Trail» με μήκος γύρω στα 65 χλμ. από το ακρωτήριο «Δράκανο» μέχρι το ακρωτήριο «Κάβο Πάπας» της Ικαρίας έφτασε να γίνει θρυλικό.
Διάφοροι έμπειροι Έλληνες και ξένοι πεζοπόροι κι ορειβάτες το περπάτησαν, καθώς και αρκετές ομάδες και Σύλλογοι, ακόμα και Δημοτικές παρατάξεις το περιέλαβαν στις προεκλογικές εξαγγελίες τους, παρόλα αυτά, η χαρτογράφηση και η σηματοδότηση αυτής της τόσο δημοφιλούς διαδρομής παρέμενε μέχρι σήμερα πολύ ελλιπής, αν όχι εντελώς αποσπασματική.
Φυσικά, δεν είναι εύκολη δουλειά. «Αθέρας» πάει να πει «λεπίδα», κόψη του μαχαιριού, του ξυραφιού, του δρεπανιού. Κι αυτή η «λεπίδα» που πάνω και γύρω της φιδοσέρνεται το μονοπάτι, έχει μεγάλο μήκος. Επίσης έχει και μεγάλο ύψος, αφού το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής «τρέχει» σε μέσο υψόμετρο 800 μέτρων, ενώ σε ορισμένα σημεία οι κλίσεις του εδάφους ένθεν κακείθεν του μονοπατιού είναι συχνά ιλιγγιώδεις.
Επίσης, εκτός από τα μεγάλα υψόμετρα, τους ανοιχτούς θαλάσσιους ορίζοντες, τις ευμετάβλητες καιρικές συνθήκες, το Μονοπάτι του Αθέρα διασχίζει πάμπολλα, πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, φυσικά τοπία: φρυγανότοπους, ασβεστολιθικούς γκρεμούς, πρινοδάση, ανεμοδαρμένα, πετρώδη οροπέδια, αρχαία δάση βελανιδιάς, αμμώδεις «ερήμους» εξαιτίας της υπερβόσκησης, πυκνά πευκοδάση, παράξενα τοπία με στρογγυλούς γρανιτένιους βράχους, και τόσα άλλα.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς σήμερα ότι αποτελούσε κάποτε «κεντρική λεωφόρο», γι’ αυτό και υπήρχαν τουλάχιστον δύο καταφύγια στη διαδρομή, το ένα από τα οποία -όπως ξέρετε- βρίσκεται σε φάση ανακατασκευής. Πολλά σημεία του συνδέονται επίσης με πολλές ιστορίες, θρύλους αλλά και διάφορα ιστορικά περιστατικά.
Όμως, για σταθείτε. Δεν θα γράψουμε εμείς το βιβλίο που θ’ άξιζε να γραφτεί κάποτε γι’ αυτό το συναρπαστικό, μεγάλο μονοπάτι. Εμείς μόνο θα πούμε ότι επιτέλους αρχίσαμε δουλειά και φιλοδοξούμε να το σηματοδοτήσουμε και να το χαρτογραφήσουμε μια μέρα όλο!
Όπως γράψαμε στην προηγούμενη ανάρτηση (βλ. 3 Φεβρουαρίου και 4 Μαΐου), σε συνεργασία όχι μόνο με τους «Friends of Ikaria», αλλά και με το Σύλλογο Φάρου και τον Σύλλογο Αρέθουσας, έχοντας προηγουμένως ερευνήσει και επιλέξει διάφορα καλύτερα «περάσματα», οριστικοποιήσαμε τα 14 πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής και καταφέραμε να την σηματοδοτήσουμε όλη!»
«Η μορφή της διαγράφεται καθαρά στον ψηφιακό χάρτη ο οποίος, μετά την δουλειά που κάναμε, επικαιροποιήθηκε, ενώ επίσης προστέθηκαν σε διάφορα σημεία οι πάρα πολλές φωτογραφίες που τράβηξαν οι εθελοντές. Δεν είναι καλλιτεχνικές εικόνες – σε άλλους πέφτει αυτό το έργο. Είναι εικόνες, οι περισσότερες, από διάφορες φάσεις της δουλειάς, από τα πρόσωπα της παρέας που δουλέψαμε μαζί, είναι αναμνήσεις.»
«Γιατί το Μονοπάτι του Αθέρα, όπως μας το τόνισαν πολλοί εθελοντές, δεν είναι πεζοπορία, είναι εμπειρία!»
😇
«Ενδιαφέρουσες αναρτήσεις στο γκρουπ των Πεζοπόρων της Ικαρίας στο φέησμπουκ που έγιναν στη διάρκεια της δουλειάς μπορείτε να δείτε εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ.»
«Οι πηγές των φωτογραφιών που περιέχονται στο χάρτη, αναγράφονται στη λεζάντα μέσα στον χάρτη. Τις νέες φωτογραφίες που προστέθηκαν, τις πήραμε κατόπιν αδείας από εδώ, εδώ κι εδώ.»
H διαδρομή χωρίζεται συμβατικά σε 5 μέρη.
2)Από τον Φάρο στο χωριό «Καταφύγι», συγκεκριμένα στη γειτονιά «Ξύλινο», ακολουθώντας ένα ωραίο, πανάρχαιο μονοπάτι.
3)Από το Καταφύγι (Ξύλινο) στο χωριό «Οξέ» όπου η διαδρομή ακολουθεί το κεντρικό ασφαλτόδρομο.
4)Από την Οξέ στο χωριό «Μαυράτο», ακολουθώντας ένα πανάρχαιο μονοπάτι που διασχίζει πυκνό δάσος, κινούμενο παράλληλα με τον κεντρικό δρόμο.
5)Από το Μαυράτο στο «Καψαλινό Κάστρο», λιθόστρωτο άλλοτε, σήμερα είναι ένα ανηφορικό ορειβατικό μονοπάτι που οδηγεί στις κορυφές του Αθέρα. Προς το παρόν η σηματοδότηση σταματάει εκεί, δηλαδή, κάτω από τους βράχους του μεσαιωνικού οχυρού.
Για όποιον δεν θέλει να επιστρέψει στο Μαυράτο, μια πολύ ενδιαφέρουσα προτεινόμενη διέξοδος είναι προς το χωριό «Αρέθουσα» στη βόρεια πλευρά του νησιού.
Προσοχή όμως στο «Κακό Καταβασίδι»!» 💀
«Το πρώτο μέρος του Μονοπατιού του Αθέρα συνιστάται για όλους τους μήνες του χρόνου, ακόμα και το κατακαλόκαιρο, καθώς στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής φυσούν θαλάσσιες αύρες, αλλά δεν λείπουν και περιοχές με δέντρα που προσφέρουν αρκετή σκιά στον πεζοπόρο.»
«Σας προσκαλούμε να δοκιμάσετε αυτή τη διαδρομή και να μας πείτε τις εντυπώσεις σας!»
😀😀😀
.«Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας»
.
Facebook page:
«Ορειβάτες Πεζοπόροι Ικαρίας».
~*~
Πέμπτη 17 Μαίου 2018
.
Giving it all : Wild coves & beaches in northern Ikaria
Δημοσιεύθηκε: 18 Ιουνίου, 2015 Filed under: aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, lifestyle, scouting, Sea, sport, Tourism, Travel, trekking | Tags: adventure, advice, Aegean, beach, camping, diversity, diving, Greece, Ikaria, information, πεζοπορία, τουρισμός, ιδρώτας, ικαρία, κολύμπι, μονοπάτια, ξεθέωμα, loneliness, nudism, photography, playful, rock climbing, skin, summer, swimming, tourism, wild camping, wild swimming, wilderness 8 Σχόλια…..
«Oh, what mortal place have I reached this time? Are they cruel and merciless savages, or god-fearing people, generous to strangers? The noise in my ears sounded like girls shouting, nymphs who haunt the high mountain passes, tributary streams, and grassy meadows. Am I near creatures with human speech? Let me look, and see.»
(The Odyssey) ⭐ ⭐ ⭐ ⭐
Source: tripinview.com
© all rights reserved
…..
. . .
. . .
There you are, I’m done with my secret Ikarian coves. Some say I shouldn’t have given them out, that I should have kept the secret etc. I thought so myself years ago. But I have changed my mind. Though these places are marked in the latest map as «swimming spots» ≅ the fact is that they are hardly accessible to the average summer visitor So I doubt if you meet anybody there but an occasional cow or goat. Nevertheless, be respectful and careful and let others enjoy them too. Check out a few related old entries of our blogs if you wish. We have been going there since 2007 and as long as we can, we will still go! Who knows, some day a shipwrecked Odysseus may land at our feet.
..🙂
⭐ ⭐ ⭐ ⭐
Next post: Ικαρία τον Αύγουστο – Οδηγίες Χρήσης
Previous post: Giving it all: Wild coves & beaches in southern Ikaria
.
Giving it all : Wild coves & beaches in southern Ikaria
Δημοσιεύθηκε: 3 Ιουνίου, 2015 Filed under: aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, lifestyle, scouting, Sea, sport, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized | Tags: adventure, advice, Aegean, beach, camping, Greece, Ikaria, information, πεζοπορία, τουρισμός, ιδρώτας, ικαρία, κολύμπι, μονοπάτια, ξεθέωμα, loneliness, nudism, photography, playful, rock climbing, skin, summer, swimming, tourism, wild camping, wild swimming, wilderness 10 Σχόλια…..
«To be on your own, with no direction home. A complete unknown, like a rolling stone…»
(Bob Dylan) ⭐ ⭐ ⭐ ⭐
Source: tripinview.com
© all rights reserved
…..
. . .
. . .
Côte de Naufragés Sauvés
Wild Shots
The Answer to How is Yes!
.
…
⭐ ⭐ ⭐ ⭐
Next post: «Giving it all: Wild coves and beaches in northern Ikaria»
Previous post: «Περπατώντας με τη φίλη μας την Ξένια»
.
Touristicon
Δημοσιεύθηκε: 4 Αυγούστου, 2014 Filed under: aegean, Greece, hiking, Ikaria, ικαρία, lifestyle, Sea, Tourism, Travel | Tags: adventure, advice, Aegean, athenian-invasion, august, Greece, Ikaria, ikaria-in-august, information, πανηγύρι, πεζοπορία, τουρισμός, Αύγουστος, αξιοθέατα, ικαρία, κολύμπι, μονοπάτια, playful, summer, swimming, tourism, why-ikaria 7 ΣχόλιαΓεια σας
μέρες του Αυγούστου και νιώθω καλή
γι’ αυτό, ενώ θα ‘πρεπε να λουφάζω, το θέμα μου σήμερα είναι ο «οδηγός επιβίωσης» που για 5ο συνεχόμενο καλοκαίρι δημοσιεύει το ikariamag.gr για τις διακοπές στην Ικαρία. Εγώ (to agrimi) δεν έχω σχέση με τον τουρισμό, όμως -νησί είναι- όλοι ήμαστε αλληλένδετοι και ό,τι συμβαίνει μας αφορά όλους με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Έχει και πλάκα, γιατί ο τουρισμός είναι βασικά μια μορφή επικοινωνίας και ανταλλαγής πληροφοριών. Δεδομένου μάλιστα ότι στην Ικαρία δεν κινδυνεύουμε από μαζικότητα. Ποτέ δεν μας έκατσε αυτό το σιχαμένο φαινόμενο, ας είναι καλά οι βραχώδεις ακτές μας που όπως παλιά, έτσι και τώρα μας προστατεύουν απ’ τους κουρσάρους. Άσε που είναι χρήσιμος αυτός ο οδηγός, πρώτα γιατί ο τουρισμός πρέπει να είναι συνειδητοποιημένος κι ύστερα για να μη βλέπω σαστισμένες φάτσες στους δρόμους τον Αύγουστο, τα βρίσκουν βέβαια όλα στο τέλος, όμως στην αρχή τους λυπάμαι, ιδίως τα νέα παιδιά, έτσι που είναι φτιαγμένο αυτό το νησί και κλείνει προς τα έξω κι ανοίγει προς τα μέσα… 🙄
.
.
Τέλος πάντων, ίσως τώρα είναι αργά για συμβουλές. Το καλοκαίρι προχωράει ακάθεκτο, όμως δεν πειράζει, ας μείνουν να βρίσκονται εδώ για του χρόνου. Διάλεξα μερικές, όχι γιατί κι οι άλλες δεν είναι καλές, απλά αυτές μου άρεσαν πιο προσωπικά κι είναι περίπου κι αυτές που λέω στους φίλους μου. Οι υποσημειώσεις, τα ενδιάμεσα λινκς και μπλογκς και πικς δεν είναι του Οδηγού, είναι κολημένα από μένα (to agrimi).
Πάμε λοιπόν. Λένε οι συντάκτες και οι αναγνώστες του περιοδικού:
Αυτό το καλοκαίρι (ή το επόμενο ή το μεθεπόμενο) στην Ικαρία οπωσδήποτε να…
.
…να κολυμπήσεις στα Νεάγια, που είναι η πρώτη παραλία στη διαδρομή προς Φάρο μετά τα Θέρμα.
* χωρίς κύμματα και πιο πριβέ από τα Θέρμα και το Φάρο.
.
…να περπατήσεις μέχρι τον Φάρο του Πάπα για να δεις το πιο συγκλονιστικό ηλιοβασίλεμα.
* αρκεί να βρεις το χωματόδρομο και το μονοπάτι… 😛
.
…να ζήσεις την εμπειρία του αγροτουρισμού που σιγά-σιγά αναπτύσσεται σε διάφορα σημεία στην Ικαρία.
* να δεις τη δουλειά στους κήπους και τα χτήματα.
.
.
…να κάνεις μαζί με τους πυροσβέστες βάρδια πυροπροστασίας σε κάποιο από τα φυλάκια της Ικαρίας. Ή τους εθελοντές.
.
…να περπατήσεις στην παραλία του Φάρου, με βασικό προβληματισμό αν πρώτα θα βουτήξεις από τον μικρό προβλήτα για δροσιά ή θα πιεις μια παγωμένη μπύρα, με ένα τοστάκι και μια μπύρα ακόμα…
.
…να περάσεις απο τα μάρμαρα του Ίκαρη, εκεί που κατά τον μύθο έπεσε ο Ίκαρος. Είναι ένα παραθαλάσσιο μαγικό σημειο λίγο πιο πέρα από του Σκουρδιουλιάρη.
.
.
…να «προδώσεις» για μια μέρα τις αγαπημένες σου παραλίες και να τρυπώσεις σε ένα μονοπάτι μέσα στη Χάλαρη για αυθεντική, άγρια φύση.
.
.
.
.
.
.
.
.
…να βοηθήσεις στην οργάνωση ενός πανηγυριού ή ενός γάμου! Να κουβαλήσεις και κάνα τραπέζι.
* αν είχαμε και πιο πολλά χέρια για βοήθεια, τα πανηγύρια μας θα ήταν ακόμα πιο ωραία, πιο προσοδοφόρα και πιο περιβαλλοντικά σωστά.
.
.
.
.
…να πας στην παραλία και την ταβέρνα στο Τραπάλου. Και μετά έλα να μου ξαναπείς…
* προσοχή στον παλιόδρομο απ’ το Καρκινάγρι 😳
.
.
…να περπατήσεις όσο βαστάν τα ποδάρια σου. Υπάρχουν μοναδικά μονοπάτια σηματοδοτημένα με πορτοκαλί βουλίτσες, ακολουθήστε τες, ο παράδεισος μας περιμένει και εν ζωή και είναι καλό να μην το ρισκάρουμε, γιατί μετά…πού ξέρεις, Θεός είναι, μπορεί και να μας έχει πολλά μαζεμένα…
.
…να πας όπου είναι ανοιχτά και να παραγγείλεις ό,τι έχει. Οι παραξενιές χαλάν το κέφι και αυτών που τις έχουν και αυτών που δεν έχουν κανένα σοβαρό λόγο να τις ικανοποιήσουν.
.
…να πας για ζεστό μπανάκι και να ζήσεις τη μυσταγωγία στο ‘Σπήλαιο’ στα Θέρμα. Δε χρειάζεται να είσαι άρρωστος! Τι κι αν είναι καλοκαίρι!
.
…να ερωτευθείς, δυνατά όμως με πάθος, με ένταση…(μόνο τότε υπάρχει ελπίς!) Το νησί διαθέτει κατάλληλα απόμερα αμμουδάκια και ο αέρας του βοηθά ιδιαίτερα τις πολύ βαθιές ανάσες…
.
Hiking in Ikaria? Follow the orange dots 🟠🔴
Δημοσιεύθηκε: 11 Δεκεμβρίου, 2011 Filed under: aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, Tourism, trekking | Tags: Greece, hiking, hiking maps, hiking trails, Ikaria, πεζοπορία, χάρτες, χάρτες μονοπάτιών, Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας, ΟΠΣ Ικαρίας, ικαρία, μονοπάτια, maps, OPS Ikarias, out-to-mountain-top, outdoors, safety, scouting, signage, signs, trails, travel, volunteers 7 Σχόλιαfrom the Ikarian Hiking Club «OPS IKARIAS».
Scroll down this page to check for hiking maps of the island, both published and digital.
Thank you!
.
.
.
Φτιάχνοντας ένα Μονοπάτι στο Βουνό
Δημοσιεύθηκε: 25 Ιουλίου, 2007 Filed under: aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, lifestyle, trekking, Uncategorized | Tags: Aegean, boys, for nature in nature, girls, Greece, hiking trails, Ikaria, πεζοπορία, χάρτης, χαρά, Για τη Φύση Μέσα στη Φύση, Κίνηση Πολιτών Ραχών Ικαρίας, Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας, εθελοντές, ιδρώτας, ικαρία, καλοκαίρι, μονοπάτια, Karkinagri, map, volunteers, work out 2 Σχόλια-
..
Για τη Φύση Μέσα στη Φύση
Μια πετυχημένη αποστολή εθελοντών
στην Ικαρία
Η Ντορότα και ο Ζέχερυν από την Πολωνία, η Ντήνα από την Ιρλανδία, η Ντοόυν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Πιέτρο από την Ιταλία, ο Πέδρο από την Ισπανία, η Νατάλια από τη Τσεχία, ο Φοίβος κι εγώ (to agrimi) από την Ελλάδα, και ο Δημήτρης ο ομαδάρχης, μόνιμο μέλος της SCI Hellas, βρεθήκαμε στην Ικαρία από τις 10 έως τις 24 Ιουλίου μετά από πρόσκληση της Κίνησης Πολιτών Ραχών Ικαρίας για να βοηθήσουμε να γίνουν δύο έργα περιβαλλοντικού χαρακτήρα. Μολονότι το χρονικό διάστημα της παραμονής μας ήταν σύντομο αλλά και οι ώρες εργασίας ήταν λίγες λόγω ζέστης, καταφέραμε μαζί με τα μέλη της Κίνησης και άλλους φίλους να ολοκληρώσουμε και τα δύο έργα δουλεύοντας με ομαδικό πνεύμα, πάθος, κέφι και επιμονή.
.
Το πρώτο έργο ήταν καθαρισμός και επισκευή του παραδοσιακού λιθόστρωτου μονοπατιού μήκους περίπου 4 χιλιομέτρων που ξεκινά απότο παραλιακό χωριό Καρκινάγρι και καταλήγει στο μικρό μοναστηράκι στο βουνό, τον Άγιο Ισίδωρο.
Ήταν μια μονότονη δουλειά μέσα σε ένα δραματικό τοπίο κάτω από τη σκιά της βουνοκορφής «Μέλισσα», με συντροφιά τα βράχια, τα σύννεφα και το πέλαγος. Μόνο οι «κούκοι» που υψώνουν οι ορειβάτες φανερώνουν ότι στις μέρες μας κάποιοι αγαπούν αυτή τη παλιά διαδρομή. Δεν μπορούν να συντηρήσουν το μονοπάτι, όμως φροντίζουν τουλάχιστον να στήνουν τα πετραδάκια τους όσο γίνεται πιο καλλιτεχνικά. Είναι σαν να λένε στον διαβάτη «Γειά σου. Καλά πας. Από εδώ πέρασα κι εγώ. Καλό δρόμο»
..
«Τσαπ-τσαπ» η τσάπα, «τσουκ-τσουκ» το κλαδευτήρι, «χρατς-χρατς» η τσουγκράνα, μελαχρινά χέρια, ξανθά χέρια, κόκκινα χέρια, πολλές λαλιές, σπασμένα Αγγλικά, μεγάλα διαλείμματα και ψιλή κουβέντα, τέλος πάντων το μονοπάτι αυτό ξανάγινε. Για ποιόν; Για τι; Για ποιόν σκοπό; Μήπως για τα δωμάτια και τις ταβέρνες στο Καρκινάγρι; Μήπως για τον αθλητισμό και την υγεία –ότι πρέπει σώνει και καλά να περπατάμε; Μήπως γιατί είναι το μονοπάτι ένα μνημείο αρχιτεκτονικής που πρέπει να συντηρηθεί; Πρέπει… Πρέπει… Πρέπει… Ουφ πια.
Θα σας πω εγώ (το αγρίμι) τον λόγο.
Γιατί είναι ωραία.
.
..
Το τοπίο, το βουνό, οι πρίνοι, τα τζιτζίκια, το μυστήριο, η θάλασσα που λάμπει, ο ιδρώτας στο στέρνο, το μούδιασμα από την κούραση στα γόνατα και στα νεφρά, οι κουβέντες που κάνεις με τους διπλανούς σου που, δεν ξέρω πως, τέτοιες κουβέντες γίνονται μόνο πάνω στη δουλειά, η αίσθηση του σκοπού και η γνώση ότι δεν θα εκμεταλλευτεί το αποτέλεσμα κάποιος μαλάκας. Εγγύηση μια πινακίδα που μοιάζει βγαλμένη από καρτούν.
.
Επίσης και η τρέλα μας. Να μη πάει χαμένο το αίμα που βράζει. Για να ξαπλώσουμε μετά ικανοποιημένοι στη παραλία και να κοιτάμε τους κοινούς τουρίστες «αφ’ υψηλού».
.
Χα χα χα!.. Είναι ωραία.
Σας αφήνω τώρα. Ξανά πάλι σήμερα είμαι κουρασμένη. Ξανά πάλι όλη μέρα σήμερα παλεύαμε εγώ και ο Θωμάς με τα υδραυλικά της Περαμεριάς και γενικώς της Ικαρίας.
Comments
(1 total)
Our backs tell stories no books have the spine to carry - rupi kaur https://www.instagram.com/p/C0RdZ-PNet_/?taken-by=schwickertt/