Archive for trekking
Φεβρουαρίου 16, 2019 στις 10:56 πμ · Filed under aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, lifestyle, Personal, Sea, sport, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized ·Με ετικέτα action shots, adventure, Aegean, Atheras, constructive vice, direct approach, for nature in nature, for-me, freedom, good sport, Google Image Search, Greece, hiking, Ikaria, χαρά, ικαρία, ξεθέωμα, outdoors, summer, Trail of Atheras, why-ikaria, work out
~
.
.
Saturday, February 16,, 2019
.
Next post:
.
.
37.566667
26.066667
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
Μαΐου 24, 2018 στις 5:21 μμ · Filed under aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, scouting, sport, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized ·Με ετικέτα action shots, Aegean, Atheras, direct approach, for nature in nature, Greece, hiking, hiking trails, Ikaria, περιβάλλον, πεζοπορία, χαρά, Αθέρας, Μονοπάτι του Αθέρα, Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας, ΟΠΣ Ικαρίας, αγριότοποι, εθελοντές, ικαρία, μονοπάτια, ξεθέωμα, OPS Ikarias, Save Atheras, Trail of Atheras, trail running, TransIkarian Trail, volunteers, wilderness
.
Έχω πολύ καιρό να γράψω. Τον χειμώνα που μας πέρασε, ήμουν κλεισμένη στα δικά μου, όμως από τα λίγα που είδα, δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω κάτι που άξιζε τον κόπο να το γράψω. Ένα γεγονός, δηλαδή, πραγματικά αξιοσημείωτο, κάτι τρελό, που να ‘χει φάση, να ‘χει πνοή κι αέρα, ΠΟΛΥ ΑΕΡΑ, κάτι που να μην έχει σχέση με… τίποτα! Ούτε με πολιτική, ούτε με χρήμα, ούτε με το εγώ του καθενός. Κι αυτό το κάτι να γίνει σε τόπο που μόνο λίγοι πάνε, σε τόπο που οι πολλοί δεν τον καταλαβαίνουν.
Και να ‘το, έγινε!
Αναδημοσιεύω εδώ άρθρο στο μπλογκ του Ορειβατικού Πεζοπορικού Συλλόγου Ικαρίας που λέει ότι πολλοί εθελοντές και σύλλογοι μαζί ξεκίνησαν δουλειά στο Μονοπάτι του Αθέρα κι αφού πρώτα 
ξεδιάλυναν ποια πρέπει να ‘ναι η σωστή διαδρομή, σιγά-σιγά καθάρισαν και σηματοδότησαν τα πρώτα της χιλιόμετρα κι έχουν σκοπό να συνεχίσουν!
Πολύ καλογραμμένο κείμενο για ένα σπουδαίο θέμα, αλλά και να μην ήτανε καλό, πάλι θα το μπλογκάριζα. Γιατί 
αρχίζει με το σωστό τρόπο – με δυο στίχους. Γιατί, γαμώτο, μια φορά κάποτε χόρεψα κι εγώ, τρελή κι αδέσποτη, επάνω στο «φτερό του καρχαρία»!
.
ΖΗΤΩ Ο ΑΘΕΡΑΣ
το ελεύθερο βουνό της Ικαρίας!
.
.
«Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία.
Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα.»
.
«Μετά από πολλές πεζοπορίες και έρευνες που κατέληξαν στον καθορισμό της διαδρομής, μετά από μία επική επιχείρηση σηματοδότησης όπου συμμετείχαν πολλοί εθελοντές, ο Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας παρουσιάζει με υπερηφάνια τον ψηφιακό χάρτη»
.
Δράκανο – Φάρος – Καταφύγι (Ξύλινο)
Οξέ – Μαυράτο – Καψαλινό Κάστρο
.
.
«Τι να πούμε γι’ αυτό το μονοπάτι;
Ήταν όνειρο πολλών χρόνων. Πρώτη φορά ακούσαμε γι’ αυτό το 2004 όταν κάποιοι Ελβετοί έδειξαν ενδιαφέρον να το περπατήσουν, κατασκηνώνοντας σε διάφορα σημεία για ξεκούραση, όμως ποτέ δεν μάθαμε αν πράγματι το έκαναν. Λίγο αργότερα μια φίλη, δραπετεύοντας απ’ τη βουή μιας ξένης μεγαλούπολης, περπάτησε ένα μεγάλο μέρος του. Γοητεύτηκε και μέχρι και σήμερα γράφει πολλά άρθρα για τον Αθέρα στο μπλογκ της. Ταυτόχρονα σχεδόν ένας φίλος Σλοβένος περπάτησε κι αυτός το μεγαλύτερο μέρος αυτής της διαδρομής και έγραψε κι αυτός τις εντυπώσεις του στο μπλογκ του.
Έτσι άρχισαν όλα.
Το Μονοπάτι της Κορυφογραμμής του Αθέρα ή «Atheras Ridge Walk» ή «TransIkarian Trail» με μήκος γύρω στα 65 χλμ. από το ακρωτήριο «Δράκανο» μέχρι το ακρωτήριο «Κάβο Πάπας» της Ικαρίας έφτασε να γίνει θρυλικό.
Διάφοροι έμπειροι Έλληνες και ξένοι πεζοπόροι κι ορειβάτες το περπάτησαν, καθώς και αρκετές ομάδες και Σύλλογοι, ακόμα και Δημοτικές παρατάξεις το περιέλαβαν στις προεκλογικές εξαγγελίες τους, παρόλα αυτά, η χαρτογράφηση και η σηματοδότηση αυτής της τόσο δημοφιλούς διαδρομής παρέμενε μέχρι σήμερα πολύ ελλιπής, αν όχι εντελώς αποσπασματική.
Φυσικά, δεν είναι εύκολη δουλειά. «Αθέρας» πάει να πει «λεπίδα», κόψη του μαχαιριού, του ξυραφιού, του δρεπανιού. Κι αυτή η «λεπίδα» που πάνω και γύρω της φιδοσέρνεται το μονοπάτι, έχει μεγάλο μήκος. Επίσης έχει και μεγάλο ύψος, αφού το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής «τρέχει» σε μέσο υψόμετρο 800 μέτρων, ενώ σε ορισμένα σημεία οι κλίσεις του εδάφους ένθεν κακείθεν του μονοπατιού είναι συχνά ιλιγγιώδεις.
Επίσης, εκτός από τα μεγάλα υψόμετρα, τους ανοιχτούς θαλάσσιους ορίζοντες, τις ευμετάβλητες καιρικές συνθήκες, το Μονοπάτι του Αθέρα διασχίζει πάμπολλα, πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, φυσικά τοπία: φρυγανότοπους, ασβεστολιθικούς γκρεμούς, πρινοδάση, ανεμοδαρμένα, πετρώδη οροπέδια, αρχαία δάση βελανιδιάς, αμμώδεις «ερήμους» εξαιτίας της υπερβόσκησης, πυκνά πευκοδάση, παράξενα τοπία με στρογγυλούς γρανιτένιους βράχους, και τόσα άλλα.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς σήμερα ότι αποτελούσε κάποτε «κεντρική λεωφόρο», γι’ αυτό και υπήρχαν τουλάχιστον δύο καταφύγια στη διαδρομή, το ένα από τα οποία -όπως ξέρετε- βρίσκεται σε φάση ανακατασκευής. Πολλά σημεία του συνδέονται επίσης με πολλές ιστορίες, θρύλους αλλά και διάφορα ιστορικά περιστατικά.
Όμως, για σταθείτε. Δεν θα γράψουμε εμείς το βιβλίο που θ’ άξιζε να γραφτεί κάποτε γι’ αυτό το συναρπαστικό, μεγάλο μονοπάτι. Εμείς μόνο θα πούμε ότι επιτέλους αρχίσαμε δουλειά και φιλοδοξούμε να το σηματοδοτήσουμε και να το χαρτογραφήσουμε μια μέρα όλο!
Όπως γράψαμε στην προηγούμενη ανάρτηση (βλ. 3 Φεβρουαρίου και 4 Μαΐου), σε συνεργασία όχι μόνο με τους «Friends of Ikaria», αλλά και με το Σύλλογο Φάρου και τον Σύλλογο Αρέθουσας, έχοντας προηγουμένως ερευνήσει και επιλέξει διάφορα καλύτερα «περάσματα», οριστικοποιήσαμε τα 14 πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής και καταφέραμε να την σηματοδοτήσουμε όλη!»
.
.
«Η μορφή της διαγράφεται καθαρά στον ψηφιακό χάρτη ο οποίος, μετά την δουλειά που κάναμε, επικαιροποιήθηκε, ενώ επίσης προστέθηκαν σε διάφορα σημεία οι πάρα πολλές φωτογραφίες που τράβηξαν οι εθελοντές. Δεν είναι καλλιτεχνικές εικόνες – σε άλλους πέφτει αυτό το έργο. Είναι εικόνες, οι περισσότερες, από διάφορες φάσεις της δουλειάς, από τα πρόσωπα της παρέας που δουλέψαμε μαζί, είναι αναμνήσεις.»
.
.
«Γιατί το Μονοπάτι του Αθέρα, όπως μας το τόνισαν πολλοί εθελοντές, δεν είναι πεζοπορία, είναι εμπειρία!»
😇
.
.
«Ενδιαφέρουσες αναρτήσεις στο γκρουπ των Πεζοπόρων της Ικαρίας στο φέησμπουκ που έγιναν στη διάρκεια της δουλειάς μπορείτε να δείτε εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ.»
«Οι πηγές των φωτογραφιών που περιέχονται στο χάρτη, αναγράφονται στη λεζάντα μέσα στον χάρτη. Τις νέες φωτογραφίες που προστέθηκαν, τις πήραμε κατόπιν αδείας από εδώ, εδώ κι εδώ.»
.
.
«Όπως γράφει και η μεγάλη πινακίδα που τοποθετήθηκε στο χωριό «Φάρος», εκεί που το μονοπάτι διασχίζει το δρόμο προς το Αεροδρόμιο Ικαρίας, το μήκος της διαδρομής είναι 13.374 χλμ., το μέγιστο ύψος είναι 865 μ., ο ελάχιστος χρόνος για να τη διανύσει κανείς είναι 6,5 ώρες περίπου, ενώ ο βαθμός δυσκολίας είναι γενικά μέτριος.
H διαδρομή χωρίζεται συμβατικά σε 5 μέρη.
1)Από το Δράκανο στο χωριό «Φάρος» ακολουθώντας διάφορους δρόμους και δρομάκια μέχρι την περιοχή «Έξω Φάρος» στον κεντρικό δρόμο που οδηγεί στο Αεροδρόμιο Ικαρίας.
2)Από τον Φάρο στο χωριό «Καταφύγι», συγκεκριμένα στη γειτονιά «Ξύλινο», ακολουθώντας ένα ωραίο, πανάρχαιο μονοπάτι.
3)Από το Καταφύγι (Ξύλινο) στο χωριό «Οξέ» όπου η διαδρομή ακολουθεί το κεντρικό ασφαλτόδρομο.
4)Από την Οξέ στο χωριό «Μαυράτο», ακολουθώντας ένα πανάρχαιο μονοπάτι που διασχίζει πυκνό δάσος, κινούμενο παράλληλα με τον κεντρικό δρόμο.
5)Από το Μαυράτο στο «Καψαλινό Κάστρο», λιθόστρωτο άλλοτε, σήμερα είναι ένα ανηφορικό ορειβατικό μονοπάτι που οδηγεί στις κορυφές του Αθέρα. Προς το παρόν η σηματοδότηση σταματάει εκεί, δηλαδή, κάτω από τους βράχους του μεσαιωνικού οχυρού.
Για όποιον δεν θέλει να επιστρέψει στο Μαυράτο, μια πολύ ενδιαφέρουσα προτεινόμενη διέξοδος είναι προς το χωριό «Αρέθουσα» στη βόρεια πλευρά του νησιού.
Προσοχή όμως στο «Κακό Καταβασίδι»!» 💀
.
.
«Το πρώτο μέρος του Μονοπατιού του Αθέρα συνιστάται για όλους τους μήνες του χρόνου, ακόμα και το κατακαλόκαιρο, καθώς στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής φυσούν θαλάσσιες αύρες, αλλά δεν λείπουν και περιοχές με δέντρα που προσφέρουν αρκετή σκιά στον πεζοπόρο.»
«Σας προσκαλούμε να δοκιμάσετε αυτή τη διαδρομή και να μας πείτε τις εντυπώσεις σας!»
😀😀😀
.
~*~
Πέμπτη 17 Μαίου 2018
.
.
.
Πέμπτη, 14 Μάη, 2018
.
.
.
37.687213
26.361126
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
Ιουνίου 3, 2016 στις 11:47 πμ · Filed under aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, lifestyle, scouting, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized, wild humor ·Με ετικέτα "river trekking", direct approach, for nature in nature, freedom, hiking, Ikaria, χαρά, Για τη Φύση Μέσα στη Φύση, αγριότοποι, αγαλλίαση, αγγελολιβάδες, βάθρες, ικαρία, μονοπάτια, nude bathing, swimming holes, water, well-being, why-ikaria, wild swimming
.
.
Γεια σας
Γύρισα από τη Λέσβο πολύ κουρασμένη όπως και τις προηγούμενες φορές και ευτυχώς εδώ τα βρήκα όλα ήρεμα και πολύ αγροτικά. Παρόλα αυτά είμαι ακόμα ταραγμένη γι’ αυτό σκεφτόμουν π.χ. να γράψω για θέματα αρχαία και αλλόκοτα όπως α
ς πούμε τα ΑΝΕΜΟΤΑΦΙΑ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ που ήταν ένα μαγικό εθιμικό που έθαβαν τους ανέμους που έκαναν ζημιές και που γι’ αυτό το 
εθιμικό βρήκα εδώ ένα καταπληκτικό καρτούν.
‘Η για την τελετή ΤΑΥΡΟΠΟΛΙΟΝ που έκαναν στο Να στην αρχαιότητα, που άρχισε σαν μια απλή, σεβαστική θυσία στην Αρτέμιδα αλλά έγινε αργότερα μια άγρια και αιματοβαμένη τελετή στα χρόνια των Ρωμαίων.
‘Η να έγραφα για κάτι πιο σημερινό, π.χ. τους ρομαντικούς «αγριάνθρωπους» που πότε-πότε συναντά κανείς στην Ικαρία όπως τους φωτογράφησε και έγραψε γι’ αυτούς ένας που το έψαξε το θέμα…Στο τέλος όμως αποφάσισα να γράψω για κάτι πιο ευχάριστο και πιο φωτογενές, για κάτι που κάναμε ανέκαθεν και στη Σαμοθράκη και στην Ικαρία, δηλαδή να ψάχνουμε και να βρίσκουμε… «κολυμπότρυπες» («swimming holes») και να κάνουμε… «άγριο μπάνιο» («wild swimming»). Κι αφού δανείστηκα τη ξένη ορολογία, θα δανειστώ επίσης και τους ξένους ορισμούς τους οποίους μεταφράζω και παραθέτω παρακάτω. 🙂
Και μιας και έλεγα προτήτερα για τελετές, θεωρείστε, φίλοι αναγνώστες, τούτο το ποστ σαν τη δική μου τελετή για να βρέξει επιτέλους για να γεμίσουν οι πηγές κι οι ποταμοί. Δυστυχώς γιατί είχαμε πολύ αναβροχιά εφέτος στο Αιγαίο…
Πάμε λοιπόν να δούμε μερικά από αυτά που λένε οι ξένοι για τις «βάθρες» και τις «αγγελολιβάδες» και για το κολύμπι σε νερά αυτού του είδους. Τα κείμενα προέρχονται από ειδικευμένα σάιτ που βρήκα στο web. Οι πιο πολλές φωτογραφίες είναι δικές μου αλλά έβαλα και μερικές καλών μου φίλων.
.
Κολυμπότρυπες
και κολύμπι σε κολυμπότρυπες
«Μια κολυμπότρυπα είναι ένα σημείο σε ένα ποταμό, χείμαρρο, ρέμα ή πηγή που είναι αρκετά μεγάλο και βαθύ για να κολυμπήσει ένας άνθρωπος. Ο όρος χρησιμοποιείται συνήθως για γλυκά, τρεχούμενα νερά και όχι για θάλασσες και λίμνες. Ιδιαίτερα στο Ηνωμένο Βασίλειο η κολύμβηση σε κολυμπότρυπες έχει μακρά ιστορία και εκεί μάλιστα εφευρέθηκε πρόσφατα ο όρος «wild swimming» ειδικά μετά την κυκλοφορία βιβλίων πάνω στο θέμα τα οποία έγιναν bestsellers όπως το Waterlog του Roger Deakin.»
«Σε κάποιες απομακρυσμένες κολυμπότρυπες συνηθίζεται η γυμνή κολύμβηση που έχει πολλούς οπαδούς. Ιστορικά μιλώντας, οι κολυμπότρυπες, αν και πολύ αγαπητές στην Ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα, ανακαλύφθηκαν ξανά από μια νέα γενιά Ευρωπαίων καλλιτεχνών στις αυγές του 19ου αιώνα. Οι καταρράκτες και οι λίμνες, με γύρω τους βουνά και δέντρα, θεωρήθηκαν από αυτούς ως η πεμπτουσία της φυσικής ομορφιάς.»
«»Άγρια κολύμβηση» θεωρείται η «φυσική κολύμβηση», δηλαδή το κολύμπι σε μια περιοχή απόλυτα φυσική, μακριά από ανθρωπογενείς δομές. Παρόλα αυτά, δεν πρόκειται για σπορ ή αθλητική δραστηριότητα. Η φυσική κολύμβηση επιδιώκει την επανασύνδεση του ατόμου με τη φύση και το βίωμα του κόσμου μέσα από μια μοναδική και ασυνήθιστη οπτική.»
«Όταν κολυμπά γυμνός σε τέτοια μέρη, βλέπει και αισθάνεται κανείς τα πράγματα με έναν τρόπο πολύ διαφορετικό. Βυθίζεται στη φύση και γίνεται μέρος της με ένα τρόπο πολύ πιο έντονο και ολοκληρωμένο απ’ ότι στο στεγνό έδαφος, ενώ μια ιδιαίτερη «αίσθηση της παρούσας στιγμής» απλώνεται και κατακλύζει τον κολυμβητή.»
«Τα ύδατα αυτού του είδους ανέκαθεν θεωρούνταν ότι έχουν τη μαγική ικανότητα να θεραπεύουν. Ότι, δηλαδή, με κάποιο τρόπο μπορούν να μεταδώσουν τις δικές τους αυτο-αναγεννητικές ικανότητες στον κολυμβητή. Το βέβαιο είναι ότι δημιουργούν μία αίσθηση απόλυτης ελευθερίας και φυσικότητας εξαιτίας της γυμνότητας και της ελαφράδας που αισθάνεται ο κολυμβητής και πολύ συχνά προκαλεί σ’ αυτόν ένα βαθύ συναισθηματικό δεσμό με τα συγκεκριμένα κολυμβητικά σημεία.»
«Εκτός από τα γενικό όφελος για την υγεία που οφείλεται στο κρύο νερό, η «φυσική κολύμβηση» έχει αποδειχθεί ότι καταπραΰνει τα συμπτώματα της κατάθλιψης. Έστω και στιγμιαία βουτιά σε ένα σώμα φυσικού ψυχρού νερού ενδυναμώνει και αφήνει μία ιδιαίτερη αίσθηση ευεξίας μακράς διάρκειας, κάτι που οι άλλοι αντιλαμβάνονται σαν μια «ρόδινη λάμψη».»
«Η φυσική («άγρια») κολύμβηση δεν είναι περίπλοκο ζήτημα. Αρκεί κανείς να βρει μια ωραία κολυμπότρυπα, να γδυθεί και να μπει μέσα. Φυσικά υπάρχουν κάποιοι κανόνες ασφάλειας, όμως αυτοί είναι πολύ λιγότεροι απ’ όσο θα περίμενε κανείς.»
«Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι το να γδύνεσαι δημόσια και να βουτάς σε μια κολυμπότρυπα είναι αλλόκοτο και ανάρμοστο. Κατά μία έννοια έχουν δίκιο. Ασφαλώς αισθάνεται κανείς παράξενα τις πρώτες φορές που το επιχειρεί, όμως όταν ξεπεραστεί αυτό το αίσθημα, τότε αυτή η ελαφράς μορφής εκτροπή απ’ τους κανόνες κάνει την όλη εμπειρία ακόμα πιο συναρπαστική.»
«Πρέπει να θυμόμαστε ότι κανείς δεν θεωρεί παράξενο το κολύμπι στη θάλασσα. Στην ουσία δεν υπάρχει καμία διαφορά. Η («άγρια») κολύμβηση μας επιτρέπει να ξανακερδίσουμε μία αίσθηση του τι είναι πραγματικά παλιό, παρθένο κι άγριο, αφήνοντας την πεπατημένη οδό και ξεκόβοντας από την επίσημη, κατεστημένη άποψη για τα πράγματα.»
.
Τα καλύτερα από τα παραπάνω αποσπάσματα έγραψε ο φυσιολάτρης συγγραφέας, ποδηλάτης και κολυμβητής, Roger Deakin στο διάσημο βιβλίο του «Waterlog». Δεν έχω να προσθέσω τίποτα άλλο. Επίσης θεωρώ πολύ συμβατικό να γράψω κάτι για την προστασία του περιβάλλοντος στις κολυμπότρυπες και για τους κανόνες ασφαλείας στην φυσική κολύμβηση. Η φύση είναι βίωμα. Ό,τι χρειάζεται κανείς πρέπει να το μάθει σιγά-σιγά μόνος του μέσα στην ίδια τη φύση, ανοίγοντας το μυαλό και τις αισθήσεις, αλλάζοντας τις οπτικές γωνίες, απελευθερώνοντας για λίγο τον καταπιεσμένο «άγριο άνθρωπο» που όλοι έχουμε κρυμένο μέσα μας. Αλλιώς δεν αξίζει. 🙂
LINKS:
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
Απρίλιος 25, 2016 στις 6:17 μμ · Filed under aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, sport, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized ·Με ετικέτα action shots, Aegean, for nature in nature, friends, girl, Greece, hiking, hiking trails, Ikaria, Μεσαριά, ΟΠΣ Ικαρίας, ικαρία, μονοπάτι των ξωτικών, μονοπάτια, natural movements, nature, oliander, OPS Ikarias, photography, playful, Radi forest, ryakas, simply
.
Hello,
this is Angelos K.
.
In return for Nana’s long, hard work to process and publish our OPS Ikarias Google maps in her blog, I am adding one more part to her amazing Simply Series: some photos of our friend Z.T. taken in Ikaria.
.
-
Beautiful figures populate sometimes our wild landscapes!
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
..
..
.
.
.
.
.
..
.Photo source:
.
.
.
.
Monday April 25, 2016
.
37.596723
26.112308
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
Μαρτίου 15, 2016 στις 7:47 μμ · Filed under aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, lifestyle, scouting, sport, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized ·Με ετικέτα Aegean, geography tourism, Google maps, Greece, hiking, hiking trails, Ikaria, information, Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας, ικαρία, μονοπάτια, my world, OPS Ikarias, tourism, what to do in Ikaria, why-ikaria
.
Let’s see a few cool hiking routes created on Google maps by the Mountain Climbing and Hiking Club of Ikaria. In spite the lack of support by government and privates, OPS Ikarias are doing more than their best to promote hiking in Ikaria. In 
the course of time they have literally built with their hands a large network of very popular hiking routes in the island’s varied landscapes and since 2014 when they owned a page in Google they started making Google maps of some of these hikes. Though I have helped several times, it is never enough. There is and there will always be plenty more to do.
This entry stands as a due tribute, promotion and encouragement to the their effort. As I said and as surprising as this can be, the OPS Ikarias are not funded by anybody. On they other hand, as far as marking and mapping the paths are concerned, given that they are very few and that the terrain of the island is very rough and complicated, they haven’t done badly at all!
However, their task is far from being concluded. The maps that I am presenting below to do not correspond to organized, marked and clearly secure trails of the kind we see in other parts of the world. So very often advise and guidance in needed in advance. But the good thing is that the OPS Ikarias are residents who live on the island all year long. So, before you take up any of these hikes, I am asking you to get in contact with them either through their Google page, their blog or their page on facebook.
As far as I am concerned, I am giving you these maps -product of long, hard work in the field and on the computer. Being very familiar with all of these hikes, I have added behind the links (move your mouse over to read) my own short descriptions and tips.One last word before we start: don’t miss to have a look at all the great photos included in the maps!
1) The Round of Eastern Messaria in Ikaria on Foot
(See also: «Old lanes revisited»)
2) Winter Explorations in Voutsides river in Messaria
(See also: «Οι χειμωνιάτικοι καταρράκτες του μικρού Ναναζόνιου»)
3) The Round of Radi Forest on Foot
(See also: «Legends about Ikaria: The Forest of Radi»)
.
4) «HINTERLAND»
a hiking round in the wild mountains of western Ikaria
(Also: «HINTERLAND: γύρος στην ορεινή ενδοχώρα της δυτικής Ικαρίας.»)
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
Νοέμβριος 30, 2015 στις 6:48 μμ · Filed under aegean, Greece, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, lifestyle, Travel, trekking, Uncategorized ·Με ετικέτα Aegean, direct approach, for nature in nature, hiking trails, Ikaria, φαράγγι, ΟΠΣ Ικαρίας, εθελοντές, ικαρία, ξεθέωμα, Myrsonas, November, OPS Ikarias, photography, ravine, rocks, why-ikaria
~
Είμουν στη θάλασσα σχεδόν όλο το μήνα (τρέλλα, δυστυχία, μεγαλείο).
Δεν θέλω να τη βλέπω πια. Θέλω να βλέπω μόνο προς το βουνό.
Τέτοια τοπία, για παράδειγμα, της στεριάς. Να, για παράδειγμα,
ο «Θεόκτιστος Γιόφυρας», σ’ ένα φαράγγι της Ικαρίας που αγαπώ.
Εκεί που τα παιδιά πήγαν κι άνοιξαν πάλι το μονοπάτι.
Όχι μόνο δεν κυνηγάμε το χρήμα, αλλά όταν είναι για
καλό σκοπό -σκοπό που μας εμπνέει- ξοδεύουμε
αβέρτα και τα λίγα που έχουμε.
❤
~
~
.
.
Δευτέρα 30 Νοεμβρίου, 2015
.
.
.
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
Ιουλίου 26, 2015 στις 10:22 πμ · Filed under aegean, Ikaria, Ικαρία, lifestyle, music, scouting, trekking, Uncategorized ·Με ετικέτα Aegean Sea, artful, august, eleni, eleni-ik, environment, for nature in nature, Greece, Ikaria, ελένη-ικ, ικαρία, μονοπάτια, photography, rock climbing, rocks
.
.
Let’s have a break. It’s almost August. Join us. «Break on through to the other side.» ♪♫ ♪♫ ♪♫
Eleni's Blog in Ikaria
.
Walking with friends in the amazing rockscapes of Pezi, Ikaria island, Greece, May 14, 2015. Taking photos and singing ♪♫ ♪♫ ♪♫
«I found an island in your arms, Country in your eyes, Arms that chain, Eyes that lie, Break on through to the other side, Break on through to the other side, ☀ yeah !»
Here are the 17 shots I chose to post to 
and my Flickr. For technical reasons, as well as because I wanted to keep my comeback as quiet as possible, I have set their dates to an earlier year. I also decided, instead of posting a new entry, to edit one of 2006 which made no sense anymore. Anyway, human time is not important in the rock and tree kingdom of Pezi. One full day up there and it was as if we had been there for 3 years. Go there!…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 237 επιπλέον λέξεις
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
