Το μονοπάτι του Αθέρα και το ζεν 😚
Δημοσιεύθηκε: 11 Μαΐου, 2023 Filed under: aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, sport, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized | Tags: Aegean, angelos, direct approach, for nature in nature, freedom, Greece, hiking Ikaria, hiking trails, Ikaria, πεζοπορία, χαρά, Μονοπάτι του Αθέρα, Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας, ΟΠΣ Ικαρίας, μονοπάτια, ξεθέωμα, OPS Ikarias, Trail of Atheras, zen 13 Σχόλιααγαπητοί αναγνώστες
του μπλογκ του αγριμιού.
Είμαι ο Άγγελος και με κάλεσε ξανά η αγαπημένη μου Νανά για να γράψω τις εντυπώσεις μου από την πρόσφατη εθελοντική εργασία που κάναμε στο μεγάλο Μονοπάτι του Αθέρα που διασχίζει τη θεαματική επιμήκη κορυφογραμμή του νησιού μας από το ανατολικό ακρωτήριο Δράκανο ως το δυτικό ακρωτήριο, τον Κάβο Πάπα.
Φυσικά, και πάλι εφέτος, δεν δουλέψαμε παρά μόνο σε ένα κομμάτι αυτής της μεγάλης διάσχισης. Είναι όμως ένα κομμάτι που εγώ προσωπικά αγαπώ πολύ διότι η διαδρομή αυτή τη φορά περνάει μέσα από τα οροπέδια του Δυτικού Αθέρα πάνω από την περιοχή των Ραχών, δηλαδή, τον Ζηζόκαμπο, τα Αμμούδια, την Εριφή και το Πέζι, με τα οποία με συνδέει σχέση τόσο προγονική, καθώς είμαι Ραχιώτης, όσο και αισθητική, αφού μου αρέσει η ισιάδα κι η άπλα τους, οι πολύ εντυπωσιακές και ιδιαίτερες βραχοσυνθέσεις με τις οποίες είναι σπαρμένα τα τοπία τους, καθώς και οι συστάδες από βελανιδιές που βλέπει κανείς εδώ κι εκεί – απομεινάρια των πυκνών δρυοδασών που κάλυπταν άλλοτε το νησί από τα βουνά μέχρι τη θάλασσα.
Αντί για εισαγωγή σε αυτές (τις δικές μου) θα γράψω εδώ μόνο μία: την απάντηση που έδωσα σε μια καινούργια φίλη, την Έρση, που μας βοήθησε πολύ στη δουλειά, η οποία με ρώτησε κάποια στιγμή:
«Καθαρίζουμε, σηματοδοτούμε, αλλά κάποια στιγμή τα σημάδια θα σβήσουν, οι κούκοι θα πέσουν κι οι πινακίδες θα σαπίσουν. Τι κάνουμε; Πάμε πάλι και καθαρίζουμε και ξαναβάζουμε σημάδια, και ούτω καθεξής; Ωραίο είναι, ωραία περνάμε, αλλά έχει κάποιο νόημα αυτό; Το ίδιο πάλι ξανά και ξανά;»
«Όχι, δεν έχει νόημα» μου ήρθε επιφοίτηση και απάντησα:
«Είναι ζεν!»
Πανέξυπνη η φίλη μου κατάλαβε αμέσως τι ήθελα να πω και μου είπε:
«Δηλαδή, ναι, αν θέλαμε κάτι μόνιμο και λογικό, θα βάζαμε μπουλντόζες και μπετονιέρες και θα φτιάχναμε έναν δρόμο που θα κρατούσε για πολλές δεκαετίες. Αλλά τότε θα χάναμε την ουσία. Αυτό δεν θέλεις να πεις;»
Ναι, αυτό ήθελα να πω, Έρση. Θα χάναμε την ουσία, που είναι η δράση, η άμεση εμπειρία, η συμμετοχή, το κτίσιμο με τα χέρια μας απλών κατασκευών που μας συνδέουν με τον χώρο και με τους ανθρώπους που θα τις χρησιμοποιήσουν.
Ναι, θα πηγαίνουμε στον Αθέρα ξανά και ξανά, να μπήγουμε πασσάλους, να στήνουμε κούκους, να βάφουμε βούλες, γιατί ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ.
Αυτό που κάνουμε ταιριάζει με την ελευθερία και την άγρια ομορφιά του βουνού.
Αυτό που κάνουμε είναι επίσης ένα κάλεσμα από εμάς τους ίδιους προσωπικά (όχι από κάποιο πρόγραμμα ή μηχανισμό) προς τους ανθρώπους να έρθουν, να την γνωρίσουν και να την αισθανθούν.
Πέμπτη, 11 Μαΐου 2023 Next post : «Τα βίντεο του ΟΠΣ Ικαρίας στο youtube ❤️» Previous post : «Νότια Σκέψη»
Drapetomania or Paradise invented
Δημοσιεύθηκε: 15 Οκτωβρίου, 2021 Filed under: aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, photography, trekking | Tags: action shots, Aegean, art, artful, artistic nude, for nature in nature, free expression, freedom, Greece, Ikaria, φωτογραφίες, Ικαρία, μονοπάτια, Kavo Papas, nakedness, nude on rocks, photography, rock climbing, wilderness 9 ΣχόλιαAt the end of this summer as I was looking through an admirable group of photos on I/G taken in Ikaria, I found out that they were all tagged #drapetomania, a strange word seemingly coming from Greek. Oh no, it’s not about that old «runaway slave syndrome» devised for obvious reasons by American pseudoscientists in the mid-19 cent. Those bad connotations forgotten today, the word seems to have taken up a new meaning, but still, yes, it remains a ‘syndrome’ alright, though this time a cultural, not a psychological one, to be sure. Just google it up and you will see. Given that, I took the liberty to update the definition by adding a few words. It goes as follows:
Drapetomania: «an overwhelming urge to be free, to find Paradise; if nessecary, to invent it.»
However, the point of this article, my readers, lies not upon terminology but upon photography. Because, in my opinion, the choice of photos I am presenting to you today possess one unique feature: a perfect, subtle balance between the animate and the inanimate, between the organic and the inorganic, and if you wish as well, the finitness of the self and the infiniteness of the cosmos. Having taken part myself in shootings like this in the past, I know from first hand that during the process (as long as the photographer is gifted) there is point when all forms merge into oneness and all feelings disappear.
Looking at certain scenes with half-closed eyes blinded by the merciless glow, you can’t really tell if the human is rock or the rock is human (or animal). It’s a moment of trance and transition, a moment when I can’t help but agree with Albert Camus:
«The only way to deal with an unfree world is to become so absolutely free that your very existence is an act of rebellion.»
But I have to restaint myself and not let my words shadow the work of the artist. Behold therefore now Elena’s appasionados por la libertad. Look at them as they ‘draptsise’ to another world, neither christian or pagan: the world of crystallic rock surfaces, deep clear water and scorching sunlight. It’s a paradise neither lost, nor won. It’s a paradise invented. 😉
Thursday, October 14, 2021 Next post : «Ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ» Previous post : «Our wild school of girls & newer pics ☺»
Longer jumps 🏃 ↔
Δημοσιεύθηκε: 16 Φεβρουαρίου, 2019 Filed under: aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, lifestyle, Personal, Sea, sport, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized | Tags: action shots, adventure, Aegean, Atheras, constructive vice, direct approach, for nature in nature, for-me, freedom, girl power, good sport, Google Image Search, Greece, hiking, Ikaria, χαρά, ικαρία, μονοπάτια, ξεθέωμα, jumping, outdoors, summer, Trail of Atheras, why-ikaria, work out 8 ΣχόλιαNana big on Google
~
summer in Ikaria will be beautiful.
I also wish for it to be active
and alive and free and
absolutely elastic!
Thank you for looking me up!
Thank you for reading me!
❤
~
Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία
Δημοσιεύθηκε: 24 Μαΐου, 2018 Filed under: aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, photography, scouting, sport, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized | Tags: action shots, Aegean, Atheras, direct approach, for nature in nature, Greece, hiking, hiking trails, Ikaria, περιβάλλον, πεζοπορία, χαρά, Αθέρας, Μονοπάτι του Αθέρα, Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας, ΟΠΣ Ικαρίας, αγριότοποι, εθελοντές, ικαρία, μονοπάτια, ξεθέωμα, OPS Ikarias, Save Atheras, Trail of Atheras, trail running, TransIkarian Trail, volunteers, wilderness 9 ΣχόλιαΚαι να ‘το, έγινε!
Αναδημοσιεύω εδώ άρθρο στο μπλογκ του Ορειβατικού Πεζοπορικού Συλλόγου Ικαρίας που λέει ότι πολλοί εθελοντές και σύλλογοι μαζί ξεκίνησαν δουλειά στο Μονοπάτι του Αθέρα κι αφού πρώτα ξεδιάλυναν ποια πρέπει να ‘ναι η σωστή διαδρομή, σιγά-σιγά καθάρισαν και σηματοδότησαν τα πρώτα της χιλιόμετρα κι έχουν σκοπό να συνεχίσουν!
Πολύ καλογραμμένο κείμενο για ένα σπουδαίο θέμα, αλλά και να μην ήτανε καλό, πάλι θα το μπλογκάριζα. Γιατί αρχίζει με το σωστό τρόπο – με δυο στίχους. Γιατί, γαμώτο, μια φορά κάποτε χόρεψα κι εγώ, τρελή κι αδέσποτη, επάνω στο «φτερό του καρχαρία»!
το ελεύθερο βουνό της Ικαρίας!
«Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία.
Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα.»
Οξέ – Μαυράτο – Καψαλινό Κάστρο
Ήταν όνειρο πολλών χρόνων. Πρώτη φορά ακούσαμε γι’ αυτό το 2004 όταν κάποιοι Ελβετοί έδειξαν ενδιαφέρον να το περπατήσουν, κατασκηνώνοντας σε διάφορα σημεία για ξεκούραση, όμως ποτέ δεν μάθαμε αν πράγματι το έκαναν. Λίγο αργότερα μια φίλη, δραπετεύοντας απ’ τη βουή μιας ξένης μεγαλούπολης, περπάτησε ένα μεγάλο μέρος του. Γοητεύτηκε και μέχρι και σήμερα γράφει πολλά άρθρα για τον Αθέρα στο μπλογκ της. Ταυτόχρονα σχεδόν ένας φίλος Σλοβένος περπάτησε κι αυτός το μεγαλύτερο μέρος αυτής της διαδρομής και έγραψε κι αυτός τις εντυπώσεις του στο μπλογκ του.
Έτσι άρχισαν όλα.
Το Μονοπάτι της Κορυφογραμμής του Αθέρα ή «Atheras Ridge Walk» ή «TransIkarian Trail» με μήκος γύρω στα 65 χλμ. από το ακρωτήριο «Δράκανο» μέχρι το ακρωτήριο «Κάβο Πάπας» της Ικαρίας έφτασε να γίνει θρυλικό.
Διάφοροι έμπειροι Έλληνες και ξένοι πεζοπόροι κι ορειβάτες το περπάτησαν, καθώς και αρκετές ομάδες και Σύλλογοι, ακόμα και Δημοτικές παρατάξεις το περιέλαβαν στις προεκλογικές εξαγγελίες τους, παρόλα αυτά, η χαρτογράφηση και η σηματοδότηση αυτής της τόσο δημοφιλούς διαδρομής παρέμενε μέχρι σήμερα πολύ ελλιπής, αν όχι εντελώς αποσπασματική.
Φυσικά, δεν είναι εύκολη δουλειά. «Αθέρας» πάει να πει «λεπίδα», κόψη του μαχαιριού, του ξυραφιού, του δρεπανιού. Κι αυτή η «λεπίδα» που πάνω και γύρω της φιδοσέρνεται το μονοπάτι, έχει μεγάλο μήκος. Επίσης έχει και μεγάλο ύψος, αφού το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής «τρέχει» σε μέσο υψόμετρο 800 μέτρων, ενώ σε ορισμένα σημεία οι κλίσεις του εδάφους ένθεν κακείθεν του μονοπατιού είναι συχνά ιλιγγιώδεις.
Επίσης, εκτός από τα μεγάλα υψόμετρα, τους ανοιχτούς θαλάσσιους ορίζοντες, τις ευμετάβλητες καιρικές συνθήκες, το Μονοπάτι του Αθέρα διασχίζει πάμπολλα, πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, φυσικά τοπία: φρυγανότοπους, ασβεστολιθικούς γκρεμούς, πρινοδάση, ανεμοδαρμένα, πετρώδη οροπέδια, αρχαία δάση βελανιδιάς, αμμώδεις «ερήμους» εξαιτίας της υπερβόσκησης, πυκνά πευκοδάση, παράξενα τοπία με στρογγυλούς γρανιτένιους βράχους, και τόσα άλλα.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς σήμερα ότι αποτελούσε κάποτε «κεντρική λεωφόρο», γι’ αυτό και υπήρχαν τουλάχιστον δύο καταφύγια στη διαδρομή, το ένα από τα οποία -όπως ξέρετε- βρίσκεται σε φάση ανακατασκευής. Πολλά σημεία του συνδέονται επίσης με πολλές ιστορίες, θρύλους αλλά και διάφορα ιστορικά περιστατικά.
Όμως, για σταθείτε. Δεν θα γράψουμε εμείς το βιβλίο που θ’ άξιζε να γραφτεί κάποτε γι’ αυτό το συναρπαστικό, μεγάλο μονοπάτι. Εμείς μόνο θα πούμε ότι επιτέλους αρχίσαμε δουλειά και φιλοδοξούμε να το σηματοδοτήσουμε και να το χαρτογραφήσουμε μια μέρα όλο!
Όπως γράψαμε στην προηγούμενη ανάρτηση (βλ. 3 Φεβρουαρίου και 4 Μαΐου), σε συνεργασία όχι μόνο με τους «Friends of Ikaria», αλλά και με το Σύλλογο Φάρου και τον Σύλλογο Αρέθουσας, έχοντας προηγουμένως ερευνήσει και επιλέξει διάφορα καλύτερα «περάσματα», οριστικοποιήσαμε τα 14 πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής και καταφέραμε να την σηματοδοτήσουμε όλη!»
«Η μορφή της διαγράφεται καθαρά στον ψηφιακό χάρτη ο οποίος, μετά την δουλειά που κάναμε, επικαιροποιήθηκε, ενώ επίσης προστέθηκαν σε διάφορα σημεία οι πάρα πολλές φωτογραφίες που τράβηξαν οι εθελοντές. Δεν είναι καλλιτεχνικές εικόνες – σε άλλους πέφτει αυτό το έργο. Είναι εικόνες, οι περισσότερες, από διάφορες φάσεις της δουλειάς, από τα πρόσωπα της παρέας που δουλέψαμε μαζί, είναι αναμνήσεις.»
«Γιατί το Μονοπάτι του Αθέρα, όπως μας το τόνισαν πολλοί εθελοντές, δεν είναι πεζοπορία, είναι εμπειρία!»
😇
«Ενδιαφέρουσες αναρτήσεις στο γκρουπ των Πεζοπόρων της Ικαρίας στο φέησμπουκ που έγιναν στη διάρκεια της δουλειάς μπορείτε να δείτε εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ.»
«Οι πηγές των φωτογραφιών που περιέχονται στο χάρτη, αναγράφονται στη λεζάντα μέσα στον χάρτη. Τις νέες φωτογραφίες που προστέθηκαν, τις πήραμε κατόπιν αδείας από εδώ, εδώ κι εδώ.»
H διαδρομή χωρίζεται συμβατικά σε 5 μέρη.
2)Από τον Φάρο στο χωριό «Καταφύγι», συγκεκριμένα στη γειτονιά «Ξύλινο», ακολουθώντας ένα ωραίο, πανάρχαιο μονοπάτι.
3)Από το Καταφύγι (Ξύλινο) στο χωριό «Οξέ» όπου η διαδρομή ακολουθεί το κεντρικό ασφαλτόδρομο.
4)Από την Οξέ στο χωριό «Μαυράτο», ακολουθώντας ένα πανάρχαιο μονοπάτι που διασχίζει πυκνό δάσος, κινούμενο παράλληλα με τον κεντρικό δρόμο.
5)Από το Μαυράτο στο «Καψαλινό Κάστρο», λιθόστρωτο άλλοτε, σήμερα είναι ένα ανηφορικό ορειβατικό μονοπάτι που οδηγεί στις κορυφές του Αθέρα. Προς το παρόν η σηματοδότηση σταματάει εκεί, δηλαδή, κάτω από τους βράχους του μεσαιωνικού οχυρού.
Για όποιον δεν θέλει να επιστρέψει στο Μαυράτο, μια πολύ ενδιαφέρουσα προτεινόμενη διέξοδος είναι προς το χωριό «Αρέθουσα» στη βόρεια πλευρά του νησιού.
Προσοχή όμως στο «Κακό Καταβασίδι»!» 💀
«Το πρώτο μέρος του Μονοπατιού του Αθέρα συνιστάται για όλους τους μήνες του χρόνου, ακόμα και το κατακαλόκαιρο, καθώς στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής φυσούν θαλάσσιες αύρες, αλλά δεν λείπουν και περιοχές με δέντρα που προσφέρουν αρκετή σκιά στον πεζοπόρο.»
«Σας προσκαλούμε να δοκιμάσετε αυτή τη διαδρομή και να μας πείτε τις εντυπώσεις σας!»
😀😀😀
.«Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας»
.
Facebook page:
«Ορειβάτες Πεζοπόροι Ικαρίας».
~*~
Πέμπτη 17 Μαίου 2018
.
Κολυμπότρυπες ☺ στην Ικαρία
Δημοσιεύθηκε: 3 Ιουνίου, 2016 Filed under: aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, lifestyle, scouting, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized, wild humor | Tags: "river trekking", direct approach, for nature in nature, freedom, hiking, Ikaria, χαρά, Για τη Φύση Μέσα στη Φύση, αγριότοποι, αγαλλίαση, αγγελολιβάδες, βάθρες, ικαρία, μονοπάτια, nude bathing, swimming holes, water, well-being, why-ikaria, wild swimming 14 ΣχόλιαΓύρισα από τη Λέσβο πολύ κουρασμένη όπως και τις προηγούμενες φορές και ευτυχώς εδώ τα βρήκα όλα ήρεμα και πολύ αγροτικά. Παρόλα αυτά είμαι ακόμα ταραγμένη γι’ αυτό σκεφτόμουν π.χ. να γράψω για θέματα αρχαία και αλλόκοτα όπως ας πούμε τα ΑΝΕΜΟΤΑΦΙΑ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ που ήταν ένα μαγικό εθιμικό που έθαβαν τους ανέμους που έκαναν ζημιές και που γι’ αυτό το εθιμικό βρήκα εδώ ένα καταπληκτικό καρτούν.
Κολυμπότρυπες
και κολύμπι σε κολυμπότρυπες
«Μια κολυμπότρυπα είναι ένα σημείο σε ένα ποταμό, χείμαρρο, ρέμα ή πηγή που είναι αρκετά μεγάλο και βαθύ για να κολυμπήσει ένας άνθρωπος. Ο όρος χρησιμοποιείται συνήθως για γλυκά, τρεχούμενα νερά και όχι για θάλασσες και λίμνες. Ιδιαίτερα στο Ηνωμένο Βασίλειο η κολύμβηση σε κολυμπότρυπες έχει μακρά ιστορία και εκεί μάλιστα εφευρέθηκε πρόσφατα ο όρος «wild swimming» ειδικά μετά την κυκλοφορία βιβλίων πάνω στο θέμα τα οποία έγιναν bestsellers όπως το Waterlog του Roger Deakin.»
«Σε κάποιες απομακρυσμένες κολυμπότρυπες συνηθίζεται η γυμνή κολύμβηση που έχει πολλούς οπαδούς. Ιστορικά μιλώντας, οι κολυμπότρυπες, αν και πολύ αγαπητές στην Ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα, ανακαλύφθηκαν ξανά από μια νέα γενιά Ευρωπαίων καλλιτεχνών στις αυγές του 19ου αιώνα. Οι καταρράκτες και οι λίμνες, με γύρω τους βουνά και δέντρα, θεωρήθηκαν από αυτούς ως η πεμπτουσία της φυσικής ομορφιάς.»
«»Άγρια κολύμβηση» θεωρείται η «φυσική κολύμβηση», δηλαδή το κολύμπι σε μια περιοχή απόλυτα φυσική, μακριά από ανθρωπογενείς δομές. Παρόλα αυτά, δεν πρόκειται για σπορ ή αθλητική δραστηριότητα. Η φυσική κολύμβηση επιδιώκει την επανασύνδεση του ατόμου με τη φύση και το βίωμα του κόσμου μέσα από μια μοναδική και ασυνήθιστη οπτική.»
«Όταν κολυμπά γυμνός σε τέτοια μέρη, βλέπει και αισθάνεται κανείς τα πράγματα με έναν τρόπο πολύ διαφορετικό. Βυθίζεται στη φύση και γίνεται μέρος της με ένα τρόπο πολύ πιο έντονο και ολοκληρωμένο απ’ ότι στο στεγνό έδαφος, ενώ μια ιδιαίτερη «αίσθηση της παρούσας στιγμής» απλώνεται και κατακλύζει τον κολυμβητή.»
«Τα ύδατα αυτού του είδους ανέκαθεν θεωρούνταν ότι έχουν τη μαγική ικανότητα να θεραπεύουν. Ότι, δηλαδή, με κάποιο τρόπο μπορούν να μεταδώσουν τις δικές τους αυτο-αναγεννητικές ικανότητες στον κολυμβητή. Το βέβαιο είναι ότι δημιουργούν μία αίσθηση απόλυτης ελευθερίας και φυσικότητας εξαιτίας της γυμνότητας και της ελαφράδας που αισθάνεται ο κολυμβητής και πολύ συχνά προκαλεί σ’ αυτόν ένα βαθύ συναισθηματικό δεσμό με τα συγκεκριμένα κολυμβητικά σημεία.»
«Εκτός από τα γενικό όφελος για την υγεία που οφείλεται στο κρύο νερό, η «φυσική κολύμβηση» έχει αποδειχθεί ότι καταπραΰνει τα συμπτώματα της κατάθλιψης. Έστω και στιγμιαία βουτιά σε ένα σώμα φυσικού ψυχρού νερού ενδυναμώνει και αφήνει μία ιδιαίτερη αίσθηση ευεξίας μακράς διάρκειας, κάτι που οι άλλοι αντιλαμβάνονται σαν μια «ρόδινη λάμψη».»
«Η φυσική («άγρια») κολύμβηση δεν είναι περίπλοκο ζήτημα. Αρκεί κανείς να βρει μια ωραία κολυμπότρυπα, να γδυθεί και να μπει μέσα. Φυσικά υπάρχουν κάποιοι κανόνες ασφάλειας, όμως αυτοί είναι πολύ λιγότεροι απ’ όσο θα περίμενε κανείς.»
«Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι το να γδύνεσαι δημόσια και να βουτάς σε μια κολυμπότρυπα είναι αλλόκοτο και ανάρμοστο. Κατά μία έννοια έχουν δίκιο. Ασφαλώς αισθάνεται κανείς παράξενα τις πρώτες φορές που το επιχειρεί, όμως όταν ξεπεραστεί αυτό το αίσθημα, τότε αυτή η ελαφράς μορφής εκτροπή απ’ τους κανόνες κάνει την όλη εμπειρία ακόμα πιο συναρπαστική.»
«Πρέπει να θυμόμαστε ότι κανείς δεν θεωρεί παράξενο το κολύμπι στη θάλασσα. Στην ουσία δεν υπάρχει καμία διαφορά. Η («άγρια») κολύμβηση μας επιτρέπει να ξανακερδίσουμε μία αίσθηση του τι είναι πραγματικά παλιό, παρθένο κι άγριο, αφήνοντας την πεπατημένη οδό και ξεκόβοντας από την επίσημη, κατεστημένη άποψη για τα πράγματα.»
.
Τα καλύτερα από τα παραπάνω αποσπάσματα έγραψε ο φυσιολάτρης συγγραφέας, ποδηλάτης και κολυμβητής, Roger Deakin στο διάσημο βιβλίο του «Waterlog». Δεν έχω να προσθέσω τίποτα άλλο. Επίσης θεωρώ πολύ συμβατικό να γράψω κάτι για την προστασία του περιβάλλοντος στις κολυμπότρυπες και για τους κανόνες ασφαλείας στην φυσική κολύμβηση. Η φύση είναι βίωμα. Ό,τι χρειάζεται κανείς πρέπει να το μάθει σιγά-σιγά μόνος του μέσα στην ίδια τη φύση, ανοίγοντας το μυαλό και τις αισθήσεις, αλλάζοντας τις οπτικές γωνίες, απελευθερώνοντας για λίγο τον καταπιεσμένο «άγριο άνθρωπο» που όλοι έχουμε κρυμένο μέσα μας. Αλλιώς δεν αξίζει. 🙂
.
.
LINKS:
.
Παρασκευή, 3 Ιουνίου 2016
Next post: «An U/W shot from Ikaria in TSDR Calendar 2016»
Previous post: «Simply ♡ Ikarian»
Simply ♡ Ikarian
Δημοσιεύθηκε: 25 Απριλίου, 2016 Filed under: aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, sport, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized | Tags: action shots, Aegean, for nature in nature, friends, girl, Greece, hiking, hiking trails, Ikaria, Μεσαριά, ΟΠΣ Ικαρίας, ικαρία, μονοπάτι των ξωτικών, μονοπάτια, natural movements, nature, oliander, OPS Ikarias, photography, playful, Radi forest, ryakas, simply 6 ΣχόλιαHello,
this is Angelos K.
- .
..
.
- All images copyrighted
Hiking routes by OPS Ikarias in Google maps
Δημοσιεύθηκε: 15 Μαρτίου, 2016 Filed under: aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, lifestyle, scouting, sport, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized | Tags: Aegean, Google maps, Greece, hiking, hiking trails, Ikaria, information, χάρτες, Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας, ικαρία, μονοπάτια, my world, OPS Ikarias, tourism, what to do in Ikaria, why-ikaria 12 Σχόλια.
Let’s see a few cool hiking routes created on Google maps by the Mountain Climbing and Hiking Club of Ikaria. In spite the lack of support by government and privates, OPS Ikarias are doing more than their best to promote hiking in Ikaria. In the course of time they have literally built with their hands a large network of very popular hiking routes in the island’s varied landscapes and since 2014 when they owned a page on facebook they started making Google maps of some of these hikes. Though I have helped several times, it is never enough. There is and there will always be plenty more to do…
.
.
This entry stands as a due tribute, promotion and encouragement to the their effort. As I said and as surprising as this can be, the OPS Ikarias are not funded by anybody. On they other hand, as far as marking and mapping the paths are concerned, given that they are very few and that the terrain of the island is very rough and complicated, they haven’t done badly at all!
However, their task is far from being concluded. The maps that I am presenting below to do not correspond to organized, marked and clearly secure trails of the kind we see in other parts of the world. So very often advise and guidance in needed in advance. But the good thing is that the OPS Ikarias are residents who live on the island all year long. So, before you take up any of these hikes, I am asking you to get in contact with them either through their facebook page, their blog or the page of their followers on facebook.
As far as I am concerned, I am giving you these maps -product of long, hard work in the field and on the computer. Being very familiar with all of these hikes, I have added behind the links (move your mouse over to read) my own short descriptions and tips.One last word before we start: don’t miss to have a look at all the great photos included in the maps!
1) The Round of Eastern Messaria in Ikaria on Foot
(See also: «Old lanes revisited»)
2) Winter Explorations in Voutsides river in Messaria
(See also: «Οι χειμωνιάτικοι καταρράκτες του μικρού Ναναζόνιου»)
3) The Round of Radi Forest on Foot
(See also: «Legends about Ikaria: The Forest of Radi»)
.
4) «HINTERLAND»
a hiking round in the wild mountains of western Ikaria
(Also: «HINTERLAND: γύρος στην ορεινή ενδοχώρα της δυτικής Ικαρίας.»)
.
.
5) «Karavostamo – Dokimi – Arethousa – Chrysostomo»
Crossing Mt Atheras from north to south
(Also: «Karavostamo – Dokimi – Arethousa – Chrysostomo: the pictures!.»)
.
6) «Mountain hiking and rock climbing in Ryakas»
A dangerous, fascinating area
(Also:All entries tagged ‘Ryakas’ in the OPS Ikarias blog.)
.
.
7) «Karkinagri – Kavo Papas»
Hiking along one of Ikaria’s wildest coasts
(Pictures: «A Day at an Exhibition»)
.
Note: These hiking routes may look great on Google maps but the truth is that they are far from being completed as projects. If you still feel unsure, no worries! You may seek direct assistance and advice from OPS Ikarias. Their members are simple people, all of them residents of the island, they will be glad to help. And if you are lucky, they might take you with them to one of their hiking trips and other related activiries in the mountains of Ikaria.
.
Now let me say that I am go to go on picking from the OPS Ikarias map collection. I think the next maps will be our own favorites, «The Trail of the Elves» and «The Trail in Chalares Canyon»
Also check out the new printed map of hiking routed in Ikaria by ANAVASSI editions!!!
It was created with the assistance of our local Hiking Club! ❤
⭐ ⭐ ⭐
As for those of you who ran across my blog while you only looking for general information and things to do in Ikaria, you may read, for instance:
Ikaria in August – Instructions for Use
….
.
…..
……………..Bye for now..
……………………. 🙄
.
..Tuesday, March 15 2016.
.
..Next post: Simply ♡ Ikarian
.
Previous post: Τα σέβη μου σ’ εκείνους που επιμένουν..
…..
Said to be made by God
Δημοσιεύθηκε: 30 Νοεμβρίου, 2015 Filed under: aegean, Greece, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, lifestyle, Travel, trekking, Uncategorized | Tags: Aegean, direct approach, for nature in nature, hiking trails, Ikaria, φαράγγι, Ικαρία, Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας, ΟΠΣ Ικαρίας, εθελοντές, ικαρία, μονοπάτια, ξεθέωμα, Myrsonas, natural monolithic bridge, November, OPS Ikarias, photography, ravine, rocks, why-ikaria 11 Σχόλια~
Είμουν στη θάλασσα σχεδόν όλο το μήνα (τρέλλα, δυστυχία, μεγαλείο).
Δεν θέλω να τη βλέπω πια. Θέλω να βλέπω μόνο προς το βουνό.
Τέτοια τοπία, για παράδειγμα, της στεριάς. Να, για παράδειγμα,
ο «Θεόκτιστος Γιόφυρας», σ’ ένα φαράγγι της Ικαρίας που αγαπώ.
Εκεί που τα παιδιά πήγαν κι άνοιξαν πάλι το μονοπάτι.
Όχι μόνο δεν κυνηγάμε το χρήμα, αλλά όταν είναι για
καλό σκοπό -σκοπό που μας εμπνέει- ξοδεύουμε
αβέρτα και τα λίγα που έχουμε.
❤
~
Our backs tell stories no books have the spine to carry - rupi kaur https://www.instagram.com/p/C0RdZ-PNet_/?taken-by=schwickertt/