Posts Tagged hiking
Φεβρουαρίου 16, 2019 στις 10:56 πμ · Filed under aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, lifestyle, Personal, Sea, sport, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized ·Με ετικέτα action shots, adventure, Aegean, Atheras, constructive vice, direct approach, for nature in nature, for-me, freedom, good sport, Google Image Search, Greece, hiking, Ikaria, χαρά, ικαρία, ξεθέωμα, outdoors, summer, Trail of Atheras, why-ikaria, work out
~
.
.
Saturday, February 16,, 2019
.
Next post:
.
.
37.566667
26.066667
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
Μαΐου 24, 2018 στις 5:21 μμ · Filed under aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, scouting, sport, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized ·Με ετικέτα action shots, Aegean, Atheras, direct approach, for nature in nature, Greece, hiking, hiking trails, Ikaria, περιβάλλον, πεζοπορία, χαρά, Αθέρας, Μονοπάτι του Αθέρα, Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας, ΟΠΣ Ικαρίας, αγριότοποι, εθελοντές, ικαρία, μονοπάτια, ξεθέωμα, OPS Ikarias, Save Atheras, Trail of Atheras, trail running, TransIkarian Trail, volunteers, wilderness
.
Έχω πολύ καιρό να γράψω. Τον χειμώνα που μας πέρασε, ήμουν κλεισμένη στα δικά μου, όμως από τα λίγα που είδα, δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω κάτι που άξιζε τον κόπο να το γράψω. Ένα γεγονός, δηλαδή, πραγματικά αξιοσημείωτο, κάτι τρελό, που να ‘χει φάση, να ‘χει πνοή κι αέρα, ΠΟΛΥ ΑΕΡΑ, κάτι που να μην έχει σχέση με… τίποτα! Ούτε με πολιτική, ούτε με χρήμα, ούτε με το εγώ του καθενός. Κι αυτό το κάτι να γίνει σε τόπο που μόνο λίγοι πάνε, σε τόπο που οι πολλοί δεν τον καταλαβαίνουν.
Και να ‘το, έγινε!
Αναδημοσιεύω εδώ άρθρο στο μπλογκ του Ορειβατικού Πεζοπορικού Συλλόγου Ικαρίας που λέει ότι πολλοί εθελοντές και σύλλογοι μαζί ξεκίνησαν δουλειά στο Μονοπάτι του Αθέρα κι αφού πρώτα 
ξεδιάλυναν ποια πρέπει να ‘ναι η σωστή διαδρομή, σιγά-σιγά καθάρισαν και σηματοδότησαν τα πρώτα της χιλιόμετρα κι έχουν σκοπό να συνεχίσουν!
Πολύ καλογραμμένο κείμενο για ένα σπουδαίο θέμα, αλλά και να μην ήτανε καλό, πάλι θα το μπλογκάριζα. Γιατί 
αρχίζει με το σωστό τρόπο – με δυο στίχους. Γιατί, γαμώτο, μια φορά κάποτε χόρεψα κι εγώ, τρελή κι αδέσποτη, επάνω στο «φτερό του καρχαρία»!
.
ΖΗΤΩ Ο ΑΘΕΡΑΣ
το ελεύθερο βουνό της Ικαρίας!
.
.
«Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία.
Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα.»
.
«Μετά από πολλές πεζοπορίες και έρευνες που κατέληξαν στον καθορισμό της διαδρομής, μετά από μία επική επιχείρηση σηματοδότησης όπου συμμετείχαν πολλοί εθελοντές, ο Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας παρουσιάζει με υπερηφάνια τον ψηφιακό χάρτη»
.
Δράκανο – Φάρος – Καταφύγι (Ξύλινο)
Οξέ – Μαυράτο – Καψαλινό Κάστρο
.
.
«Τι να πούμε γι’ αυτό το μονοπάτι;
Ήταν όνειρο πολλών χρόνων. Πρώτη φορά ακούσαμε γι’ αυτό το 2004 όταν κάποιοι Ελβετοί έδειξαν ενδιαφέρον να το περπατήσουν, κατασκηνώνοντας σε διάφορα σημεία για ξεκούραση, όμως ποτέ δεν μάθαμε αν πράγματι το έκαναν. Λίγο αργότερα μια φίλη, δραπετεύοντας απ’ τη βουή μιας ξένης μεγαλούπολης, περπάτησε ένα μεγάλο μέρος του. Γοητεύτηκε και μέχρι και σήμερα γράφει πολλά άρθρα για τον Αθέρα στο μπλογκ της. Ταυτόχρονα σχεδόν ένας φίλος Σλοβένος περπάτησε κι αυτός το μεγαλύτερο μέρος αυτής της διαδρομής και έγραψε κι αυτός τις εντυπώσεις του στο μπλογκ του.
Έτσι άρχισαν όλα.
Το Μονοπάτι της Κορυφογραμμής του Αθέρα ή «Atheras Ridge Walk» ή «TransIkarian Trail» με μήκος γύρω στα 65 χλμ. από το ακρωτήριο «Δράκανο» μέχρι το ακρωτήριο «Κάβο Πάπας» της Ικαρίας έφτασε να γίνει θρυλικό.
Διάφοροι έμπειροι Έλληνες και ξένοι πεζοπόροι κι ορειβάτες το περπάτησαν, καθώς και αρκετές ομάδες και Σύλλογοι, ακόμα και Δημοτικές παρατάξεις το περιέλαβαν στις προεκλογικές εξαγγελίες τους, παρόλα αυτά, η χαρτογράφηση και η σηματοδότηση αυτής της τόσο δημοφιλούς διαδρομής παρέμενε μέχρι σήμερα πολύ ελλιπής, αν όχι εντελώς αποσπασματική.
Φυσικά, δεν είναι εύκολη δουλειά. «Αθέρας» πάει να πει «λεπίδα», κόψη του μαχαιριού, του ξυραφιού, του δρεπανιού. Κι αυτή η «λεπίδα» που πάνω και γύρω της φιδοσέρνεται το μονοπάτι, έχει μεγάλο μήκος. Επίσης έχει και μεγάλο ύψος, αφού το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής «τρέχει» σε μέσο υψόμετρο 800 μέτρων, ενώ σε ορισμένα σημεία οι κλίσεις του εδάφους ένθεν κακείθεν του μονοπατιού είναι συχνά ιλιγγιώδεις.
Επίσης, εκτός από τα μεγάλα υψόμετρα, τους ανοιχτούς θαλάσσιους ορίζοντες, τις ευμετάβλητες καιρικές συνθήκες, το Μονοπάτι του Αθέρα διασχίζει πάμπολλα, πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, φυσικά τοπία: φρυγανότοπους, ασβεστολιθικούς γκρεμούς, πρινοδάση, ανεμοδαρμένα, πετρώδη οροπέδια, αρχαία δάση βελανιδιάς, αμμώδεις «ερήμους» εξαιτίας της υπερβόσκησης, πυκνά πευκοδάση, παράξενα τοπία με στρογγυλούς γρανιτένιους βράχους, και τόσα άλλα.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς σήμερα ότι αποτελούσε κάποτε «κεντρική λεωφόρο», γι’ αυτό και υπήρχαν τουλάχιστον δύο καταφύγια στη διαδρομή, το ένα από τα οποία -όπως ξέρετε- βρίσκεται σε φάση ανακατασκευής. Πολλά σημεία του συνδέονται επίσης με πολλές ιστορίες, θρύλους αλλά και διάφορα ιστορικά περιστατικά.
Όμως, για σταθείτε. Δεν θα γράψουμε εμείς το βιβλίο που θ’ άξιζε να γραφτεί κάποτε γι’ αυτό το συναρπαστικό, μεγάλο μονοπάτι. Εμείς μόνο θα πούμε ότι επιτέλους αρχίσαμε δουλειά και φιλοδοξούμε να το σηματοδοτήσουμε και να το χαρτογραφήσουμε μια μέρα όλο!
Όπως γράψαμε στην προηγούμενη ανάρτηση (βλ. 3 Φεβρουαρίου και 4 Μαΐου), σε συνεργασία όχι μόνο με τους «Friends of Ikaria», αλλά και με το Σύλλογο Φάρου και τον Σύλλογο Αρέθουσας, έχοντας προηγουμένως ερευνήσει και επιλέξει διάφορα καλύτερα «περάσματα», οριστικοποιήσαμε τα 14 πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής και καταφέραμε να την σηματοδοτήσουμε όλη!»
.
.
«Η μορφή της διαγράφεται καθαρά στον ψηφιακό χάρτη ο οποίος, μετά την δουλειά που κάναμε, επικαιροποιήθηκε, ενώ επίσης προστέθηκαν σε διάφορα σημεία οι πάρα πολλές φωτογραφίες που τράβηξαν οι εθελοντές. Δεν είναι καλλιτεχνικές εικόνες – σε άλλους πέφτει αυτό το έργο. Είναι εικόνες, οι περισσότερες, από διάφορες φάσεις της δουλειάς, από τα πρόσωπα της παρέας που δουλέψαμε μαζί, είναι αναμνήσεις.»
.
.
«Γιατί το Μονοπάτι του Αθέρα, όπως μας το τόνισαν πολλοί εθελοντές, δεν είναι πεζοπορία, είναι εμπειρία!»
😇
.
.
«Ενδιαφέρουσες αναρτήσεις στο γκρουπ των Πεζοπόρων της Ικαρίας στο φέησμπουκ που έγιναν στη διάρκεια της δουλειάς μπορείτε να δείτε εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ.»
«Οι πηγές των φωτογραφιών που περιέχονται στο χάρτη, αναγράφονται στη λεζάντα μέσα στον χάρτη. Τις νέες φωτογραφίες που προστέθηκαν, τις πήραμε κατόπιν αδείας από εδώ, εδώ κι εδώ.»
.
.
«Όπως γράφει και η μεγάλη πινακίδα που τοποθετήθηκε στο χωριό «Φάρος», εκεί που το μονοπάτι διασχίζει το δρόμο προς το Αεροδρόμιο Ικαρίας, το μήκος της διαδρομής είναι 13.374 χλμ., το μέγιστο ύψος είναι 865 μ., ο ελάχιστος χρόνος για να τη διανύσει κανείς είναι 6,5 ώρες περίπου, ενώ ο βαθμός δυσκολίας είναι γενικά μέτριος.
H διαδρομή χωρίζεται συμβατικά σε 5 μέρη.
1)Από το Δράκανο στο χωριό «Φάρος» ακολουθώντας διάφορους δρόμους και δρομάκια μέχρι την περιοχή «Έξω Φάρος» στον κεντρικό δρόμο που οδηγεί στο Αεροδρόμιο Ικαρίας.
2)Από τον Φάρο στο χωριό «Καταφύγι», συγκεκριμένα στη γειτονιά «Ξύλινο», ακολουθώντας ένα ωραίο, πανάρχαιο μονοπάτι.
3)Από το Καταφύγι (Ξύλινο) στο χωριό «Οξέ» όπου η διαδρομή ακολουθεί το κεντρικό ασφαλτόδρομο.
4)Από την Οξέ στο χωριό «Μαυράτο», ακολουθώντας ένα πανάρχαιο μονοπάτι που διασχίζει πυκνό δάσος, κινούμενο παράλληλα με τον κεντρικό δρόμο.
5)Από το Μαυράτο στο «Καψαλινό Κάστρο», λιθόστρωτο άλλοτε, σήμερα είναι ένα ανηφορικό ορειβατικό μονοπάτι που οδηγεί στις κορυφές του Αθέρα. Προς το παρόν η σηματοδότηση σταματάει εκεί, δηλαδή, κάτω από τους βράχους του μεσαιωνικού οχυρού.
Για όποιον δεν θέλει να επιστρέψει στο Μαυράτο, μια πολύ ενδιαφέρουσα προτεινόμενη διέξοδος είναι προς το χωριό «Αρέθουσα» στη βόρεια πλευρά του νησιού.
Προσοχή όμως στο «Κακό Καταβασίδι»!» 💀
.
.
«Το πρώτο μέρος του Μονοπατιού του Αθέρα συνιστάται για όλους τους μήνες του χρόνου, ακόμα και το κατακαλόκαιρο, καθώς στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής φυσούν θαλάσσιες αύρες, αλλά δεν λείπουν και περιοχές με δέντρα που προσφέρουν αρκετή σκιά στον πεζοπόρο.»
«Σας προσκαλούμε να δοκιμάσετε αυτή τη διαδρομή και να μας πείτε τις εντυπώσεις σας!»
😀😀😀
.
~*~
Πέμπτη 17 Μαίου 2018
.
.
.
Πέμπτη, 14 Μάη, 2018
.
.
.
37.687213
26.361126
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
Ιουλίου 15, 2017 στις 10:15 πμ · Filed under aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, Tourism, Travel, Uncategorized ·Με ετικέτα Aegean, desertification, freedom, Greece, hiking, Ikaria, Αθέρας, Κίνηση Πολιτών Ραχών Ικαρίας, Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας, Ορεινό Καταφύγιο, εθελοντές, ικαρία, oasification, out-to-mountain-top, trail running, wild camping
.
Εντάξει λοιπόν υποχωρώ κι ανασκευάζω εγώ (to agrimi) που αμφισβήτησα, κορόιδεψα, έβγαλα τη γλώσσα, γύρισα την πλάτη. Δεν ήταν τόσο που θέλησα να τιμήσω τη θερμή υποδοχή του πρότζεκτ από την Ελένη στο μπλογκ της. Τη ξέρω δα τη φίλη μου τι δυνατή κι ενθουσιώδης είναι. Είναι που 
διάβασα αυτό το κείμενο που έβγαλαν επίσημα οι τρεις Σύλλογοι που ανακατεύονται σ’ αυτή τη δουλειά. Και έτσι πείστηκα. Άλλαξα γνώμη και πιστεύω ότι αυτό το άσχετο πραγματάκι, το ρημάδι, το Σπιτάκι της Μαμής, μπορεί να ξαναφτιαχτεί και λειτουργώντας πάλι, να γίνει ορμητήριο για την ανακατάληψη του Αθέρα απ’ τους ανθρώπους ενάντια στα κατσίκια και τις ανεμογγεννήτριες, υπέρ της άγριας ομορφιάς και της ελευθερίας, υπέρ της ανατριχίλας που προκαλεί η ερημιά, του φόβου στις σκιές των βράχων, της άμμου που δέρνει τα κορμιά, του ήλιου που τα ψήνει, της κρύας νύχτας που τα ενώνει και τα σφίγγει. 
Και το πρωί-πρωί, την ώρα που οι διαβόλοι του βουνού κρύβονται στις σπηλιές τους, να βγεις απ’ το σπιτάκι, να τρέξεις στην πεδιάδα, να πας να δεις το χάραμα στων απορρώγων βράχων τις αιχμές, στις κορυφές του κόσμου μας – του μικρού μας κόσμου που όμως, εφόσον το
θελήσουμε, αλλάζοντας την οπτική και τη γωνία λήψης, τον κάνουμε μεγάλο.
Παρακάτω αντιγράφω περικοπές από το κείμενο που έλεγα και του κολλάω και φωτογραφίες που μερικές ήταν δικές μου. Στο τέλος προσθέτω κάποιες παρατηρήσεις για τις οποίες εγώ μόνη φέρνω την ευθύνη. Ο τίτλος του άρθρου είναι από μια παλιά Ικαριώτικη παροιμία που νομίζω ότι ορίζει σωστά τη σχέση του ανθρώπου με το χώρο.
.
.
.
«Στο οροπέδιο Αμμούδια, στην κορυφογραμμή του Αθέρα, σε υψόμετρο 900 μ. περίπου πάνω από τις Ράχες, βρίσκεται το γνωστό σε όλους τους Ικαριώτες «Σπιτάκι της Μαμής». Πρόκειται για ένα μικρό πέτρινο καταφύγιο που χτίστηκε το 1958-59 σ’ αυτό το κομβικό σημείο των μονοπατιών της Ικαρίας από τη μαία Όλγα Καβαρλίγγου. Σκοπός του καταφυγίου ήταν να φιλοξενεί την ίδια, αλλά και όλους τους διαβάτες (μεταξύ αυτών, ταχυδρόμους, γιατρούς κτλ.) για να ξεκουράζονται από την πολύωρη πεζοπορία που απαιτεί η διάσχιση του ψηλού βουνού της Ικαρίας, να προστατεύονται σε περίπτωση κακοκαιρίας και, αν ήταν ανάγκη, ειδικά τον χειμώνα που η μέρα είναι μικρή, να μπορούν να περάσουν εκεί τη νύχτα με ασφάλεια.»
«Μέχρι την δεκαετία του 1980 όταν το ορεινό οδικό δίκτυο του νησιού άρχισε να αναπτύσσεται, οι μετακινήσεις στα βουνά της Ικαρίας γίνονταν κυρίως με τα πόδια ή με ζώα. Έτσι μπορεί κανείς να φανταστεί πόσο σημαντικό καταφύγιο ήταν αυτό το ταπεινό, μικρό σπιτάκι, αληθινά σωτήριο για όλους τους ανθρώπους, γι’ αυτό και το όνομά του συνδέεται με πολλά περιπετειώδη περιστατικά και ιστορίες, γνωστές σε όλη την Ικαριακή κοινωνία.»
«Τον καιρό εκείνο, τόσο η μαμή, όσο και άλλοι φιλότιμοι χρήστες, φρόντιζαν το κτίσμα να βρίσκεται πάντα σε άριστη κατάσταση, εφοδιασμένο με κουζινικά, στάμνα με νερό, ξύλα για το τζάκι, κονιάκ, καφέ, ζάχαρη, ρύζι κτλ. Επιπλέον, καθώς στην περιοχή πέφτει χιόνι το χειμώνα αλλά και συχνά πυκνή ομίχλη ακόμα και το καλοκαίρι, το σπιτάκι είχε στη σκεπή του κουδουνάκια που με τον ήχο τους όταν φυσούσε, καθοδηγούσαν τους πεζοπόρους.»
«Το «Σπιτάκι της Μαμής» (ή «Ορεινό Καταφύγιο Άγιος Παντελεήμων» όπως είναι το επίσημο όνομα του) ήταν μάλλον ένα από τα πιο παλιά καταφύγια αυτού του είδους στο χώρο του Αιγαίου. Παρόλα αυτά, σήμερα, η κατάσταση του ιστορικού αυτού κτίσματος είναι θλιβερή. Το κτίριο έχει βανδαλιστεί, έχουν κλαπεί τα πορτοπαράθυρα, οι τοίχοι έχουν ρωγμές, ενώ η σκεπή έχει τρύπες και είναι έτοιμη να καταρρεύσει.»
«Εκτός από την εντοιχισμένη μαρμάρινη πλάκα στην είσοδο, τίποτα δεν θυμίζει το παλιό καταφύγιο. Ούτε καν μπορεί να γίνει λόγος για φιλοξενία ανθρώπων εκεί. Η τελευταία του χρήση ήταν σαν αποθηκευτικός χώρος ζωοτροφών και τελευταία, αφού εξαφανίστηκε η πόρτα, καταπατήθηκε από τα κατσίκια του βουνού και έγινε κι αυτό, όπως όλα τα παλιά κτίσματα στα βουνά της Ικαρίας, πρόχειρη στάνη.»
«Η Κίνηση Πολιτών Ραχών Ικαρίας σε συνεργασία με τον Ορειβατικό Πεζοπορικό Σύλλογο Ικαρίας και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Καρυδιών θεωρήσαμε καθήκον μας να διασώσουμε και να αναδείξουμε το Σπιτάκι της Μαμής όχι μόνο γιατί είναι σημαντικό στοιχείο της παράδοσης μας αλλά και σαν μνημείο αλληλεγγύης και φιλοξενίας. Θέλουμε να στέκει εκεί και να θυμίζει στις σημερινές και τις επόμενες γενιές Ικαριωτών τους δύσκολους παλιούς καιρούς, αλλά και να χρησιμεύσει ξανά σαν ορεινό καταφύγιο προς όφελος των πολλών ορειβατών και πεζοπόρων, Ελλήνων και ξένων, που επισκέπτονται το νησί μας κάθε χρόνο.»
«Έτσι, έπειτα από πολλή σκέψη και μελέτη, υποβάλαμε επίσημη και εμπεριστατωμένη αίτηση προς τον Δήμο Ικαρίας, η οποία έγινε ομόφωνα αποδεκτή από το Δημοτικό Συμβούλιο. Κατά συνέπεια, σε λίγο καιρό ξεκινάμε με δική μας εθελοντική εργασία και έξοδα το έργο της συντήρησης και ανακαίνισης του κτίσματος, καθώς και της βελτίωσης του γύρω χώρου (αυλή, βρύση, πεζούλια, στέγαστρο, παγκάκια κ.α.).»
«Παράλληλα, πάλι με δική μας εθελοντική δουλειά και έξοδα, έχουμε σκοπό να περιφράξουμε μια έκταση τουλάχιστον 8 στρεμμάτων γύρω από το κτίριο για την προστασία του χώρου από τα κατσίκια και την αναδάσωση, έστω μικρού μέρους αυτής της πολύ ταλαιπωρημένης από την υπερβόσκηση και σχεδόν ερημοποιημένης περιοχής.»
«Θεωρώντας ότι το βουνό μας, ο Αθέρας, είναι δημόσιο αγαθό, φροντίζοντας το Σπιτάκι της Μαμής θέλουμε να υπερασπιστούμε το δικαίωμα τόσο των ντόπιων, όσο και των επισκεπτών του νησιού μας να επισκέπτονται τα οροπέδια και τις βουνοκορφές του με άνεση και ασφάλεια και εφόσον θέλουν, να υπάρχει στη διάθεσή τους για να διανυκτερεύσουν ένα μικρό, αλλά αξιοπρεπές καταφύγιο.»
«Ανάμεσα στα οφέλη που θα προκύψουν από τη συγκεκριμένη δράση είναι τα εξής:
• Ανάδειξη του μοναδικού βραχώδους τοπίου του οροπεδίου «Αμμούδια» με τους εντυπωσιακούς μονόλιθους που αποτελούν ένα πολύ ιδιαίτερο γεωλογικό φαινόμενο.
• Καλλιέργεια ορειβατικής και φυσιολατρικής κουλτούρας, αισθήματος ευθύνης και διάθεσης προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος.
• Αφύπνιση τ
ης τοπικής κοινωνίας σχετικά με την ερημοποίηση του ορεινού όγκου της Ικαρίας μέσω της δημιουργίας ενός περιφραγμένου, επισκέψιμου δασικού χώρου όπου θα αναπτύσσονται ντόπια είδη χλωρίδας, αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι η ερημοποίηση και οι καταστροφικές συνέπειές της (πλημμύρες, κατολισθήσεις, φτωχοποίηση του εδάφους, κτλ.) δεν είναι ένα φυσικό και αναπόφευκτο γεγονός, αλλά κάτι που, έτσι όπως ξεκίνησε κάποτε, έτσι υπάρχει και τρόπος να σταματήσει.»
«Περισσότερο απ’ όλα όμως εκείνο που θέλουμε να κάνουμε είναι να δείξουμε με ένα δικό μας έργο -έστω μικρό- τη μεγάλη αγάπη που έχουμε για το βουνό μας, την άγρια ομορφιά του και την ελευθερία του.»
.
Αυτά έγραψαν οι άνθρωποι και με έπεισαν. Με έπεισαν ότι το εννοούν και θα το κάνουν.
Κι εγώ (to agrimi) είπα μέσα μου ότι καλό αυτό αλλά χρειάζονται λεφτά. Και μόλις το ‘μαθα, πήγα να δώσω όσα είχα εκείνη τη στιγμή, αλλά ο άνθρωπος που πήγα να τα δώσω, δεν τα δέχτηκε. Έχω κάνει πολλά, είπε. Αλλά επειδή εμένα δεν μου αρέσει να μου λένε όχι, αντί για λεφτά έστησα αυτό το άρθρο υποστήριξης στο μπλογκ μου. Κι από πάνω δίνω τα e-mail που ξέρω, της ΚΠΡΙ που είναι kinisi.politon.ikaria@gmail.com και του ΟΠΣΙκαρίας που είναι opsikarias2008@gmail.com, αν θέλετε κι εσείς να τους υποστηρίξετε στο έργο τους ηθικά ή υλικά, γιατί δεν είναι πλούσιοι, πολιτικοί παράγοντες και τοπικοί αρχόντοι, αλλά απλοί άνθρωποι εργαζόμενοι που αγαπούν και πονούν τον τόπο τους κι είναι πάντα έτοιμοι να εργαστούν ομαδικά, εθελοντικά και αφιλοκερδώς για ό,τι πιστεύουν ότι είναι το καλό του.
Έτσι κάνω κι εγώ. 🙂
37.569229
26.094312
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
Μαρτίου 30, 2017 στις 4:19 μμ · Filed under aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, lifestyle, Personal, Sea, sport, Uncategorized ·Με ετικέτα action shots, Aegean, artful, farming, for nature in nature, freedom, Greece, hiking, Ikaria, ικαρία, μονοπάτια, ξεθέωμα, Kavo Papas, lifestyle, Mavri, my world, photography, playful, rock climbing, rocks, swimming, why-ikaria, wild swimming, wild trekking, wilderness, wine
- .
Γεια σας εκεί έξω😋Τώρα κανονικά θα ‘πρεπε ν’ ανέβαζα 
χάρτες μονοπατιών στο μπλογκ, 
αλλά που καιρός;
Είναι σε εξέλιξη οι αγροτικές εργασίες της 
άνοιξης και συνάμα γίνονται πολλά πράγματα, καλά, κακά ή αδιάφορα, απορώ που γίνονται τόσα, τέλος πάντων, αυτό το ποστ είναι για να μη λένε οι φίλοι ότι τους ξέχασα και πιάνουν τα τηλέφωνα, καλά είμαι, ρε παιδιά, ορίστε και αυτές οι φανταστικές φωτογραφίες από μια εκδρομή 
που έγινε πριν δύο εβδομάδες, έτσι για να βλέπετε, να μη λέτε ότι δεν έχουμε κουλτούρα στο νησί, έχουμε και παραέχουμε.
Π.χ. έχουμε γλυπτική της φύσης, ζωγραφική του πελάγου, θεατρικά εμπνευσμένα απ’ το τοπίο κι 
εξερευνήσεις ερειπίων οικισμών που μοιάζουν σαν προϊστορικοί. Και έχουμε και σπορ, π.χ. ξυπόλητο τρέξιμο παιδιών στα μονοπάτια, κολύμπι σε άγρια νερά, σκαρφάλωμα σε βράχια και πότε-πότε άσκοπες περιπλανήσεις που είναι για μένα οι καλύτερες.
😋
Άντε γεια τώρα, σκάβαμε και μαγειρεύαμε όλη μέρα, ελπίζουμε να βρέξει λίγο αυτές τις μέρες, να ποτιστεί η
γη, να ξεκουραστούμε κι εμείς. Αυτά από μένα, πάτε στο μπλογκ της Ελένης να δείτε το ωραίο φωτο-ποστ που λέγεται: «A Day at an Exhibition» που πάει να πει «Μια Μέρα σε μια Έκθεση». Τι έκθεση; Μια έκθεση βραχομορφών και φυσικών θαυμάτων που βλέπει κανείς μόνο με τα πόδια και που αν είναι τολμηρός μπορεί να κάνει και μπάνιο!
Φιλιά💋
Νανά
..
⭐ ⭐ ⭐
Πέμπτη, 30 Μάρτη, 2017
_
.
37.516806
26.018245
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
Ιουνίου 3, 2016 στις 11:47 πμ · Filed under aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, lifestyle, scouting, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized, wild humor ·Με ετικέτα "river trekking", direct approach, for nature in nature, freedom, hiking, Ikaria, χαρά, Για τη Φύση Μέσα στη Φύση, αγριότοποι, αγαλλίαση, αγγελολιβάδες, βάθρες, ικαρία, μονοπάτια, nude bathing, swimming holes, water, well-being, why-ikaria, wild swimming
.
.
Γεια σας
Γύρισα από τη Λέσβο πολύ κουρασμένη όπως και τις προηγούμενες φορές και ευτυχώς εδώ τα βρήκα όλα ήρεμα και πολύ αγροτικά. Παρόλα αυτά είμαι ακόμα ταραγμένη γι’ αυτό σκεφτόμουν π.χ. να γράψω για θέματα αρχαία και αλλόκοτα όπως α
ς πούμε τα ΑΝΕΜΟΤΑΦΙΑ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ που ήταν ένα μαγικό εθιμικό που έθαβαν τους ανέμους που έκαναν ζημιές και που γι’ αυτό το 
εθιμικό βρήκα εδώ ένα καταπληκτικό καρτούν.
‘Η για την τελετή ΤΑΥΡΟΠΟΛΙΟΝ που έκαναν στο Να στην αρχαιότητα, που άρχισε σαν μια απλή, σεβαστική θυσία στην Αρτέμιδα αλλά έγινε αργότερα μια άγρια και αιματοβαμένη τελετή στα χρόνια των Ρωμαίων.
‘Η να έγραφα για κάτι πιο σημερινό, π.χ. τους ρομαντικούς «αγριάνθρωπους» που πότε-πότε συναντά κανείς στην Ικαρία όπως τους φωτογράφησε και έγραψε γι’ αυτούς ένας που το έψαξε το θέμα…Στο τέλος όμως αποφάσισα να γράψω για κάτι πιο ευχάριστο και πιο φωτογενές, για κάτι που κάναμε ανέκαθεν και στη Σαμοθράκη και στην Ικαρία, δηλαδή να ψάχνουμε και να βρίσκουμε… «κολυμπότρυπες» («swimming holes») και να κάνουμε… «άγριο μπάνιο» («wild swimming»). Κι αφού δανείστηκα τη ξένη ορολογία, θα δανειστώ επίσης και τους ξένους ορισμούς τους οποίους μεταφράζω και παραθέτω παρακάτω. 🙂
Και μιας και έλεγα προτήτερα για τελετές, θεωρείστε, φίλοι αναγνώστες, τούτο το ποστ σαν τη δική μου τελετή για να βρέξει επιτέλους για να γεμίσουν οι πηγές κι οι ποταμοί. Δυστυχώς γιατί είχαμε πολύ αναβροχιά εφέτος στο Αιγαίο…
Πάμε λοιπόν να δούμε μερικά από αυτά που λένε οι ξένοι για τις «βάθρες» και τις «αγγελολιβάδες» και για το κολύμπι σε νερά αυτού του είδους. Τα κείμενα προέρχονται από ειδικευμένα σάιτ που βρήκα στο web. Οι πιο πολλές φωτογραφίες είναι δικές μου αλλά έβαλα και μερικές καλών μου φίλων.
.
Κολυμπότρυπες
και κολύμπι σε κολυμπότρυπες
«Μια κολυμπότρυπα είναι ένα σημείο σε ένα ποταμό, χείμαρρο, ρέμα ή πηγή που είναι αρκετά μεγάλο και βαθύ για να κολυμπήσει ένας άνθρωπος. Ο όρος χρησιμοποιείται συνήθως για γλυκά, τρεχούμενα νερά και όχι για θάλασσες και λίμνες. Ιδιαίτερα στο Ηνωμένο Βασίλειο η κολύμβηση σε κολυμπότρυπες έχει μακρά ιστορία και εκεί μάλιστα εφευρέθηκε πρόσφατα ο όρος «wild swimming» ειδικά μετά την κυκλοφορία βιβλίων πάνω στο θέμα τα οποία έγιναν bestsellers όπως το Waterlog του Roger Deakin.»
«Σε κάποιες απομακρυσμένες κολυμπότρυπες συνηθίζεται η γυμνή κολύμβηση που έχει πολλούς οπαδούς. Ιστορικά μιλώντας, οι κολυμπότρυπες, αν και πολύ αγαπητές στην Ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα, ανακαλύφθηκαν ξανά από μια νέα γενιά Ευρωπαίων καλλιτεχνών στις αυγές του 19ου αιώνα. Οι καταρράκτες και οι λίμνες, με γύρω τους βουνά και δέντρα, θεωρήθηκαν από αυτούς ως η πεμπτουσία της φυσικής ομορφιάς.»
«»Άγρια κολύμβηση» θεωρείται η «φυσική κολύμβηση», δηλαδή το κολύμπι σε μια περιοχή απόλυτα φυσική, μακριά από ανθρωπογενείς δομές. Παρόλα αυτά, δεν πρόκειται για σπορ ή αθλητική δραστηριότητα. Η φυσική κολύμβηση επιδιώκει την επανασύνδεση του ατόμου με τη φύση και το βίωμα του κόσμου μέσα από μια μοναδική και ασυνήθιστη οπτική.»
«Όταν κολυμπά γυμνός σε τέτοια μέρη, βλέπει και αισθάνεται κανείς τα πράγματα με έναν τρόπο πολύ διαφορετικό. Βυθίζεται στη φύση και γίνεται μέρος της με ένα τρόπο πολύ πιο έντονο και ολοκληρωμένο απ’ ότι στο στεγνό έδαφος, ενώ μια ιδιαίτερη «αίσθηση της παρούσας στιγμής» απλώνεται και κατακλύζει τον κολυμβητή.»
«Τα ύδατα αυτού του είδους ανέκαθεν θεωρούνταν ότι έχουν τη μαγική ικανότητα να θεραπεύουν. Ότι, δηλαδή, με κάποιο τρόπο μπορούν να μεταδώσουν τις δικές τους αυτο-αναγεννητικές ικανότητες στον κολυμβητή. Το βέβαιο είναι ότι δημιουργούν μία αίσθηση απόλυτης ελευθερίας και φυσικότητας εξαιτίας της γυμνότητας και της ελαφράδας που αισθάνεται ο κολυμβητής και πολύ συχνά προκαλεί σ’ αυτόν ένα βαθύ συναισθηματικό δεσμό με τα συγκεκριμένα κολυμβητικά σημεία.»
«Εκτός από τα γενικό όφελος για την υγεία που οφείλεται στο κρύο νερό, η «φυσική κολύμβηση» έχει αποδειχθεί ότι καταπραΰνει τα συμπτώματα της κατάθλιψης. Έστω και στιγμιαία βουτιά σε ένα σώμα φυσικού ψυχρού νερού ενδυναμώνει και αφήνει μία ιδιαίτερη αίσθηση ευεξίας μακράς διάρκειας, κάτι που οι άλλοι αντιλαμβάνονται σαν μια «ρόδινη λάμψη».»
«Η φυσική («άγρια») κολύμβηση δεν είναι περίπλοκο ζήτημα. Αρκεί κανείς να βρει μια ωραία κολυμπότρυπα, να γδυθεί και να μπει μέσα. Φυσικά υπάρχουν κάποιοι κανόνες ασφάλειας, όμως αυτοί είναι πολύ λιγότεροι απ’ όσο θα περίμενε κανείς.»
«Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι το να γδύνεσαι δημόσια και να βουτάς σε μια κολυμπότρυπα είναι αλλόκοτο και ανάρμοστο. Κατά μία έννοια έχουν δίκιο. Ασφαλώς αισθάνεται κανείς παράξενα τις πρώτες φορές που το επιχειρεί, όμως όταν ξεπεραστεί αυτό το αίσθημα, τότε αυτή η ελαφράς μορφής εκτροπή απ’ τους κανόνες κάνει την όλη εμπειρία ακόμα πιο συναρπαστική.»
«Πρέπει να θυμόμαστε ότι κανείς δεν θεωρεί παράξενο το κολύμπι στη θάλασσα. Στην ουσία δεν υπάρχει καμία διαφορά. Η («άγρια») κολύμβηση μας επιτρέπει να ξανακερδίσουμε μία αίσθηση του τι είναι πραγματικά παλιό, παρθένο κι άγριο, αφήνοντας την πεπατημένη οδό και ξεκόβοντας από την επίσημη, κατεστημένη άποψη για τα πράγματα.»
.
Τα καλύτερα από τα παραπάνω αποσπάσματα έγραψε ο φυσιολάτρης συγγραφέας, ποδηλάτης και κολυμβητής, Roger Deakin στο διάσημο βιβλίο του «Waterlog». Δεν έχω να προσθέσω τίποτα άλλο. Επίσης θεωρώ πολύ συμβατικό να γράψω κάτι για την προστασία του περιβάλλοντος στις κολυμπότρυπες και για τους κανόνες ασφαλείας στην φυσική κολύμβηση. Η φύση είναι βίωμα. Ό,τι χρειάζεται κανείς πρέπει να το μάθει σιγά-σιγά μόνος του μέσα στην ίδια τη φύση, ανοίγοντας το μυαλό και τις αισθήσεις, αλλάζοντας τις οπτικές γωνίες, απελευθερώνοντας για λίγο τον καταπιεσμένο «άγριο άνθρωπο» που όλοι έχουμε κρυμένο μέσα μας. Αλλιώς δεν αξίζει. 🙂
LINKS:
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
Απρίλιος 25, 2016 στις 6:17 μμ · Filed under aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, sport, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized ·Με ετικέτα action shots, Aegean, for nature in nature, friends, girl, Greece, hiking, hiking trails, Ikaria, Μεσαριά, ΟΠΣ Ικαρίας, ικαρία, μονοπάτι των ξωτικών, μονοπάτια, natural movements, nature, oliander, OPS Ikarias, photography, playful, Radi forest, ryakas, simply
.
Hello,
this is Angelos K.
.
In return for Nana’s long, hard work to process and publish our OPS Ikarias Google maps in her blog, I am adding one more part to her amazing Simply Series: some photos of our friend Z.T. taken in Ikaria.
.
-
Beautiful figures populate sometimes our wild landscapes!
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
..
..
.
.
.
.
.
..
.Photo source:
.
.
.
.
Monday April 25, 2016
.
37.596723
26.112308
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
Μαρτίου 15, 2016 στις 7:47 μμ · Filed under aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, lifestyle, scouting, sport, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized ·Με ετικέτα Aegean, geography tourism, Google maps, Greece, hiking, hiking trails, Ikaria, information, Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας, ικαρία, μονοπάτια, my world, OPS Ikarias, tourism, what to do in Ikaria, why-ikaria
.
Let’s see a few cool hiking routes created on Google maps by the Mountain Climbing and Hiking Club of Ikaria. In spite the lack of support by government and privates, OPS Ikarias are doing more than their best to promote hiking in Ikaria. In 
the course of time they have literally built with their hands a large network of very popular hiking routes in the island’s varied landscapes and since 2014 when they owned a page in Google they started making Google maps of some of these hikes. Though I have helped several times, it is never enough. There is and there will always be plenty more to do.
This entry stands as a due tribute, promotion and encouragement to the their effort. As I said and as surprising as this can be, the OPS Ikarias are not funded by anybody. On they other hand, as far as marking and mapping the paths are concerned, given that they are very few and that the terrain of the island is very rough and complicated, they haven’t done badly at all!
However, their task is far from being concluded. The maps that I am presenting below to do not correspond to organized, marked and clearly secure trails of the kind we see in other parts of the world. So very often advise and guidance in needed in advance. But the good thing is that the OPS Ikarias are residents who live on the island all year long. So, before you take up any of these hikes, I am asking you to get in contact with them either through their Google page, their blog or their page on facebook.
As far as I am concerned, I am giving you these maps -product of long, hard work in the field and on the computer. Being very familiar with all of these hikes, I have added behind the links (move your mouse over to read) my own short descriptions and tips.One last word before we start: don’t miss to have a look at all the great photos included in the maps!
1) The Round of Eastern Messaria in Ikaria on Foot
(See also: «Old lanes revisited»)
2) Winter Explorations in Voutsides river in Messaria
(See also: «Οι χειμωνιάτικοι καταρράκτες του μικρού Ναναζόνιου»)
3) The Round of Radi Forest on Foot
(See also: «Legends about Ikaria: The Forest of Radi»)
.
4) «HINTERLAND»
a hiking round in the wild mountains of western Ikaria
(Also: «HINTERLAND: γύρος στην ορεινή ενδοχώρα της δυτικής Ικαρίας.»)
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
![[flashn' n' sparkln'] [Ikaria early morning August]](https://egotoagrimi.files.wordpress.com/2018/06/flashn-n-sparkln-ikaria-early-morning-august.jpg?w=156&h=156&crop=1 "[flashn' n' sparkln'] [Ikaria early morning August]")
