Posts Tagged ΟΠΣ Ικαρίας
Οκτώβριος 8, 2016 στις 5:16 μμ · Filed under aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, lifestyle, music, scouting, sport, Tourism, Travel, Uncategorized ·Με ετικέτα "river trekking", Chalares, Erifi, χαρά, Μονοπάτι των Δύο Φαραγγιών, Νας, ΟΠΣ Ικαρίας, Ρυάκας, Χάλαρη, εριφή, ιδρώτας, ικαρία, μονοπάτια, mountain-gorge, out-to-mountain-top, photography, ryakas, swimming holes, thru-hiking, Trail2Canyons, Upper Chalares, wild camping, wild swimming
.
.«..πάντα είχαμε το όνειρο να φτιάξουμε μια μεγάλη πεζοπορική διαδρομή που θα συνδέει δύο από τα πιο εντυπωσιακά φαράγγια της Ικαρίας, της Χάλαρης στο βορρά και του Ρυάκα στο νότο. Το αποτέλεσμα θα ήταν μια μοναδική «ποταμίσια» διάσχιση του νησιού, από την παραλία του Να στη περιοχή των Ραχών μέχρι την παραλία του Ρυάκα στην περιοχή του Μαγγανίτη.»
Αναγνώστη, σπάνια είδες να γράφω στο πρώτο πληθυντικό πρόσωπο. Αλήθεια είναι, ποτέ μου δεν ένιωσα ότι ανήκω σε κάποιους ή σε κάτι, παρά μόνο -κι αυτό τώρα τελευταία- ότι ανήκω στο χώρο που ζω.
Εδώ λοιπόν στο νησί, εκτός από μια μοναδική κορυφογραμμή με κρυφές κοιλάδες και άγριες παραλίες, έχει μερικά πολύ εντυπωσιακά βαθιά φαράγγια. Τέτοια μέρη, όταν είμουν μικρή, όποτε τα έβρισκα, ήθελα να τα κρατήσω μόνο για τον εαυτό μου. Αργότερα όμως κατσίκια, αγελάδες, σκουπίδια, τσιμέντα και μπάζα με έκαναν και κατάλαβα ότι αν και μοναχική από τη φύση μου, πρέπει να βοηθώ να γνωρίσουν οι άνθρωποι καλύτερα το περιβάλλον τους και να μην το καταστρέφουν, γιατί είναι ο μόνος αληθινός πλούτος που έχουμε
στην Ελλάδα.
Γι’ αυτό, τώρα όπως κι άλλες φορές, βοηθάω στην ιδέα του ΟΠΣ Ικαρίας που την κεντρική ιδέα της βρήκα κι έγραψα για εισαγωγή.
Θέλω λοιπόν να βοηθήσω να φτιαχτεί «το Μονοπάτι των Δύο Φαραγγιών» : να μαζευτούν φωτογραφίες και συντεταγμένες, να οριστούν σημεία για διανυκτέρευση, να μετρηθούν αποστάσεις και να ασφαλιστούν δύσκολα περάσματα.
Νας, Χάλαρη, Εριφή, Σελίνι, Γέλι, Ρυάκας – τα ξέρω καλά αυτά τα μέρη. Ένα λέω μόνο: άσχετα αν δεν έγινε τίποτα στην πράξη, δίκαια αυτή η έκταση κηρύχτηκε κάποτε «Περιοχή NATURA2000»!
Όσοι αγαπάτε τα άγρια τοπία με βράχια, δέντρα και νερά, δείτε τώρα μερικές φωτογραφίες που μάζεψα και συμφωνήστε μαζί μου. Αξίζει να γίνει το «Μονοπάτι των Δύο Φαραγγιών»!!!
.
.
37.596723
26.112308
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
Απρίλιος 25, 2016 στις 6:17 μμ · Filed under aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, sport, Tourism, Travel, trekking, Uncategorized ·Με ετικέτα action shots, Aegean, for nature in nature, friends, girl, Greece, hiking, hiking trails, Ikaria, Μεσαριά, ΟΠΣ Ικαρίας, ικαρία, μονοπάτι των ξωτικών, μονοπάτια, natural movements, nature, oliander, OPS Ikarias, photography, playful, Radi forest, ryakas, simply
.
Hello,
this is Angelos K.
.
In return for Nana’s long, hard work to process and publish our OPS Ikarias Google maps in her blog, I am adding one more part to her amazing Simply Series: some photos of our friend Z.T. taken in Ikaria.
.
-
Beautiful figures populate sometimes our wild landscapes!
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
..
..
.
.
.
.
.
..
.Photo source:
.
.
.
.
Monday April 25, 2016
.
37.596723
26.112308
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
Φεβρουαρίου 6, 2016 στις 6:59 μμ · Filed under aegean, Greece, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, lifestyle, Personal, Uncategorized ·Με ετικέτα Aegean, crazy, crisis, development, ethics, for-me, gardening, Greece, herbs, hiking, Ikaria, Ikarians, χαρά, Για τη Φύση Μέσα στη Φύση, ΟΠΣ Ικαρίας, αιγαίο, ικαρία, μεγάλο μοναστήρι, μονοπάτια, ξεθέωμα, lifestyle, migration, my world, my-kitchen, nature, patience, permaculture, rediscover-countryside, rural life, simple life, village life, what-matters, why-ikaria
.
Γεια σας
Είναι ένας καλός Φλεβάρης κι εγώ συνεχίζω να νιώθω δοτική, γεμάτη ευγνωμοσύνη για τούτο το νησί. Έλεγα πως ήταν ώρα να δημοσίε
υα κάτι πρακτικό όπως ας πούμε έναν καινούριο ψηφιακό χάρτη, π.χ. σαν αυτόν εδώ, όμως μαθαίνω ότι η έρευνα πεδίου δεν έχει τελειώσει ακόμα. Περιμένοντας, και μιας και έχω μεγάλη όρεξη να δημοσιεύσω κάτι, διάλεξα ένα άρθρο που έγραψε για το ikariamag μια γερμανίδα που ονομάζεται Birgit Urban η οποία προτ
ιμά να επισκέπτεται την Ικαρία το χειμώνα. Το αναδημοσιεύω γιατί είναι ένα κείμενο που με εκφράζει κι απ’ όσο ξέρω εκφράζει τη σκέψη και τη στάση πολλών ανθρώπων σαν κι εμένα που έχουν επιλέξει να ζουν μόνιμα στο νησί.
Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου, το ίδιο και για τις εμβόλιμες εικόνες είμαι υπεύθυνη εγώ. Παραπέμπουν σε σχετικές αναρτήσεις στο μπλογκ μου ή της Ελένης σχετικές με – ναι; να το πω; – τον επαναποικισμό της Ικαρίας.
.
Τα σέβη μου σ’εκείνους που επιμένουν
«Έχετε μάλλον βρεθεί σε παρόμοια θέση: Χριστούγεννα, η οικογένεια και οι φίλοι συγκεντρώνονται και όλοι προσπαθείτε να ενημερωθείτε για τα νέα των δικών σας, γύρω από το γιορταστικό τραπέζι.
Φέτος βρέθηκα αντιμέτωπη (σημ. στη Γερμανία) με πολλές περίεργες και «ελαφρώς ειρωνικές» ερωτήσεις: «Γειά σου Μπίργκιτ, πώς πάει η ελληνική σου περιπέτεια; Εξακολουθείς να ταξιδεύεις σ ’αυτό το μακρινό νησί – θύμισέ μου το όνομά του γιατί το ξέχασα – Δεν έχεις βαρεθεί να πηγαίνεις πάντα στο ίδιο μέρος και να βλέπεις τα ίδια πρόσωπα; Τι στο καλό κάνεις εκεί όλη την ημέρα;»»
«Πώς να απαντήσω; Πώς να βάλω τις εμπειρίες μου σ ’ένα σπιρτόκουτο; Πρώτον: το όνομα του νησιού είναι Ικαρία και, όχι δεν βαριέμαι να πηγαίνω εκεί συχνά. Τι κάνω; Είναι απλό: Γνωρίζω – και με γνωρίζουν διάφοροι άνθρωποι και, αν και τα ελληνικά μου είναι ακόμα φτωχά, μαθαίνω κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον:
Υπάρχει μια αυξανόμενη ομάδα ανθρώπων, γύρω στα 30 με 50 χρονών, που έχουν διαλέξει το νησί για μόνιμο τόπο κατοικίας και προσπαθούν να το αναπτύξουν. Καταλαβαίνω ότι προέρχονται από διάφορες κοινωνικές κατηγορίες και έχουν ποικίλα κίνητρα. Άλλοι κατάγονται από το νησί και ζούσαν κάπου μακριά ώσπου κάποια στιγμή στη ζωή τους αποφάσισαν να γυρίσουν πίσω στις ρίζες τους. Υπάρχουν κι άλλοι, που διάλεξαν την Ικαρία για να μείνουν μόνιμα, αν και δεν είναι Ικαριώτες.»
«Φαίνεται ότι αυτοί οι διαφορετικοί άνθρωποι συμφωνούν σε κάτι βασικό:
Η Ικαρία τούς προσφέρει μια ευκαιρία να ζήσουν μια ζωή που επικεντρώνεται στις βασικές τους ανάγκες, ισορροπημένη, ακολουθώντας το ρυθμό της φύσης και με λιγότερο στρες. Όμως, ας μη κάνουμε το λάθος να χαρακτηρίσουμε αυτή την επιλογή ρομαντισμό ή αφέλεια. Τα άτομα που γνωρίζω εργάζονται σκληρά, γιατί η Ικαρία δεν προσφέρει αυτή την καλή ζωή αβασάνιστα.»
«Υπάρχουν μερικοί που ασχολούνται με τον τουρισμό και προσπαθούν να τον αναπτύξουν με διάφορους τρόπους, όπως π.χ. οργανώνοντας περιπάτους, που δείχνουν με διαφορετική οπτική τα κρυφά διαμάντια του νησιού, όπως τους αμπελώνες του, όπου μπορεί κάποιος να δοκιμάσει ένα εξαιρετικής ποιότητας ντόπιο κρασί. Άλλοι οργανώνουν περπάτημα στο βουνό, κάτι νέο για μερικούς καλοκαιρινούς τουρίστες, που ξέρουν μόνο τις ηλιόλουστες παραλίες και αγνοούν τις δυνατότητες μιας βόλτας στο εσωτερικό του νησιού ή τις χαρές που προσφέρουν τα πανάρχαια μονοπάτια που πρόσφατα συντηρήθηκαν.»
«Κάποιοι άλλοι κάνουν ό,τι μπορούν για να κάνουν την Ικαρία έναν παράδεισο της γεύσης, ανοίγοντας μικρά εστιατόρια που προσφέρουν όλο το χρόνο μενού με παραδοσιακές συνταγές.
Κάποιοι άλλοι επικεντρώνονται σε βιολογικές καλλιέργειες, παράγουν εξαιρετικά κρασιά, λαχανικά, φρούτα και μέλι. Τέλος, μερικοί ξεκινούν μικρές επιχειρήσεις για την παραγωγή και πώληση καλλυντικών, κεραμικών κλπ. Όταν απαριθμώ όλες αυτές τις δραστηριότητες, βλέπω τα πρόσωπα γύρω από το τραπέζι μου να εκφράζουν τον θαυμασμό τους. Δραστηριότητες, που θεωρούνται «συνηθισμένες» στη Βόρεια Ευρώπη παίρνουν μια διαφορετική προοπτική σε μια χώρα που έχει «στεγνώσει» από την οικονομική κρίση. Έτσι, με ακούνε πιο προσεκτικά όταν τους αποκαλύπτω τα υπόλοιπα ευρήματά μου.»
«Η Ικαρία μοιάζει σαν το κουτί των θησαυρών για τα δημιουργικά άτομα.
Συγκεντρώνει έναν μεγάλο αριθμό κινηματογραφιστών, φωτογράφων και ζωγράφων, οι οποίοι εμπνέονται από την ατμόσφαιρα του νησιού και προσπαθούν να τη συλλάβουν ο καθένας με τον τρόπο του. Συναντάει επίσης κάποιος φιλοσόφους και συγγραφείς, που βρίσκουν τη δημιουργική τους έμπνευση στις ακτές της Ικαρίας. Υπάρχουν ηθοποιοί, χορευτές και μουσικοί, που ανακαλύπτουν μεγάλη ποικιλία γεγονότων στις ιστορίες που αφηγούνται οι γέροντες του νησιού και μπορούν να τις εξερευνήσουν και να τις προσαρμόσουν για το μοντέρνο κοινό.»
«Απ’ όσο μπορώ να καταλάβω, αυτές οι καλλιτεχνικές παρουσιάσεις στοχεύουν στο να αποκαλύψουν και να συντηρήσουν την αυθεντικότητα, την ομορφιά και την μοναδικότητα του νησιού και όχι να τα εκμεταλλευτούν για ποταπούς διαφημιστικούς λόγους.»
«Πριν οι φίλοι γύρω από το τραπέζι μου παρακουραστούν από τις Ικαριώτικες ιστορίες μου, μπορώ να χωρέσω το 2015 μου σε μια φράση: σ’ ένα μακρινό νησί – που τ’ όνομά του δύσκολα το θυμούνται όσοι δεν το γνωρίζουν – μου έτυχε να γνωρίσω μερικούς ανθρώπους, που τους σέβομαι εξαιρετικά, επειδή σε μια περίοδο κρίσης και ενώ είναι εκτεθειμένοι στα αποτελέσματα μιας εξαιρετικά αυστηρής πολιτικής λιτότητας, προσπαθούν να παραμείνουν στο νησί, πιστοί στις ιδέες και τις αποφάσεις τους.»
«Τους εύχομαι τα καλύτερα για το 2016!»
.
Αγαπητή Μπίρκιτ, τα σέβη μας.
Καμιά φορά οι ξένοι βλέπουν πιο καθαρά απ’τους φίλους. Γι’ αυτό σ’ευχαριστούμε. Δεν χρειαζόταν να γράψεις όλ’ αυτά. Δεν ξέρω για τους Γερμανούς, αλλά για μας, θέλω να ξέρεις, μόνο που έρχεσαι χειμώνα στη Νικαριά, είσαι πολύ εντάξει. 🙂
Ήμεσσαν πολλοί ψυχεροί ελόου μας…
.
.κτλ., κτλ., κτλ.
.
⭐ ⭐ ⭐
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
Νοέμβριος 30, 2015 στις 6:48 μμ · Filed under aegean, Greece, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, lifestyle, Travel, trekking, Uncategorized ·Με ετικέτα Aegean, direct approach, for nature in nature, hiking trails, Ikaria, φαράγγι, ΟΠΣ Ικαρίας, εθελοντές, ικαρία, ξεθέωμα, Myrsonas, November, OPS Ikarias, photography, ravine, rocks, why-ikaria
~
Είμουν στη θάλασσα σχεδόν όλο το μήνα (τρέλλα, δυστυχία, μεγαλείο).
Δεν θέλω να τη βλέπω πια. Θέλω να βλέπω μόνο προς το βουνό.
Τέτοια τοπία, για παράδειγμα, της στεριάς. Να, για παράδειγμα,
ο «Θεόκτιστος Γιόφυρας», σ’ ένα φαράγγι της Ικαρίας που αγαπώ.
Εκεί που τα παιδιά πήγαν κι άνοιξαν πάλι το μονοπάτι.
Όχι μόνο δεν κυνηγάμε το χρήμα, αλλά όταν είναι για
καλό σκοπό -σκοπό που μας εμπνέει- ξοδεύουμε
αβέρτα και τα λίγα που έχουμε.
❤
~
~
.
.
Δευτέρα 30 Νοεμβρίου, 2015
.
.
.
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
Μαρτίου 17, 2015 στις 6:57 μμ · Filed under aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, scouting, sport, trekking, Uncategorized, wild humor ·Με ετικέτα action shots, Aegean, angel's-pool, farangi mou, for nature in nature, girl, Greece, hiking, Ikaria, Βουτσιδές, ΟΠΣ Ικαρίας, αγγελολιβάδα, ικαρία, μονοπάτια, ξεθέωμα, March, mountain-gorge, my world, OPS Ikarias, rappel, slow-trekking, swimming, waterfall, why-ikaria
.
____
____
____
Γεια σας αναγνώστες του μπλογκ του αγριμιού. Είμαι ο Άγγελος από τον Ορειβατικό Πεζοπορικό Σύλλογο Ικαρίας. Για άλλη μία φορά βρίσκομαι εδώ καλεσμένος από την ευγενική οικοδέσποινα για να παρουσιάσω ένα σπουδαίο εποχιακό ποταμό του νησιού μας, τον «μικρό Ναναζόνιο» ή «Βουτσιδέ» όπως τον λένε κανονικά οι ντόπιοι λαοί. 🙂 Ο Ναναζόνιος ή Βουτσιδές λοιπόν πηγάζει από το Δάσος του Ράντη. Αφού διασχίσει τα δασωμένα υψώματα της περιοχής του χωριού «Φραντάτο» ξεχύνεται στην κοιλάδα του Κάμπου και εκβάλλει στη θάλασσα στην ομώνυμη παραλία που βρίσκεται περίπου στη μέση του νησιού. Πολλά είναι τα ενδιαφέροντα που αφορούν αυτόν τον ποταμό που μάλλον είναι ο τρίτος ή τέταρτος σε μέγεθος στην Ικαρία, τόσο από ιστορική, όσο και από περιβαλλοντική και γεωλογική άποψη, ωστόσο εδώ δεν θα γράψουμε διατριβές, αλλά θα δείξουμε μόνο τα αξιοθέατα. Θα κάνουμε μια βόλτα στους καταρράκτες του!
Χάρτης της διαδρομής 
⭐ ⭐ ⭐
. Οι φωτογραφίες που έχουν προστεθεί στον χάρτη προέρχονται από διάφορες χειμωνιάτικες και ανοιξιάτικες εξερευνήσεις που έγιναν σε διάφορες φάσεις από φίλους και φίλες ξεκινώντας το χειμώνα του 2005-6, ενώ η τελευταία έγινε μόλις πριν λίγες μέρες. Έτσι μαζεύτηκε αρκετό υλικό και η οικοδέσποινα ζήτησε τη δημοσίευση του. Όπως μου είπε, δεν ήθελε πια ο Ναναζόνιος να είναι μόνο δικός της. Όμως προσοχή! Αν και η βόλτα από το χωριό του Κάμπου μέχρι τον ποταμό είναι σύντομη, εύκολη και απολαυστική, από εκεί και πέρα η αναρρίχηση στους καταρράκτες παρουσιάζει μεγάλες δυσκολίες και κινδύνους γι’ αυτό και απευθύνεται αποκλειστικά σε έμπειρους ορειβάτες. Όπως θα δείτε σε ορισμένες από τις παρακάτω φωτογραφίες, οι υδατοπτώσεις προσφέρονται για ραπέλ, ενώ οι λίμνες («λιβάδες») είναι καλές για μπάνιο όσο έχει νερό ο ποταμός, δηλαδή μέχρι και τον Μάιο. Πληροφορίες μπορείτε να ζητήσετε, αφού γίνετε μέλος, στο facebook group: «Ορειβάτες Πεζοπόροι Ικαρίας» ή στο facebook page: «Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας».
~*~
____
37.626051
26.157765
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
Οκτώβριος 13, 2013 στις 6:19 μμ · Filed under aegean, Ikaria, ικαρία, lifestyle, Personal, scouting, sport, trekking, Uncategorized ·Με ετικέτα adventure, Aegean, direct approach, farangi mou, free expression, freedom, Greece, hiking, human resources, Ikaria, information, χαρά, ΟΠΣ Ικαρίας, αγαλλίαση, ιδρώτας, ικαρία, μονοπάτια, maps, Metamorphic rocks, mountain-gorge, my world, mysteries, October, rediscover-countryside, robbers'-island, rock climbing, rocks, ryakas, Selini, swimming, wilderness
.
.
Παρόλα αυτά, είνaι ♥εkεί!!!
Μη πεις μετά πως φταίω εγώ, αν δεν τα βρεις
.
Ακόμα και ο χάρτης τα έχει λάθος!
Αν όμως θέλεις, θα τα βρεις.
(όχι όμως χειμώνα γιατί είναι πολύ επικίνδυνα)
Γεια, τώρα.
Δεν ήμαστε μόνο βόλτες. Έχουμε πολλές δουλειές εδώ.
Εύχομαι σ’ όλους…
Καλό υπόλοιπο γλυκό φθινόπωρο!!!
37.596723
26.112308
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
Σεπτεμβρίου 19, 2012 στις 5:56 μμ · Filed under aegean, Greece, hiking, Ikaria, Ικαρία, ικαρία, scouting, sport, Travel, trekking, Uncategorized ·Με ετικέτα "river trekking", Aegean, angel's-pool, canyoning, Chalares, Greece, Ikaria, χαρά, ΟΠΣ Ικαρίας, ικαρία, μονοπάτια, ξεθέωμα, June, OPS Ikarias, September, skin, Upper Chalares, water, waterfall, why-ikaria, wild swimming, wilderness
Μην ενοχλείστε.
Ασχέτως ότι είχα μια μακρινή πλην κρίσιμη ανάμιξη ως scout στα δρώμενα που εμφανίζονται στην καταχώρηση, κι ασχέτως που κολακεύτηκα που ο συντάκτης ακολούθησε τις συμβουλές μου για το format, ασχέτως εντέλει ότι το θέμα αναφέρεται στον περασμένο Ιούνη ενώ τώρα έχουμε αρχές φθινοπώρου, βασικά τούτο δω είναι τεστ στο reblogging από wordpress σε blogpost.
Ευχαριστώ.
Original post:
Ο Άγνωστος Τρίπατος Ράτσος στη Χάλαρη
http://opsikarias.blogspot.gr/
Χαίρετε followers και φίλοι αναγνώστες
Η σημερινή καταχώρηση είχε προαναγγελθεί στο προηγούμενο που ήταν όλο βουνά. Αυτή εδώ είναι όλο νερά αν και τέτοια εποχή δεν έχει ακόμα βρέξει σταγόνα στα νησιά. Ωστόσο, όπως έγραψε σε σχόλιο στο Φλικρ μια φίλη, “Τι θα φορεθεί την επόμενη άνοιξη βγαίνει στην πασαρέλα το φθινόπωρο της προηγούμενης χρονιάς”. ΄Έτσι λοιπόν αυτή η καταχώρηση είναι για να ξέρετε ποια είναι ‘η τάση’ -καλά να ‘μαστε- την ερχόμενη άνοιξη και νωρίς το καλοκαίρι.
Η εκδρομή για την ανακάλυψη του ‘Ράτσου’ έγινε στις 12 Ιούνη και δεν ήταν ‘επίσημη εκδρομή του Συλλόγου’ αλλά προέκυψε σαν έμπνευση της στιγμής.Tο είχαμε ξαναπροσπαθήσει χωρίς επιτυχία σε παλιότερη πορεία στην ‘Ανω Χάλαρη’
κι έτσι και φέτος πάλι συζητάγαμε “είναι καιρός να πάμε”, “πότε θα πάμε;”, ποιοί θα ΄ρθουν”, “ποιός μπορεί;”, “ποιός δεν μπορεί;”, τελικά μια μέρα η Ξένια βρήκε στην πλατεία δυο φίλους της και αντί να κάθονται για καφέ, απλά ξεκίνησαν για τη Χάλαρη.
Κατέβηκαν στο φαράγγι από την είσοδο στον Προφήτη Ηλία (λίγο μετά το Οινοποιείο Αφιανέ) με αρχικό προορισμό τα “Διπόταμα” (ή “Διπλοπόταμα”).
Το μόνο γνωστό (από προηγούμενη πορεία) ήταν ότι δεν υπήρχε μονοπάτι για τον Ράτσο, αλλά θα έπρεπε αφού έφταναν στα Διπόταμα να σκαρφαλώσουν μέσα στην κοίτη του ποταμού για να φτάσουν στον καταρράκτη. Και η μόνη βοήθεια -η αν θέλετε, “ενθάρρυνση”- ήταν μια πινακίδα (πορτοκαλί βέλος) καρφωμένη σε δέντρο στην αρχή της διαδρομής (δηλαδή, στα Διπόταμα) που δείχνει τη σωστή κατεύθυνση (δεξιά, στον δυτικό παραπόταμο).
Τέλος πάντων, στην αρχή, περπατώντας στη σηματοδοτημένη διαδρομή από τον Προφήτη Ηλία με πορεία για τα Διπόταμα, πρώτα έφτασαν στο γνωστό καταρράκτη ‘Ραξούνια’ όπου οι φίλοι ενθουσιάστηκαν καταλαβαίνοντας τι τους περιμένει παραπέρα. Οι φωτογραφίες μιλούν.
Ωστόσο, πριν κατέβουν στα Διπόταμα, έγινε άλλη μια φιλότιμη προσπάθεια να βρεθεί μονοπάτι απευθείας για το Ράτσο κι έτσι να αποφύγουν το δύσκολο “river trekking”, όμως χωρίς αποτέλεσμα. Οι φωτογραφίες μιλούν.
Κι έτσι, από τα Διπόταμα και πέρα, άρχισε το “river trekking”.
Η απόσταση που έπρεπε να διανυθεί είναι αυτή που φαίνεται με μωβ σημάδια στο ζωγραφιστό χάρτη:
Δεν είναι μεγάλη όμως στην περιοχή αυτή η Χάλαρη δεν σχηματίζει απλώς τι γνωστές λιβάδες, αλλά κανονικές “βάθρες”, δηλαδή “σκαλιά” γεμάτα νερό που για να προχωρήσει κανείς από το ένα στο άλλο χρειάζεται σκαρφάλωμα, μερικές φορές τύπου “canyoning” αν και -ευτυχώς- όχι τόσο δύσκολο ώστε να χρειάζονται σκοινιά. Ο λόγος που δεν υπάρχουν φωτογραφίες από αυτό το κομμάτι είναι νομίζουμε προφανής.
Εντέλει έφτασαν στο Ράτσο.
(zoom γενική λήψη που τον αδικεί)
Είναι αδύνατον να μη τον ξεχωρίσεις. Είναι ψηλός τρίπατος καταρράκτης και πιο μπροστά του, καθώς ανεβαίνει κανείς, συναντά μια μακρόστενη λίμνη, τη “μακρύστενη”.
Ωστόσο, για χάρη των τεχνοφρικιών και καθώς η διαδρομή (πέρα από το βελάκι στην αρχή) δεν πρόκειται να σηματοδοτηθεί αφού ουσιαστικά είναι μέσα στο νερό, θα δώσουμε τις συντεταγμένες στο χάρτη Google:
Για τα υπόλοιπα ο φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους. Θα πούμε μόνο για ‘κείνο που δεν φαίνεται καλά στις φωτογραφίες. Καθώς πρόκειται για τρεις αλλεπάλληλες υδατοπτώσεις, τα νερά αναπηδούν παντού μέσα στο μικρό βάραθρο λούζοντας τα πάντα με νέφη σταγονιδίων και ωραίους ιριδισμούς. Εξαιρετικά δροσιστικό ακόμα κι αν κανείς δεν κάνει μπάνιο! Προσθέσετε με τη φαντασία σας λοιπόν αυτό το εφέ στις υπόλοιπες φωτογραφίες:
Συμπέρασμα: ο Ράτσος άξιζε τον κόπο και ήταν άξιος της φήμης του. Εις το επανιδείν!
Σημειώσεις:
α) η τελευταία φωτογραφική αναφορά που είχαμε από το Ράτσο ήταν όταν φίλοι έκαναν canyoning στηνπεριοχή από το Φράγμα της Χάλαρης μέχρι τα Διπόταμα. Όμως χρόνια μετά, τα καρφιά δεν εντοπίστηκαν. Ποιός ξέρει;
β) λόγω του φράγματος αλλά και εξαιτίας της ανομβρίας των καλοκαιριών, ας μην ελπίζει κανείς αναγνώστης ότι θα βρει τον Ράτσο όπως φαίνεται σ’ αυτές τις φωτογραφίες σε μήνες όπως ο Ιούλιος, ο Αύγουστος ή ο Σεπτέμβριος. Το καλοκαίρι αυτό το κομμάτι της Χάλαρης ξεραίνεται τόσο ώστε η περιοχή γίνεται αγνώριστη.
γ) για το χειμώνα δεν το συζητάμε, canyoning και river trekking σε βάθρες πλημμυρισμένες με ορμητικό νερό είναι απολύτως απαγορευτικά.
.
Κάνε Like στο:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Μόνιμος σύνδεσμος
